Tajemnica baszty saracenskiej - Rossana Guarnieri.pdf

(2364 KB) Pobierz

Tytuł oryginału włoskiego

UN’AWENTURA PER L'ESTATE

Ilustrowała

Maria Schwartz-Schier

NOWA ZNAJOMA

Na murku, okalającym pustą w tej chwili przystań, siedziało

czworo dzieci. A raczej troje i pół, bo Łukaszek, pięcioletni zale-

dwie kawaler, był jeszcze tak mały, że niezupełnie mógł się zali-

czać do reszty towarzystwa.

Mariana, jego siostra, miała lat dwanaście, gęste, czarne włosy

uczesane w „koński ogon" i błękitne oczy, które błyszczały

świetliście, gdy 'tylko dziewczynka się śmiała, to znaczy dosyć

często.

Poldek i Gino, bliźniacy, byli synami aptekarza; każdy z nich

wyglądał jak dokładna kopia drugiego: mieli takie same jasne,

nastroszone włosy, takie same szerokie usta i ten sam wzrost.

Różnili się tylko usposobieniem — Poldek był spokojny, trochę

nawet ospały, a Gino żywy i zadziorny.

W ciszy letniego popołudnia cała czwórka siedziała milcząc,

zwiesiwszy nogi ponad zastygłą w bezruchu wodą.

Łukaszek wydłubał z murka kamień i rzucił go przed siebie,

obserwując z zaciekawieniem rozbiegające się coraz szerzej

kręgi na powierzchni toni.

— Nie wychylaj się, bo spadniesz — skarciła go Mariana.

— Przecież umiem pływać, nie pójdę na dno.

— I uważasz, że to jest świetne miejsce do kąpieli? — wtrącił

Poldek krzywiąc się z obrzydzeniem.

— Chodźmy jutro rano nad zatoczkę — zaproponował Gino. —

Tam sobie popływamy, a potem poszukamy morskich jeży.

— Lepiej chodźcie ze mną — sprzeciwiła się Mariana. — Wy-

bieram się rano do parowu po jeżyny na marmoladę.

— A Łukasza weźmiesz z sobą?

— Pewnie będę musiała.

— No to ja nie mam ochoty być niańką — mruknął nachmu-

rzony Gino.

— A ja pójdę, właśnie że pójdę! — rozzłościł się Łukaszek. —