plan-wynikowy-gwo-kl-v-1-redakcja-pdf.pdf

(480 KB) Pobierz
MATERIAŁY POMOCNICZE DLA NAUCZYCIELA
DO PRZYGOTOWANIA PLANU WYNIKOWEGO
MATERIAŁ
(kursywą oznaczono wymagania ogólne podstawy programowej)
WYMAGANIA W PODSTAWIE PROGRAMOWEJ
WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE
UWAGI
PODRĘCZNIK
Plansza
Dziwny ten
świat,
s. 8
J. Lechoń
Preludium,
s. 10
Tajemnice kosmosu,
s. 12
Ziemia we
wszechświecie
(E. Überlacker
Kosmos. U granic
przestrzeni i czasu),
s. 14
„Pierwsze lądowanie
na księżycu”, Pisownia
wyrazów z
ó, rz, ż, ch
wymiennym , s. 16
A. Wic
Noc,
s. 18
„Co się zdarzyło
rzeźbiarce
Katarzynie?” Pisownia
wyrazów z
rz
niewymiennym, s. 20
I. Odbiór
wypowiedzi
i wykorzystanie
zawartych
w nich
informacji
II. Analiza
i interpretacja
sprawnie czyta teksty głośno i cicho
uczy się rozpoznawać różne teksty kultury oraz
stosować odpowiednie sposoby ich odbioru
rozwija umiejętność poszukiwania interesujących go
informacji, a także ich porządkowania
dostrzega relacje między częściami składowymi
wypowiedzi
identyfikuje nadawcę wypowiedzi
wyciąga wnioski wynikające z przesłanek zawartych
w tekście (w tym rozpoznaje w nim prawdę lub
fałsz)
rozumie dosłowne i przenośne znaczenie wyrazów
w wypowiedzi
poznaje teksty kultury odpowiednie dla stopnia
rozwoju emocjonalnego i intelektualnego
dostrzega swoistość artystyczną dzieła
odbiera teksty kultury na poziomie dosłownym
i przenośnym
rozwija umiejętność wypowiadania się w mowie
i w piśmie na tematy poruszane na lekcji
tworzy spójne teksty na tematy poruszane na
lekcjach – związane z otaczającą rzeczywistością
i poznanymi tekstami kultury
dostosowuje sposób wyrażania się do oficjalnej
sytuacji komunikacyjnej oraz do zamierzonego celu
pisze poprawnie pod względem ortograficznym
(w tym w razie potrzeby wykorzystuje wiedzę
I. DZIWNY TEN ŚWIAT
1.
Zachwycający kosmos
sprawnie czyta głośno i cicho
odczytuje fotografie, rysunek
rozumie tekst informacyjny
wyodrębnia najważniejsze elementy treści
tekstu
określa czynniki pomagające w
odbiorze
informacji
i utrudniające go
wyszukuje informacje, korzystając z różnych
źródeł
opisuje
osobę mówiącą
rozróżnia autora, osobę mówiącą, czytelnika
określa
sens przenośny
wyrazów w wierszu
zna treść lektury
wyjaśnia znaczenie przenośne wypowiedzi
wyodrębnia
obrazy poetyckie
określa
nastrój
wiersza
określa
uczucia postaci
komiksu
stosuje w wypowiedzi związki wyrazowe
czyta tekst głośno, wyróżniając ważne
informacje
opowiada
formułuje pytania
opisuje fotografię, ilustrację, korzystając
z podanego słownictwa
tworzy plan tekstu
tworzy wypowiedź uzasadniającą
III. Tworzenie
wypowiedzi
L. i S. Hawking
Jerzy
i tajny klucz do
Wszechświata,
s. 23
C. Miłosz
Przypowieść
o maku,
s. 27
R. Goscinny,
A. Uderzo,
Kiedy
niebo spada na głowę,
s. 29
LEKTURA
Frances Hodgson
Burnett
Tajemniczy
ogród
(całość);
Tajemniczy ogród,
reż.
