Wiatr J - Podstawy projektowania i budowy elektroenergetycznych linii napowietrznych. cz 2.pdf

(4211 KB) Pobierz
PODSTAWY PROJEKTOWANIA I BUDOWY
ELEKTROENERGETYCZNYCH LINII NAPOWIETRZNYCH.
Część 2. Linie wykowywane w technologii SAXKA.
ppłk. w st. sopcz. mgr inż. Julian WIATR
miesięcznik elektro.info
WARSZAWA 13.11.2014
Po zaplanowaniu trasy linii, istotne znaczenie oprócz elementów
konstrukcyjnych posiadają parametry elektryczne dobieranych
przewodów.
W pierwszej części wykładu zostały omówione podstawowe
wymagania dotyczące mechaniki przewodów oraz ich
konstrukcji wsporczych.
Zostały przedstawione wymagania jakie należy spełnić w zakresie
wytrzymałości przewodów oraz ich konstrukcji wsporczych.
W tej części wykładu zostaną omówione zasady doboru
przekroju przewodów pod względem elektrycznym oraz
omówione
podstawowe
zasady
projektowania
linii
elektroenergetycznych z wykorzystaniem technologii SAXKA,
która pozwala na budowę linii napowietrzno-kablowych tym
samym kablem.
Dobór kabli i przewodów linii napowietrznej nn
Dobierany przewód lub kabel nn musi spełnić następujące warunki:
-
dopuszczalnej wytrzymałości prądowej:
I
B
I
n
I
z
-
ochrony przeciwporażeniowej zgodnie z N SEP-E 001
-
odporności na prądy zwarciowe:
-
dopuszczalnego spadku napięcia:
(szczegóły dotyczące obliczania zwarć omówimy przy zasadach doboru kabli o napięciu U
n
1kV)
2
1
I
th
T
k
S
 
k
1
3
100
U
�½
I
B
(
R
l
cos
X
l
sin
)
U
dop
U
n
Dopuszczalna długotrwała obciążalność prądowa:
I
B
I
n
I
z
Ochronę
przeciwporażeniową
w
kablowych
liniach
elektroenergetycznych nn należy realizować przez samoczynne
wyłączenie:
0,8
U
0
I
k
1
I
a
Z
k
1
Wymagany przekrój przewodu kabla ze względu na spadek
napięcia (dla linii nn
U
dop%
= 5% - od transformatora lub innego
źródła do złącza):
S
l
U
%
U
n
3
100
I
B
cos
(
X
tg
)
Przy doborze kabla na długotrwałą obciążalność prądową oprócz konieczności
uwzględnienia współczynników progresji w zależności od sposobu ułożenia
kabla, konieczne jest uwzględnienie współczynników:
-
-
obciążenia czwartej żyły: 0,91,
rezystywności gruntu w polskich warunkach wynoszącej przeciętnie
1 Km/W: 1,18.
Należy również pamiętać o umownej temperaturze gruntu wynoszącej zgodnie z
normą IEC 60287-3-1/A1: 1999, uzgodniona ze stroną Polską odpowiednio:
-
latem 20
0
C,
-
zimą 10
0
C,
-
wiosna i jesienią 15
0
C.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin