POLITECHNIKA LUBELSKA
Wydział Elektrotechniki i Informatyki
Laboratorium Metod Numerycznych
Imię i nazwisko:
Damian Nowak
Semestr:
I
Grupa:
EMNS 1.2
Rok akademicki:
2015/2016
Temat:
Modelowanie pól temperaturowych w programie FEMM
Data wykonania:
28.11.2015
Ocena:
Rozwiązać zagadnienie związane z wyznaczeniem pola temperatury. Pole to należy wyznaczyć w pomieszczeniu ogrzewanym grzejnikiem, którego temperatura wynosi w granicach 50-60oC (323.15-333.15K). Na zewnątrz pomieszczenia panuje temperatura równa -15oC (258.15K).
Odtworzono rysunek w programie FEMM. Przypisano właściwości materiałów z biblioteki.
Utworzono warunki graniczne i przypisano je do ramki otaczającej rysunek.
Współczynnik transferu temperaturowego konwekcji powietrza znaleziono w Internecie:
(źródło: http://www.engineersedge.com/heat_transfer/convective_heat_transfer_coefficients__13378.htm)
Budowa okna powstała na podstawie zaokrąglonych danych ze stron internetowych. W powiększeniu okno zespolone wygląda następująco:
Utworzono siatkę i uruchomiono analizę.
Linię prowadzenia charakterystyki utworzono na wysokości 1.6 m wewnątrz pomieszczenia.
Charakterystyka prezentuje się następująco:
Drugą linię prowadzenia poprowadzono pionowo, przez środek pomieszczenia.
Rozkład temperatur w okolicy kaloryfera i okna przedstawia się następująco:
Rysunek z poprzedniej części rozszerzono o bliźniacze pomieszczenie, piwnicę (poniżej gruntu) oraz ocieplany strop ze strychem i dębowym dachem.
Utworzono siatkę i uruchomiono analizę dla takich samych warunków brzegowych w przypadku powietrza i dodano nowe dla przypadku ziemi.
Linię prowadzenia charakterystyki na wysokości 1.6m parteru.
Drugą linię prowadzenia charakterystyki poprowadzono przez środek domu.
Trzecią linię prowadzenia charakterystyki poprowadzono przez środek pokoju na parterze.
Porównując wykresy z analiz dla pojedynczego pomieszczenia i domu (część A oraz część B), można zauważyć, że pole temperatury zmieniło swoją charakterystykę. W przypadku pojedynczego pomieszczenia, zakres temperatur na wysokości 1.6 m wewnątrz tego pomieszczenia jest znacznie niższy niż w przypadku całego domu. Eksperymenty przeprowadzone w trakcie tworzenia „domu” wskazały również na duży wpływ wielkości kaloryfera na charakterystykę temperaturową. Ostatecznie udało się znaleźć optimum, które utrzymuje na wysokości 1.6 m temperatury zbliżające się do 16oC (289.15K), co kwalifikuje dom jako bezpieczne schronienie w przypadku mrozów do -15oC.
Program FEMM ponownie bardzo dobrze sprawdził się jako narzędzie analizy problemu – w tym przypadku zagadnienia termodynamiki – z zastosowaniem metody elementów skończonych. Dyskretyzacja i przybliżenia wykonywane automatycznie, graficzna reprezentacja kolorowych map wyliczonych wartości liczbowych oraz możliwość kreślenia charakterystyk dla dowolnej linii prowadzenia to wygodne i dość dokładne narzędzie do przeprowadzania wszelkich uproszczonych analiz w przestrzeni dwuwymiarowej.
nawykos