A. Holland
o wymianie głosek w wyrazach pokrewnych oraz w
tematach fleksyjnych wyrazów odmiennych)
formułuje pytania do tekstu
sporządza plan odtwórczy wypowiedzi
tworzy wypowiedzi w następujących formach
gatunkowych: opis przedmiotu
z wykorzystaniem podanych czasowników
tworzy
notatkę
z tekstu informacyjnego
tworzy wypowiedź w roli (osoby mówiącej)
uzasadnia pisownię wyrazów
ó, rz, h
poprawnie zapisuje wyrazy z
rz
niewymiennym
I. Odbiór
wypowiedzi
i wykorzystanie
zawartych
w nich
informacji
sprawnie czyta teksty głośno i cicho
określa temat i główną myśl tekstu
identyfikuje wypowiedź jako tekst informacyjny,
literacki, reklamowy
II. Analiza
i interpretacja
III. Tworzenie
wypowiedzi
zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane
przez nauczyciela
nazywa swoje reakcje czytelnicze (np. wrażenia,
emocje)
wyraża swój stosunek do postaci
wyodrębnia elementy dzieła filmowego
wyodrębnia wątki i wydarzenia
odbiera teksty kultury na poziomie dosłownym
i przenośnym
tworzy spójne teksty na tematy poruszane na
lekcjach – związane z poznanymi tekstami kultury
przyporządkowuje bohaterów wydarzeniom
wyodrębnia motyw ogrodu w powieści,
określa sens dosłowny i przenośny ogrodu
gromadzi informacje o bohaterce ze
świadomością korzystania z opinii narratora
i innych postaci
na podstawie cytatów określa zmiany
w wyglądzie i postępowaniu postaci
zna tekst lektury
określa swoje wrażenia czytelnika,
korzystając z przygotowanego słownictwa
określa swój stosunek do postaci
określa funkcje elementów filmu (montaż,
ścieżka dźwiękowa,
plany filmowe)
SPRAWDZANE
WYMAGANIA
odróżnia autora od osoby mówiącej
identyfikuje osobę mówiącą
wyodrębnia obrazy poetyckie w wierszu
rozumie znaczenie przenośne wypowiedzi poetyckiej
określa nastrój wiersza
opowiada wydarzenia według planu
tworzy tekst użytkowy związany tematycznie
z lekturą
PODRĘCZNIK
W. Rzehak
Początek
świata,
s. 32
W. Markowska
Prometeusz,
s. 35
W. Markowska
Demeter i Kora,
.
s. 39
J. Parandowski
Królestwo morza,
s. 44
„Listy z podróży z
gramatyką w tle”.
Części mowy –
rzeczownik. Podział
rzeczowników, s. 48
J. Parandowski
Mówiono, że wiatry są
boskiego pochodzenia,
s. 51
„Pracujemy ze
słownikami”. Słownik
wyrazów
bliskoznacznych, s. 54
odczytuje sytuacje na podstawie ilustracji
zna reguły pisowni wyrazów z
ó, rz, h
wymiennymi
uzasadnia pisownię wyrazów
ó, rz, h
poprawnie zapisuje wyrazy z
rz
niewymiennym
redaguje kilkuzdaniową wypowiedź związaną z tekstem kultury
2.
Odpowiedzi na ważne pytania
sprawnie czyta głośno i cicho
odpowiada na pytania dotyczące treści tekstu
określa tworzywo telewizyjnego
programu
informacyjnego: ruchome obrazy, warstwa
dźwiękowa;
rozumie pojęcia
mit, mitologia
wyjaśnia przyczynę zesłania na ziemię potopu
wyjaśnia sens przenośny wyrażenia
tęcza
przymierza
odczytuje treść opowieści biblijnej na arrasach
nadaje tytuły rysunkom zgodnie z treścią tekstu
tworzy słowniczek postaci mitologicznych
korzysta ze słownika frazeologicznego
uzupełnia zdania rzeczownikami
rozróżnia rzeczowniki
pospolite
i
własne,
konkretne
i
abstrakcyjne
stosuje poprawne formy
przypadka, liczby,
rodzaju rzeczowników
rozróżnia
wyrazy bliskoznaczne (synonimy)
zna mitologiczne i biblijne wyobrażenia dotyczące
powstania świata
porównuje wyobrażenia o powstaniu świata
w różnych kulturach
zna historię biblijnego potopu
zna
mit o Prometeuszu, Demeter i Korze
zna wierzenia starożytnych Greków dotyczące
podwodnego królestwa
tworzy spójną opowieść ustną
redaguje wypowiedź w roli z wykorzystaniem
podanego słownictwa
I.
