1493378303.pdf

(720 KB) Pobierz
SPIS TREŚCI
3
O BADANIU
SŁOWNICZEK
4
8
1. CZYTELNICTWO –
GŁÓWNE TENDENCJE
I PODSTAWOWE WSKAŹNIKI
3. POLSKA MNIEJ „KSIĄŻKOWA”.
CZYTELNICTWO KIEROWNIKÓW
I SPECJALISTÓW
5. BIBLIOTEKA W DOBIE INTERNETU –
WYPOŻYCZALNIA, CZYTELNIA,
TRZECIE MIEJSCE
2. CZYTELNICTWO – SEGMENTY
I ZALEŻNOŚCI
16
25
4. SKĄD POCHODZĄ KSIĄŻKI,
KTÓRE SIĘ CZYTA?
40
53
6. WYBORY LEKTUROWE
I PUBLICZNOŚCI LITERACKIE
67
83
BIBLIOGRAFIA
ANEKS
86
O BADANIU
W NINIEJSZYM RAPORCIE PREZENTUJEMY GŁÓWNE
WYNIKI ANKIETOWEGO BADANIA CZYTELNICTWA
PRZEPROWADZONEGO PRZEZ BIBLIOTEKĘ
NARODOWĄ WE WSPÓŁPRACY Z KANTAR PUBLIC
W LISTOPADZIE 2016 ROKU.
TO JUŻ CZTERNASTY TAKI SONDAŻ
OD POCZĄTKU LAT DZIEWIĘĆDZIESIĄTYCH XX WIEKU
ORAZ CZWARTE BADANIE NA PRÓBIE CO NAJMNIEJ
TRZECH TYSIĘCY RESPONDENTÓW.
Badanie zrealizowano na ogólnopolskiej reprezentatywnej próbie 3149 respondentów
w wieku co najmniej 15 lat dobranej metodą
random route.
Wywiady przeprowadzono
metodą CAPI (Computer
Assisted Personal Interview
– wspomaganego komputerowo
wywiadu kwestionariuszowego) w domach respondentów. Kwestionariusz wywiadu
składał się przede wszystkim z pytań, które wystąpiły w poprzednich edycjach badania,
przy czym zachowana została ich kolejność, tak aby wyniki były porównywalne z rezul-
tatami uzyskanymi w ubiegłych latach.
SŁOWNICZEK
W RAPORCIE POJAWIAJĄ SIĘ NIEKIEDY ODNIESIENIA
DO LITERATURY PRZEDMIOTU, A TAKŻE TERMINY,
KTÓRYMI OD LAT POSŁUGUJEMY SIĘ, ZDAJĄC
SPRAWĘ Z WYNIKÓW KOLEJNYCH EDYCJI BADAŃ
CZYTELNICTWA. DLA UŁATWIENIA LEKTURY
RAPORTU PONIŻEJ PRZEDSTAWIAMY ZNACZENIE
KILKU TAKICH TERMINÓW.
Tak jak przed rokiem podzieliliśmy je na trzy grupy: te oznaczone literą „K” mówią
najwięcej o naszej konceptualizacji problemów badawczych; oznaczone „O” to najważ-
niejsze definicje operacyjne, którymi posługujemy się w pracy; „W” oznacza natomiast
główne wskaźniki.
K
KULTURA PISMA I UCZESTNICTWO W KULTURZE PISMA
Kultura pisma to wszelkie praktyki, które wymagają czytania lub pisania, a także
zdobywania tekstów, wiedzy o nich bądź kompetencji niezbędnych do korzystania z nich.
To definicja pod pewnymi względami szeroka (uwzględnia na przykład hybrydyczne
praktyki związane z korzystaniem z internetu), a pod innymi wąska (obejmuje wyłącz-
nie praktyki – czytanie książek jest elementem kultury pisma, ale sama książka już nie).
