Komentarze Wielki Tydzień.doc

Komentarze Wielki Tydzień

Wielki Czwartek

Msza Wieczerzy Pańskiej

Wstęp

Mszą Świętą Wieczerzy Pańskiej, którą za chwilę rozpoczniemy zainaugurujemy obchody Świętego Triduum Paschalnego. Są to trzy święte dni, w czasie których rozważać będziemy ustanowienie Sakramentu Eucharystii i kapłaństwa, mękę i śmierć naszego Pana Jezusa Chrystusa, a także Jego Zmartwychwstanie. Uczestnicząc w tych wydarzeniach wracamy do początków Kościoła i źródeł naszej wiary.

Dzisiaj gromadzimy się wokół Chrystusa Pana jak uczniowie na Ostatniej Wieczerzy i uczestniczymy w tych samych wydarzeniach. Ten sam Jezus zaprasza nas do wspólnego stołu. Weźmie chleb i wino i przemieni je w swoje Ciało i Krew, aby nas nakarmić. Pomimo nocy zdrady, nadchodzącej męki i śmierci krzyżowej zanim odejdzie do Ojca zostawi nam testament miłości. Tym Testamentem jest On sam prawdziwie obecny w sakramentach świętych, w Eucharystii i sakramencie święceń, których ustanowienie dzisiaj wspominamy.

Podczas dzisiejszej liturgii na znak żałoby zamilkną organy oraz dzwony i dzwonki, a zastąpi je głuchy dźwięk kołatek. Niech nie milknie nasza modlitwa i czuwanie w tych dniach, w których Chrystus dokonuje misterium zbawienia.

Wraz z całym Kościołem dziękujmy dziś za kapłanów, dzięki którym w każdej chwili na ołtarzach całego świata uobecnia się dzieło zbawienia. Uświadommy sobie raz jeszcze, że żywy i prawdziwy Jezus jest obecny pośród nas w postaci Chleba i Wina i dzięki temu chce być jeszcze bliżej nas i naszych problemów, chce byśmy przyjmując Komunię Świętą do swojego serca, uczynili Go treścią swojego życia.

Mszę Wieczerzy Pańskiej kapłani będą sprawować w następujących intencjach:

I my w chwili ciszy zanieśmy na Ołtarz Pański swoje intencje z którymi przychodzimy do świątyni.

Wejdźmy  razem z Jezusem i uczniami do Wieczernika i zajmijmy miejsce za stołem. Utkwijmy nasz wzrok na Jezusie, który „do końca nas umiłował”, i który w swojej ofierze składa Siebie za nas. Zasiada z nami do stołu i mówi: „gorąco pragnąłem spożywać tę paschę z wami”.

Wprowadzenie do liturgii słowa

Liturgię Słowa dzisiejszego wieczoru rozpoczyna opis uczty paschalnej, którą spożywał naród wybrany w noc wyzwolenia. W II czytaniu usłyszymy najstarszy opis ustanowienia Eucharystii w relacji św. Pawła. W tym obrazie nowej Paschy, sam Chrystus staje się barankiem paschalnym, dzięki któremu dokonuje się nasze przejście ze śmierci do życia. Ewangelia kieruje naszą uwagę na przykazanie miłości, które Chrystus przekazał uczniom podczas Ostatniej Wieczerzy. Sam Zbawiciel da nam przykład tej miłości umywając nogi Apostołom, zaś najpełniej objawi nam ją oddając swoje życie w Paschalnej Ofierze.

Przed procesją do Ciemnicy

Za chwilę kapłani przeniosą Najświętszy Sakrament do kaplicy adoracji, w której będziemy Chrystusa adorowali z wdzięcznością za dar Eucharystii, oraz rozważymy ostatnie chwile z Jego  życia  zanim uda się na mękę i śmierć.

Od teraz wszystkie tabernakula - namioty, w których Pan mieszka pośród swego ludu, będą puste, abyśmy uświadomili sobie, że zabrano nam Pana, a On poszedł tam, gdzie Go zaprowadzono jak baranek na rzeź prowadzony.