Odbiór
wypowiedzi
i wykorzystanie
zawartych
w nich
informacji
II. Analiza
i interpretacja
sprawnie czyta teksty głośno i cicho
uczy się rozpoznawać różne teksty kultury oraz
stosować odpowiednie sposoby ich odbioru
wskazuje cechy charakterystyczne przekazów
audiowizualnych (programu informacyjnego),
potrafi nazwać ich tworzywo (ruchome obrazy,
warstwa dźwiękowa)
rozpoznaje znaczenie niewerbalnych środków
komunikowania się (gest, wyraz twarzy,
mimika, postawa ciała)
wyciąga wnioski wynikające z przesłanek
zawartych w tekście
rozumie dosłowne i przenośne znaczenie
wyrazów w wypowiedzi
rozpoznaje w wypowiedziach podstawowe
części mowy (rzeczownik)
rozpoznaje w tekście przypadki, liczby, rodzaje
gramatyczne – rozumie ich funkcje w
wypowiedzi
zna teksty literackie i inne teksty kultury
wskazane przez nauczyciela
III. Tworzenie
wypowiedzi
tworzy spójne teksty na tematy poruszane na
lekcjach – związane z otaczającą
rzeczywistością i poznanymi tekstami kultury
J. Parandowski
Helios
i Featon,
s. 56
A. Kamieńska
Potop,
s. 58
Na królewskich
tkaninach,
s. 65
„Listy z podróży
z gramatyką w tle”.
Odmiana
rzeczowników.
Pisownia
nie
z rzeczownikami, s. 66
PROJEKT. Jaka
będzie pogoda?, s. 70
LEKTURA
Brandon Mull
Baśniobór
(całość)
I. Odbiór
wypowiedzi
i wykorzystanie
zawartych
w nich
informacji
II. Analiza i
interpretacja
tworzy wypowiedzi pisemne w następujących
formach gatunkowych: opis przedmiotu,
zaproszenie, plan ramowy i szczegółowy
formułuje pytania do tekstu
stosuje w wypowiedzi pisemnej odpowiednią
kompozycję i układ graficzny zgodny z
wymogami danej formy gatunkowej (w tym
wydziela akapity)
pisze poprawnie pod względem ortograficznym
(w tym w razie potrzeby wykorzystuje wiedzę:
o wymianie głosek w wyrazach pokrewnych
oraz w tematach fleksyjnych wyrazów
odmiennych, o sposobach pisania nazw
własnych i nazw pospolitych)
rozpoznaje znaczenie niewerbalnych środków
komunikowania się (gest, wyraz twarzy,
mimika, postawa ciała)
wskazuje cechy charakterystyczne przekazów
audiowizualnych (programu informacyjnego),
potrafi nazwać ich tworzywo (ruchome obrazy,
warstwa dźwiękowa)
operuje słownictwem z określonych kręgów
tematycznych
stosuje poprawne formy gramatyczne wyrazów
odmiennych
wyciąga wnioski wynikające z przesłanek
zawartych w tekście
formułuje pytania do tekstu
uzupełnia plan szczegółowy wydarzeń
opowiada według planu
opowiada wydarzenia z punktu widzenia postaci
uzupełnia wypowiedź wstępem i zakończeniem
redaguje tekst związany z lekturą
opisuje obiekt na podstawie tekstu literackiego
redaguje zaproszenie
redaguje list w roli postaci literackiej
redaguje dialog w roli postaci
opisuje czynności i zachowania prezenterów
telewizyjnych
rzeczowniki własne pisze wielką literą
zastępuje synonimami powtarzające się wyrazy
oddziela
końcówkę
od
tematu
fleksyjnego
rzeczownika, wyróżnia
tematy oboczne
poprawnie zapisuje
nie
z rzeczownikami
rozróżnia
bohaterów głównych
od
epizodycznych
wnioskuje o
skutkach postępowania
(przestrzegania/łamania zasad)