Uczestnikiem tak rozumianej kultury pisma jest osoba, która przynajmniej od czasu do
czasu coś czyta i/lub pisze. W badaniu musimy jednak jakoś zoperacjonalizować „kul-
turę pisma” i jej „uczestników” tj. określić miarę, za pomocą której będziemy opisywać
,
większe lub mniejsze uczestnictwo w kulturze pisma. Do tego służą nasze pytania
o rozmaite praktyki lekturowe – tych spośród badanych, którzy udzielają na nie odpo-
wiedzi twierdzących, zaliczamy do uczestników kultury pisma; tych, którzy odpowiadają
„nie” − wyłączamy z tego grona (patrz: omniczytelnik i osoba poza kulturą pisma).
Staramy się jednak przede wszystkim ocenić poziom i typ uczestnictwa badanych w kul-
turze pisma.
K
KULTURA KSIĄŻKI I UCZESTNICTWO W KULTURZE KSIĄŻKI
Kultura książki to podzbiór praktyk składających się na kulturę pisma – takich,
5
to wszelkie praktyki związane z czytaniem książek, wymienianiem wiedzy o nich, za-
chęcaniem do czytania, a także zdobywaniem, wymienianiem i gromadzeniem samych
książek. W raporcie piszemy niekiedy o bardziej lub mniej zaangażowanych uczestni-
kach kultury książki, a więc o osobach, które częściej lub rzadziej odpowiadają twier-
dząco na pytania o wymienione praktyki.
K
SOCJALIZACJA CZYTELNICZA
Socjalizacja to termin bliski wychowaniu, ale obejmujący także takie wymiary
życia społecznego, które kształtują nasze postawy i nawyki, mimo że nie jest to ich
jawna funkcja. Elementem socjalizacji w przypadku kształtowania postaw wobec czy-
tania książek może być na przykład to, że ktoś z naszych domowników sam czyta książ-
ki lub należy do klubu czytelniczego. Robi to dla siebie i nie stara się nas wychować,
jednak jego przykład sprawia, że staje się dla nas czymś naturalnym i zrozumiałym to,
że ktoś może czerpać satysfakcję z czytania, że ludzi mogą wiązać ze sobą zaintereso-
wania książkami, że niektórzy lubią mieć książki w domu i uważają je za miły prezent.
Na użytek raportu pojęcie socjalizacji czytelniczej zostało też zoperacjonalizowane
w taki sposób, by dało się ocenić, którzy z respondentów mieli silniejsze, a którzy słab-
sze społeczne bodźce do czytania – w tym celu posługujemy się indeksem socjalizacji
czytelniczej.
O
CZYTELNIK KSIĄŻEK
Respondent, który na pytanie o lekturę dowolnej książki (w całości lub we frag-
mencie) w ciągu 12 miesięcy poprzedzających badanie udzielił twierdzącej odpowiedzi.
O
OMNICZYTELNIK
Respondent, który odpowiedział twierdząco na cztery pytania: 1) o lekturę dłuż-
szego tekstu (co najmniej trzystronicowego) w ciągu miesiąca poprzedzającego badanie;
2) o lekturę prasy (tradycyjnej lub internetowej) w ciągu 12 miesięcy poprzedzających
badanie; 3) o lekturę dowolnej książki (w całości lub we fragmencie) w ciągu 12 miesięcy
poprzedzających badanie; 4) o korzystanie z internetu co najmniej raz w miesiącu.
O
OSOBA POZA KULTURĄ PISMA
Respondent, który odpowiedział przecząco na cztery pytania: 1) o lekturę dłuż-
szego tekstu (co najmniej trzystronicowego) w ciągu miesiąca poprzedzającego badanie;
2) o lekturę prasy (tradycyjnej lub internetowej) w ciągu 12 miesięcy poprzedzających
badanie; 3) o lekturę dowolnej książki (w całości lub we fragmencie) w ciągu 12 miesięcy
poprzedzających badanie; 4) o korzystanie z internetu co najmniej raz w miesiącu.
STAN CZYTELNICTWA W POLSCE W 2016 ROKU
które po prostu wiążą się z książkami (a nie np. prasą czy korzystaniem z internetu). Są
Zgłoś jeśli naruszono regulamin