Wielki Piątek

Liturgia Męki Pańskiej

Przed Liturgią

Wielki Piątek to dzień, który przypomina nam cierpienie, ukrzyżowanie i śmierć Zbawiciela. Uczestniczymy w cierpieniu Chrystusa przez post, który jest znakiem współumierania z Chrystusem. Jest także dniem smutku, „bo zabrano nam Pana młodego” i nie możemy się weselić. Przez udział w dzisiejszej liturgii dajemy znak naszej wiary i stajemy pod krzyżem, możemy prosić o miłosierdzie i przebaczenie dla siebie i dla całego świata. Patrzymy na krzyż także z miłością i dziękczynieniem, bo w jego otwartych ramionach jaśnieje miłość Boga.

Zgodnie z tradycją pierwszych wieków Kościół nie sprawuje dziś Eucharystii. Ogołocony ołtarz przypomina nam również uniżenie Chrystusa i odarcie Go z szat dla naszego wywyższenia.

Liturgia Wielkiego Piątku składa się z czterech części:

1. Liturgia słowa - przypomina nam cierpienie Chrystusa zapowiedziane przez proroka Izajasza. Wysłuchamy też opisu Męki Pańskiej w relacji bezpośredniego jej świadka, św. Jana, a słowa Listu do Hebrajczyków pomogą nam zrozumieć sens śmierci Chrystusa, „który stał się przyczyną zbawienia dla wszystkich”. Liturgię słowa zakończy wielka modlitwa powszechna, w której będziemy się modlić za wszystkich ludzi, bo za wszystkich umarł Chrystus.

2. Szczególnie piękna jest druga część liturgii – adoracja Krzyża. Wnosimy i odsłaniamy „drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata”. Całujemy Krzyż i klękamy przed nim, by podziękować za cierpienie i mękę Zbawiciela, a także za przebaczenie grzechów, które z Krzyża ofiarował nam Chrystus.

3. Komunia św. stanowi trzecią część liturgii Męki Pańskiej. Przyjmując konsekrowane wczoraj Ciało Pana łączymy się także duchowo z ofiarą Jego Krzyża i Jego zwycięstwa.

4. Na zakończenie liturgii zaniesiemy Najświętszy Sakrament do „Bożego Grobu”, aby tam rozważać cierpienie Zbawiciela i oczekiwać na radość zmartwychwstania

Dzisiejsza liturgia rozpoczyna się w całkowitej ciszy. Kapłan i diakon odziani w szaty koloru czerwonego, na znak cierpienia i krwi, a także królewskiej godności Chrystusa podejdą do ołtarza i upadną na twarz. Ten gest oznacza naszą najgłębszą cześć wobec śmierci Chrystusa, której przyczyną były nasze grzechy, ale również oznacza smutek i ból Kościoła. W czasie, gdy kapłan będzie modlić się leżąc krzyżem, my wszyscy będziemy modlić się w postawie klęczącej. Podziękujmy Bogu za życie Chrystusa złożone w ofierze przebłagalnej za nasze grzechy i prośmy Go o przebaczenie naszych Win.

Przed Liturgią Słowa

Liturgia słowa jest dzisiaj skoncentrowana na zbawczej męce naszego Pana. Pierwsze czytanie zawiera proroctwo Izajasza ukazujące cierpienia Sługi Pańskiego. Tym Sługą jest Pan Jezus, który poniósł śmierć za nasze grzechy. To on jest Mesjaszem zapowiadanym przez proroków. Był On do nas podobny we wszystkim oprócz grzechu, jak mówi o Nim drugie czytanie. Dlatego możemy się do Niego zbliżać z wielką ufnością. Naoczny świadek – św. Jan, w opisie Męki Pańskiej ukaże nam obraz Jezusa, który dobrowolnie oddaje swoje życie abyśmy my sami mogli życie odzyskać.

Komentarz przed Modlitwą Powszechną

Chrystus umarł za całą ludzkość. Podwyższony na krzyżu przyciągnął wszystkich do siebie. Dlatego módlmy się za wszystkich ludzi i cały świat. Uczynimy to modlitwą sięgającą chrześcijańskiej starożytności. Na każde wezwanie, którym zwróci się do nas diakon odpowiedzmy modlitwą w sercu. Następnie kapłan zbierze nasze modlitwy szczególną prośbą, po której wypowiedzmy “Amen” na znak osobistego potwierdzenia.

