Uwaga! To może być miłość.pdf

(2550 KB) Pobierz

dla Helen

przyjaciółki ze szkoły,

która jest dla mnie kimś więcej niż siostrą

Prolog

Liceum ogólnokształcące Rise Park,

wschodni Londyn, 1997 rok.

Ostatni dzień w szkole

– Przed państwem Elton John!

Gavin Jukes, w ogromnych drucianych okularach i kostiumie

kaczki, wyszedł na scenę witany ogłuszającą wrzawą. „Wyszedł” o tyle,

o ile można wyjść w kanarkowo żółtych pianko-wych płetwach – było

to raczej dziarskie człapanie. Usiadł przy pianinie – co ze względu na pę-

katy kuper z ogonem okazało się dość trudne – i zaczął bezgłośnie

uderzać w klawisze, śpiewając jednocześnie

Are You Ready for Love.

Stojąca za kulisami Aureliana poprawiła szarfę swej

brzoskwiniowej sukni ciążowej z lat siedemdziesiątych, poliestrowej,

o gęsto plisowanej spódnicy, i dotknęła dłonią utapirowanych włosów.

Zrobiła głęboki, drżący wdech, wciągając w płuca zapach szkolnej sali

gimnastycznej: gumowych podeszew tenisówek, dezodorantu i silnych

hormonów dojrzewających nastolatków.

Formuła koncertu „Twoje przeboje”, imprezy organizowanej

na pożegnanie rocznika

opuszczającego szkolne mury, była prosta i niezwykle nośna:

należy się przebrać za gwiazdę muzyki pop, w im bardziej absurdalny

strój, tym lepiej, i sparodiować wykonanie jakiegoś starego hitu.

A publiczność, Bogu dzięki, była zachwycona Gavinem.

Jak głosiły te wszystkie głupie graffiti na temat Gavina Jukesa,

uważano go za „totalną ciotę”. A mimo to odważył się udawać

ekstrawaganckiego homoseksualistę, wprawiając zgroma-dzonych

w euforię. Może więc i Aureliana Alessi, to dziwadło, które jada

na lunch śmierdzące la-sagne zamiast kanapek z pełnoziarnistego

pieczywa, wzbudzi raczej śmiech aprobaty niż szyder-stwa.

Miała wrażenie, jakby szkoła była jedną wielką pantomimą,

w której wszyscy tylko od-grywali różne role i na koniec zeszli się teraz,

ci dobrzy i ci źli, by wspólnie ukłonić się widzom.

Dziś nawet Lindsay i Cara, najbardziej zajadłe prześladowczynie

Aureliany, ubrane w mi-niówki i buty na koturnach à la Agnetha

i Anni-Frid z ABB-y, zostawiły ją w spokoju. Obie cza-rownice żłopały