określa temat (tematykę) powieści
zna treść lektury
opowiada fragment akcji, nadaje mu tytuł
ocenia
postawę bohatera
redaguje
streszczenie
III. Tworzenie
wypowiedzi
zna teksty literackie i inne teksty kultury
wskazane przez nauczyciela
odczytuje wartości pozytywne i ich
przeciwieństwa wpisane w teksty kultury
tworzy spójne teksty na tematy poruszane na
lekcjach – związane z poznanymi tekstami
kultury
SPRAWDZANE
WYMAGANIA
rozróżnia mitologiczną i biblijną wersję powstania świata
zna mit o Prometeuszu, Demeter i Korze, podwodnym królestwie
zna opowieść biblijną o potopie
odróżnia bohaterów głównych od epizodycznych
wnioskuje o skutkach postępowania (przestrzegania/łamania zasad)
gromadzi słownictwo do opisu postaci, uwzględniając różne opinie
ocenia bohatera
rozróżnia rzeczowniki pospolite i własne, konkretne i abstrakcyjne
podaje wyrazy bliskoznaczne (synonimy)
oddziela końcówkę od tematu fleksyjnego rzeczownika, wyróżnia tematy oboczne
poprawnie zapisuje
nie
z rzeczownikami
uzupełnia plan szczegółowy wydarzeń
tworzy wypowiedź w roli postaci literackiej
3.
W zwykły i niezwykły sposób o zjawiskach
PODRĘCZNIK
J. Tuwim
Dwa wiatry,
s. 72
„Listy z podróży
z gramatyką w tle”.
Części mowy –
przymiotnik, s. 75
A. Mickiewicz
Pan
Tadeusz.
Księga II,
s. 78
J. Ratajczak
Dwa
słońca,
s. 80
Fascynacja
słonecznymi barwami.
V. van Gogh
Słoneczniki,
s. 82
I. Odbiór
wypowiedzi
i wykorzystanie
zawartych w
nich
informacji
rozwija sprawność uważnego słuchania
rozwija umiejętność poznawania dzieł sztuki;
uczy się rozpoznawać różne teksty kultury
zdobywa świadomość języka jako
wartościowego i wielofunkcyjnego narzędzia
kształtowania wypowiedzi
identyfikuje wypowiedź jako tekst literacki
wyciąga wnioski wynikające z przesłanek
zawartych w tekście
odróżnia zawarte w tekście informacje ważne
od drugorzędnych
rozpoznaje w tekście przypadki, liczby
i rodzaje gramatyczne – rozumie ich funkcje
w wypowiedzi
dostrzega swoistość artystyczną dzieła
nazywa swoje reakcje (np. wrażenia, emocje)
w kontakcie z dziełami kultury kształtuje swoją
wrażliwość, gust estetyczny
odbiera teksty kultury na poziomie dosłownym
i przenośnym
rozpoznaje w tekście literackim porównanie
II. Analiza
i interpretacja
słucha z uwagą
odróżnia tekst literacki od innych tekstów
wyjaśnia przyczynę wyboru tematu przez artystę
wyszukuje w tekście fragmenty oddziałujące na
różne zmysły odbiorcy tekstu
wyodrębnia opis w narracji opowiadania
opisuje elementy
świata przedstawionego:
czas,
miejsce, bohaterowie
przedstawia przebieg zjawiska, wykorzystując
podane słownictwo
podaje zasadę ortograficzną, zgodnie z którą pisze
się
u, ó, rz, ż ch
w zakończeniach wyrazów
wyodrębnia wyrazy należące do jednej rodziny
wyrazów
określa swoje odczucia odbiorcy dzieła sztuki
wyodrębnia obrazy poetyckie w wierszu
określa cechy, zachowania i czynności bohaterów
(lirycznych)
rozpoznaje w wierszu środki artystyczne:
epitety,
porównania, wyrazy naśladujące dźwięki,
uosobienia
i określa ich role
Zgłoś jeśli naruszono regulamin