Komentarz przed Adoracją Krzyża

Za chwilę rozpocznie się druga część Liturgii Męki Pańskiej - adoracja krzyża. Krzyż był niegdyś znakiem hańbiącej śmierci, jednak od zbawczej śmierci Chrystusa jest znakiem zwycięstwa i naszego zbawienia.

Adorując ten krzyż wyraźmy nasze uwielbienie i wdzięczność Temu, który dokonał naszego odkupienia i obmył nas z grzechów. Na każde wezwanie “Oto drzewo krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata” odpowiemy słowami “Pójdźmy z pokłonem” i uklękniemy, by w ciszy oddać cześć Ukrzyżowanemu. Po odsłonięciu Krzyża kapłani i liturgiczna służba ołtarza uczczą go pocałunkiem, następnie diakon ukaże Krzyż nam wszystkim, byśmy wszyscy mogli wpatrywać się w narzędzie męki Chrystusa i naszego zbawienia. Adorując z szacunkiem i czcią Krzyż możemy w dniu dzisiejszym uzyskać odpust zupełny.

Komentarz przed Komunią Świętą

Od krzyża prowadzi nas liturgia do Komunii Świętej, ukazując nam w ten sposób ścisły związek między ofiarą krzyża a Eucharystią.

Za chwilę kapłan ukaże nam już nie drzewo i symbol do uwielbienia, ale samego Chrystusa, w Jego eucharystycznym i uwielbionym Ciele. W Komunii, która jest pokarmem nowego, wiecznego życia, złączymy się z Chrystusem, który za nas umarł. Przyjmując Go do naszych serc upodobnijmy się do Niego także w codziennym oddaniu i posłuszeństwie woli Ojca Niebieskiego.

Komentarz przed procesją do Bożego Grobu:

Za chwilę przeniesiemy Najświętszy Sakrament do Grobu Pańskiego. Będziemy czuwać przy nim tego wieczora i przez cały dzień. Trwając na modlitwie rozważajmy misterium męki i śmierci Chrystusa, która przyniosła wyzwolenie całemu światu i każdemu z ludzi. Niech to rozważanie doda nam siły do ciągłego nawracania się, abyśmy już nie żyli dla siebie, ale dla Tego, który dla nas umarł i zmartwychwstał.

Razem z Chrystusem złóżmy nasze życie w grobie, by w pełni mógł w nas Chrystus zmartwychwstać i nadal rozlewać swą miłosierną dobroć wobec ludzi.

Wielka Sobota

Wigilia Paschalna

Wprowadzenie (przed rozpoczęciem liturgii)

Ta noc, która zapada nad światem jest wielka i święta. Za chwilę rozpoczniemy Wigilię Wielkiej Nocy, Wigilię Paschalną, Liturgię Zmartwychwstania, największe święto Kościoła. Dzisiejszej nocy, w sposób sakramentalny mocą Ducha Świętego uobecniamy najważniejsze wydarzenia w dziejach świata i ludzkości. Poprzez wydarzenie zmartwychwstania rodzi się nowe życie, nowa szansa dla całej ludzkości, która została wyswobodzona z niewoli grzechu i śmierci.

Tej nocy Chrystus, jako wschodzące słońce, oznajmia całemu światu, że jest światłością świata, i że kto za Nim idzie, nie trwa w ciemności, ale razem z Nim zmartwychwstanie.

„Cała dynamika nocy paschalnej koncentruje się wokół nowego życia w Chrystusie, dlatego cała liturgia pełna jest symboli życia: światło – słowo – woda i uczta”. Znaki te będą nam dzisiaj towarzyszyć podczas urzeczywistniania tu i teraz zbawczych wydarzeń Jezusa Chrystusa.

W pierwszej części dzisiejszej liturgii – Liturgii Świata – w spowijającą nas ciemność wkracza światło - zapalony Paschał. Takim światłem dla świata pozostaje nadal zmartwychwstanie Chrystusa. On rozproszył wszelkie ciemności, On wskazał drogę wyjścia. Wchodząc w Jego światłość wychodzimy ze swojej samotności, strachu, egoizmu, by widzieć naszych bliźnich. Światło Chrystusa rozjaśnia świat a Jego lud niesie to światło wszystkim narodom. W blasku tego światła zostanie odśpiewany hymn pochwalny na cześć Chrystusa Zmartwychwstałego, którego symbolizuje świeca paschalna. W Liturgii słowa będziemy dzisiaj słuchać najważniejszych fragmentów Starego Testamentu, by przypomnieć sobie wielkie dzieła, których dokonał Bóg dla swego ludu wybranego i dla nas. Po ogłoszeniu radosnego „Alleluja” wysłuchamy słów Ewangelii wieszczącej nam cud zmartwychwstania.

Liturgia chrzcielna stanowi trzecią część Wigilii Paschalnej. Zostanie poświęcona woda, a my zostaniemy wezwani do publicznego wyrzeczenia się szatana, „który jest głównym sprawcą grzechu”, a także wobec zgromadzonego tutaj Kościoła wyznamy wiarę w Tego, który ma moc i władzę nad wszelkim stworzeniem.

Następnie celebrować będziemy Liturgię eucharystyczną ze Zmartwychwstałym Panem. On wyprowadza nas ze śmierci do życia, z ciemności do światła, z niewoli do wolności, ze smutku do prawdziwej paschalnej radości, która jaśnieje przez Krzyż.

Teraz zgasną wszystkie światła, a my pozostaniemy w ciemności. Kapłani i liturgiczna służba ołtarza udadzą się przed bazylikę, gdzie nastąpi poświęcenia ognia i paschału.

Komentarz przed Liturgią Światła

Kapłan dokona teraz poświęcenia ognia, symbolu życia i władzy Boga nad nami oraz nad światem. Na przygotowanym paschale - świecy wielkanocnej, symbolizującej Zmartwychwstałego Pana wyryje krzyż oznaczający Jego zbawczą śmierć na krzyżu. Następnie wyżłobi datę bieżącego roku oraz greckie litery Alfa i Omega oznaczające, iż Chrystus jest Panem czasu i wieczności oraz początkiem i celem wszystkich rzeczy. Włoży także pięć ziaren kadzidła, symbolizujących zbawcze rany Chrystusa. Następnie zapalony od nowego ognia Paschał zostanie wniesiony do kościoła w uroczystej procesji.

Na każde wezwanie “Światło Chrystusa” odpowiedzmy “Bogu niech będą dzięki”. Po drugim śpiewie zapalimy nasze świece od paschału, które będą symbolizowały przyjęcie zmartwychwstałego Chrystusa do naszego życia.

Komentarz przed śpiewem EXULTET:

Stojąc z zapalonymi świecami wysłuchamy teraz orędzia wielkanocnego, czyli hymnu ku czci Chrystusa - Światłości Świata, który opromienia swoim blaskiem całą ziemię i każdego z nas. On uwalnia nas od mroku i lęku śmierci wskazując nam drogę do Królestwa Niebieskiego. Dziękujmy Bogu za dar Chrystusowego Zmartwychwstania i za to, że swoją Krwią zmazał zapis naszej winy. Po zakończeniu orędzia zgasimy świece.

Komentarze do czytań:

Czytanie I: Rdz 1,1-2,2

Za chwilę usłyszymy opis stworzenia świata. Całe stworzenie, które Bóg powołał do istnienia było doskonałe. W tej doskonałości uczestniczy także człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boże. Ten Boży obraz, naruszony przez grzech, został odnowiony poprzez misterium Paschy Chrystusa. Przez chrzest, który czyni nas uczestnikami Jego śmierci, możemy odzyskać Boże życie.

Czytanie II: Wj 14,15-15,1

Cudowne przejście przez Morze Czerwone wybawiło Izraela z niewoli egipskiej. Tak, jak przez wody morza Pan uwolnił Izraelitów, tak wodą chrztu wyzwala nas wszystkich z niewoli grzechów i śmierci. Wprowadza nas do prawdziwej Ziemi Obiecanej, którą jest Kościół. Dlatego dziś świętujemy nasze wyzwolenie. Po tym czytaniu nie mówi się “Oto słowo Boże” ani “Bogu niech będą dzięki”, gdyż wyrazi to śpiew, który jest dalszym ciągiem czytania. Razem z Mojżeszem i synami Izraela podziękujemy za nasze wyzwolenie z niewoli grzechu i śmierci.

Czytanie III: Iz 55,1-11

Pan chce zawrzeć z ludźmi przymierze, zaprasza ich do siebie. Przyjęcie chrztu było naszą pierwszą odpowiedzią na to zaproszenie. Obyśmy chcieli nadal przyjmować zaproszenie Stwórcy przez nawrócenie i przyjęcie Jego zmiłowania.

Czytanie IV: Rz 6,3-11

Odśpiewany uroczyście hymn „Chwała na wysokości Bogu” wyznaczał przejście między Starym a Nowym Testamentem. Oto teraz usłyszymy w jaki sposób zapowiedzi proroków stały się rzeczywistością. Św. Paweł przypomni nam, iż przez chrzest uczestniczymy wszyscy w Paschalnym Misterium Chrystusa. W dniu chrztu świętego umarliśmy dla grzechu przez zanurzenie w śmierci Chrystusa. Wraz z Nim powstaliśmy do nowego życia w łasce. Jako wyraz naszej wdzięczności i radości zaśpiewamy wielkanocne Alleluja witając Zmartwychwstałego Pana. Dziękujmy Mu za Jego dzieło odkupienia i darowane nam życie wieczne.

Komentarz przed Liturgią Chrzcielną

Rozpoczynamy kolejną część dzisiejszej liturgii. Jest to liturgia chrzcielna, podczas której szczególną rolę odgrywa znak wody używanej w sakramencie chrztu. Poprzez ten sakrament zostajemy włączeni w paschalne misterium Chrystusa przechodzenia ze śmierci do życia. Chrzest rozpoczyna nasze nieustanne umieranie dla grzechu, byśmy mogli rodzić się dla Boga i życia wiecznego w jedności z Nim.

Cel ten zrealizowali w swoim życiu święci. Wzywając ich wstawiennictwa Litanią do Wszystkich Świętych będziemy błagali za wszystkimi, którzy przez znak wody dostąpią duchowego odrodzenia.

Przed poświęceniem wody

Za chwilę celebrans słowami starożytnej modlitwy pobłogosławi wodę do sprawowania sakramentu chrztu. Zwróćmy uwagę na głęboką jej treść , która odwołuje się do licznych motywów biblijnych. Po modlitwie wszyscy odnowimy nasze przyrzeczenia chrzcielne. Teraz już nie rodzice, lecz my jako dojrzali i świadomi ludzie możemy wyrzec się panowania Złego, wyznać naszą wiarę w Boga i odnowić z Nim przymierze zawarte na chrzcie świętym. W ten sposób powracamy do źródeł naszej relacji z Bogiem i umacniamy się w naszej relacji z Chrystusem. W tym wyjątkowym momencie zapalimy nasze świece.

Komentarz przed liturgią Eucharystyczną

Odnowiliśmy w sobie łaskę chrztu świętego, przez który zostaliśmy w Chrystusie wskrzeszeni do nowego życia. Teraz Zmartwychwstały Pan zaprasza na swoją Ucztę paschalną. W sakramentalny sposób dokona się w Ofierze paschalnej przejście Chrystusa przez śmierć do życia, którego i my stajemy się uczestnikami. Pełni radości składajmy Bogu Ojcu dzięki za dar zmartwychwstania Chrystusa i naszego w nim udziału przez chrzest i Eucharystię.

Komentarz przed procesją rezurekcyjną

Idźmy teraz z radością i ogłośmy całemu światu tryumf życia nad śmiercią. Przez uczestnictwo w procesji okażmy naszą wolę pójścia za Zmartwychwstałym Chrystusem we wszystkich okolicznościach życia, abyśmy mogli stać się uczestnikami Jego chwały w niebie.

9