WYKLAD 5.doc

(56 KB) Pobierz
WYKŁAD 5

WYKŁAD 5

 

CEMENT-KOSTNIWO FIZJOLOGIA A ASPEKT KLINICZNY

1.Rola cementu

-          wiązanie zęba za pośrednictwem ozębnej z kością otaczającą zębodół

-          utrzymywanie wraz z innymi elementami przyzębia zęba w zębodole

-          łączy ząb wraz z wyrostkami zębodołowymi poprzez włókna Sharpey

2.Rola cementu

-          włókna Sharpey’a wnikają z jednej strony do cementu, a z drugiej strony poprzez ozębną do kości zębodołu tworząc aparat więzadłowy zęba.

-          APARAT WIĘZADŁOWY ZĘBA UMOŻLIWIA amortyzację i przenoszenie ucisku jako ruchów wgniatających powierzchnię kości do zębodołu w czasie żucia pokarmów

3.Więzadła ozębnej: skośne, okrężne, przegrodowe, wierzchołkowe, promieniste

4.Rola cementu: OCHRONA ZĘBINY PRZED SZKODLIWYMI CZYNNIKAMI:

-          gruba warstwa cementu

-          stała odnowa aż do późnego wieku

-          połączenie szkliwno-cementowe wokół szyjki zęba

5.Utrzymywanie wraz z kością wyrostków zębodołowych szpary ozębnej -> dzięki procesom apozycji lub resorpcji cementu względem kości

6.Rola cementu: Udział w reparacji uszkodzeń powstałych na korzeniu przez apozycję cementu ->uszkodzenei występuje u osób z silnym zgryzem, bruksizm, węzły urazowe, leczenie ortodontyczne -> do nowotworzonego cementu wnikają włókna Sharpey’a z ozębnej

7.DUŻA ZDOLNOŚĆ REPARAYJNA CEMENTU NAJCZĘŚCIEJ CEMENTU KOMÓRKOWEGO->podstawa gojenia ran po resekcji korzenia -> możliwość odkładania cementu na ciałach obcych użytych po resekcji zęba ->możliwość wykorzystania tej właściwości w implantologii

8.PRZERASTANIE CEMENTU DO OZĘBNEJ(axostisis caementi), WRASTANIE CEMENTU W GŁĄB ZĘBINY(inostosis caementi)

9.Zaburzenia rozwojowe cementu w dziedzicznych zespołach chorobowych

HIPOFOSFATAZJA – różnego stopnia aplazja cementu

DYSPLAZJA OBOJCZYKOWO-CZASZKOWA –brak cementu komórkowego

WRODZONA WIELORAKA CEMENTOZA – rozlane masy cementu komórkowego w rejonie wierzchołkowym

ZESPÓŁ PAPILLON-LEFEVRE –nieprawidłowa struktura cementu

POSTAĆ DYSTROFICZNA PĘCHERZOWEGO ZŁUSZCZANIA NABŁONKA – gruba warstwa cementu komórkowego gorzej uwapnionego

10.Zniszczenie cementu w wyniku resorpcji zewnętrznej

Odwracalne zniszczenie cementu w wyniku resorpcji przejściowej.

Wpływ zniszczenia ozębnej na cement:

-          obumarcie cementu

-          resorbowanie przez otaczającą tkankę łączną

UWAGA! CEMENT(w przeciwieństwie do zębiny):

-          po obumarciu miazgi i  odontoblastów

-          po leczeniu kanałowym

może pozostawać niezmieniony

11.WPŁYW WIEKU NA POWSTAWANIE CEMENTU(Nawarstwianie i resorpcja)

-          stałe i powolne nawarstwianie cementu

-          między 10 a 70 r. ż. Warstwa cementu korzeniowego poszerza się 3 razy w okolicy około wierzchołkowej

-          znaczne zwężenie otworu wierzchołkowego

-          czasem zamknięcie otworu wierzchołkowego

-          przesunięcie otworu wierzchołkowego do boku

            ^

trudności w leczeniu endodontycznym

12.HYPERCEMENTOZA – nadmierne odkładanie się cementu ->

-          występuje w przypadku, gdy ząb narażony jest na silne i długotrwałe urazy

-          występuje często w okolicy wierzchołka korzenia

-          wiąże się z przewlekłymi chorobami przyzębia około wierzchołkowego np. zapalenie włókniste tkanek przyzębia OKW

-          występuje w przypadku wyłączenia zęba ze zgryzu

13. CEMENT PRZEROSTOWY – HIPERTROFICZNY ->

-          gruby

-          przeważnie wytwarza się w warunkach patologicznych

-          może wytwarzać się w warunkach prawidłowych

-          większa liczba blaszek wytwarzanych przez substancję podstawową

-          komórki cementotwórcze ulegają przekształceniu - >ch wypustki skierowane są tylko w kierunku ozębnej

14.OBNAŻENIE KORZENIA – ODSŁONIĘCIE CEMENTU. Narażanie na działanie:

-          czynników próchnico twórczych

-          czynników mechanicznych(starcie)

-          czynników chemicznych(demineralizacja)

->próchnica, abrazja, ubytki klinowe

15.Próchnica korzenia(występuje na 25% powierzchni korzenia u ludzi w wieku 50- 70 lat). Przyczyny obnażenia korzenia:

-          utrata przyczepu nabłonkowego postępująca z wiekiem

-          progresja zaniku dziąsła i resorpcja kości wyrostka zębodołowego

-          następstwo chorób przyzębia i prowadzonego leczenia

-          recesje dziąseł

16.ABRAZJE

STARCIA ZĘBÓW SPOWODOWANE DZIAŁANIEM CIAŁA OBCEGO:

-          Skojarzone działąnie czynnika mechanicznego(np. twarda szczoteczka) i chemicznego (demineralizacja). Rozpoczynają się w okolicy szyjki zęba i obejmują część korzeniową(zęby z obnażeniem korzenia). Starcia szkliwa w okolicy przyszyjkowej zęba.

17.UBYTKI KLINOWE: ROZPOCZYNAJĄ SIĘ W OKOLICY SZYJKI ZĘBA I OBEJMUJĄ CZĘŚĆ KORZENIOWĄ ZĘBA. Skojarzone działanie abrazji, ab frakcji, demineralizacji.

18.PRÓCHNICA ZĘBÓW: PODZIAŁY, OBJAWY KLINICZNE, METODY LECZENIA

19.Próchnica – proces patologiczny wywołany przez czynniki zewnątrzustrojowe. Polega na odwapnieniu i proteolitycznym odwapnieniu tkanek twardych zęba podatnego na tę chorobę.

20.Czynniki etiologiczne próchnicu powodujące powstanie tej choroby:

-          ząb podatny

-          bakterie kriogenne

-          czas

-          węglowodany

21.Występowanie próchnicy w zależności od wieku:

zmniejszona zapadalność: 8-11

największa 11- 18 PATRZ WYKRES NA SLAJDACH

22.Miejscami szczególnie sprzyjającymi powstawaniu próchnicy są:

-          szczeliny i zagłębienia – na przekroju podłużnym można wyróżnić nieckowate, ampułkowa te i szparkowate szczeliny.

-          Styczne(aproksymalne powierzchnie zębów)

-          Powierzchnie wargowe i policzkowe w okolicy szyjki zęba szczególnie w okolicy przyzębia

23.ISTNIEJE KILKA PODZIAŁU PROCESU PRÓCHNICOWEGO

24.Zanatomicznego punktu widzenia można podzielić próchnicę na:

-          próchnicę szkliwa(caries enameli)

-          próchnicę zębiny(caries dentini)

-          próchnicę cementu korzeniowego(c. cementi)

-          albo próchnicę korzenia(caries radicis dentis)

25.Ze względu na przebieg kliniczny wyróżnia się:

-          próchnica ostra(c. acuta) albo wilgotna(c. humida)

-          próchnica przewlekła(c. chronica) albo sucha(c. sicca)

-          próchnica zatrzymana(c. stationaria)

-          próchnica kwitnąca(c. Florida)

26.Ze względu na sposób szerzenia się ogniska próchnicowego wyróżniamy:

-          pr. Podminowującą(subruens)

-          drążącą(penetrans)

-          okrężną(circularis)

27.Ze względu na zaawansowanie zmian wyróżnia się:

-          próchnicę początkową (c. incipiens, c. inicialis)

-          powierzchowną (c. superficialis)

-          średnią (c. media)

-          głęboką (c. profunda)

28.Próchnicę głęboką można podzielić na:

-          próchnicę prostą( c. simplex) nie zniszczyła sklepienia komory i toczy się w zębie z miazgą klinicznie zdrową

-          próchnicę powikłaną(c. complicata) – zniszczyła sklepienie komory i dotarła do miazgi, w której toczy się proces patologiczny

-          próchnicę głęboką z obnażeniem miazgi( c. profunda et denudatio pulpae cariosa)

29.Próchnicę można także podzielić na:

-          pierwotną (c. primaria) – jest samoistnym procesem chorobowym

-          wtórną (c. secundaria) – występuje wokół lub pod wypełnieniem

-          nietypową( atypica) – występuje w zębie pozbawionym żywej miazgi

30. W obrazie mikroskopowym podłużnego przekroju szkliwa z wczesną próchnicą wyróżnia się cztery warstwy różniące się zawartością fazy:

-          organicznej

-          nieorganicznej

31.Warstwy podłużnego przekroju szkliwa z wczesną próchnicą:

-          przezroczysta

-          ciemna

-          centralna

-          powierzchowna

32.Warstwa przezroczysta znajduje się w bezpośrednim kontakcie ze szkliwem zdrowym ->

-          objętość porów stanowi ok. 1% (w zdrowym szkliwie ok. 0,1%)

-          Utrata fazy mineralnej wynosi 1% i dotyczy głównie magnezu i węglanu

33.Warstwa ciemna leży nad warstwą przezroczystą w kierunku do powierzchni szkliwa i zawiera od 2-4% porów.

34.Warstwa centralna jest przestrzennie największą warstwą i utrata fazy mineralnej zawiera się w granicach  5-25%.

35.Warstwa powierzchowna to pozornie nie uszkodzona powierzchnia szkliwa

-          objętość porów jest mniejsza niż 1%

-          nie przepuszcza promieni X

Znajdują się w niej mikrokanały o średnicy 10-20 mikrometrów. Mają one decydujące znaczenie jako drogi wymiany jonów w trakcie demineralizacji i mineralizacji głębszych warstw.

36.W patologii próchnicy zębiny wyróżnia się 2 fazy:

-          wczesną wyróżnai się 4 warstwy(bez ubytku w szkliwie)

-          zaawansowaną wyróżnia się 6 warstw

37.W początkowej zmianie próchnicowej zxębiny wyróżniamy 4 warstwy:

-          warstwa pustych kanalików tzw. martwe  przestrzenie

-          zębinę przezroczystą czyli sklerotyczną spowodowana około i wewnątrzkanalikową hipermineralizacją

-          warstwa zdrowej zębiny pierwotnej z nietkniętymi wypustkami odontoblastów

-          warstwa zębiny obronnej

38.W zaawansowanej zmianie próchnicowej wyróżnia się 6 warstw:

-          warstwa całkowitego rozpadu

-          demineralizacji i penetracji bakterii

-          nieznacznego odwapnienia

-          przezroczysta czyli zębiny sklerotycznej

-          zębiny prawidłowej

-          biny obronnej

39.Wg.Billingsa można wyróżnić dla celów kliniczno – terapeutycznych 4 stopnie próchnicy korzenia.

-          1. przebarwienie od żółtego do brązowego na obnażónym korzeniu bez obecności ubytku.

-          2. ubytek o wielkości mniejszej niż 0,5 mm

-          3. ubytek przekraczający 0,5 mm

-          4. ubytek drążący do miazgi

40.Wykrywanie i rozpoznanie ognisk próchnicy:

-          badanie stomatologiczne:

-          Badanie podmiotowe(wywiad). Dolegliwości bólowe zgłaszane przez pacjenta, bóle sprowokowane na bodźce chemiczne, termiczne, fizyczne.

-          Badanie przedmiotowe za pomocą wzroku: widoczne przebarwienia szkliwa lub ubytek tkanek zęba i zgłębnika stomatologicznego

41. jedynki nie ma

-          2. Wybarwienie 0,1% roztworem czerwieni metylowej i 1% roztworem glukozy

-          3. Zdjęcie RTG

-          4. Zdjęcie uzyskane metodą radiowizjografii

-          5. Zgłębnik Briaulta z haczykiem do wykrywania próchnicy na powierzchniach stycznych

-          6. Woskowana nić jedwabna do wykrywania próchnicy na powierzchniach stycznych.

-          7. Ocena fluorescencji szkliwa i zębiny wzbudzona przez promieniowanie laserowe ( nie widzę co w nawiasie)

-          8. Pomiar oporu elektrycznego twardych tkanek zęba – służy do wykrywania próchnicy na powierzchni żującej.

Te 2 ostatnie metody pozwalają określić dynamikę procesu próchnicowego, ponieważ umożliwiają porównywanie wyników otrzymywanych w określonych odstępach czasu.

-          9. Prześwietlenie czyli transillumination

-          10. Diafanoskopia –prześwietlanie zębów za pomocą światła żarowego

-          11. Rozsuwanie czasowe zębów za pomocą separatora ortodontycznego – umożliwia wykrycie próchnicy na powierzchni stycznej

-          12. Zastosowanie silikonowej masy do wycisków protetycznych – umożliwia wykrycie próchnicy na powierzchniach stycznych

42.Wykrywanie próchnicy wtórnej:

-          próchnica wtórna tzw zewnętrzna – próchnicowy rozpad tkanek twardych zęba przylegających do wypełnienia

-          ROZPOZNANIE: widoczne przebarwienia wokół wypełnienia.

-          Próchnica wtórna tzw wewnętrzna rozpoczyna się pod wypełnieniem

-          ROZPOZNANIE: na zdjęciu rtg widoczna jako przylegająca do podkłady smuga przepuszczająca więcej promieni X

43.Wykrywanie próchnicy korzenia -> płaska zmiana zlokalizowana poniżej szyjki zęba  na obnażonym korzeniu. Występuje zazwyczaj u osób starszych.

ROZPOZNANIE: Dobrze widoczna zmiana zabarwienia cementu korzenia. Może być miękka przy zgłębnikowaniu.

Gdy rozwija się od strony przestrzeni międzyzębowej pomocne przy jej wykryciu są zdjęcia rtg zębowe.

44. Cel leczenia próchnicy:

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin