plastyka.doc

Maria Kordeczka

Kierunek: Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna – II stopnia - stacjonarne

Specjalność: nauczycielska kwalifikacyjna

Rok studiów I, semestr I

ANALIZA DZIEŁA

Chmury w Finlandii Konrad Krzyżanowski

I

SCENA: Obraz przedstawia liryczny pejzaż morski. Kompozycja jest kontrastowo zbudowana: przeciwstawia dynamiczne, zmieniające się niebo, statycznemu wybrzeżu; horyzontalna i raczej zamknięta. To dzieło wykonane za pomocą farb olejnych na płótnie.

II

PZRESTRZEŃ: Na pierwszy plan wysuwa się intensywnie niebieskie, majestatyczne niebo
z różnokształtnymi chmurami. Chmury te są niejako nieustannie w ruchu, przybierając coraz to nowe formy.  Różnobarwne obłoki posiadają zaokrąglone kształty sprawiając wrażenie różnych zgarbionych stworzeń:  ludzi, zwierząt czy rzeczy. Kontrastuje z nimi, namalowane poniżej, spokojne wybrzeże morskie, na którym znajduje się mała łódka oraz zrzucone na plaży jasne kamienie. To impresjonistyczne uchwycenie chwili, w którym istotniejsze
od realistycznego ukazania natury jest pokazanie specyfiki kłębienia się chmur na niebie, które potrafią obudzić w człowieku zamyślenie nad pięknem  i różnorodnością.

KOLORYSTYKA: Dominują barwy zimne, choć przełamuje tę tendencje złoty kamień znajdujący się na wybrzeżu.  Tonacja kolorów jest raczej pastelowa, mimo tego jednak zdarzają się ciemne barwy takie jak granat i czarny. Paleta oscyluje wokół  różnych odcieni: niebieskiego, białego, brązowego, granatowego, czarnego, zielonego lub żółtego.

LINIA I PLAMA: Obraz składa się głównie z plam, a wszystkie elementy dzieła wydają się zaokrąglone i lekko rozmyte. Wyjątkiem jednak jest może które skonstruowano za pomącą lini poziomych. Wyraźnie zaznaczony czarną linią jest również horyzont, dzięki któremu granica między niebem a spokojnym morzem jest jeszcze większa.

ŚWIATŁO I WALOR:

Światło pada głównie na środkową część chmur, podkreślając ich fantazyjne kształty. Wyraźnie zaznaczone są również jasne kamienie znajdujące się na plaży oraz fala na morzu.  Tak przedstawione niebo sprawia wrażenie trójwymiarowej przestrzeni wciągającej obserwatora w głąb kłębowiska obłoków. Kamienie znajdujące się na brzegu mogą potęgować to wrażenie poprzez wyznaczenie początku ścieżki w podróży pod niezwykłym sklepieniem.

III WARTOŚĆ EDUKACYJNA DZIEŁA

Obraz jest wspaniałą inspiracją dla dzieci ze względu na elementy na nim przedstawione
– szczególnie chmury, pobudzają dziecięcą wyobraźnię. Każde dziecko (jak i osoba dorosła) może interpretować kształt danej chmury jako coś innego, np. jedno dziecko może w kształcie chmury widzieć drzewo, podczas gdy inne będzie widziało w tym samym elemencie czyjąś głowę. Dzieło daje wspaniałą możliwość porozmawiania o rzeczywistych chmurach, które podobnie jak te na płótnie, nigdy nie są jednakowe. Zainspirowane dziecko patrząc na obraz może przedstawić swoje własne wyobrażenie pochmurnego nieba, a po wykonaniu pracy spytać kolegów i koleżanki z czym im kojarzą się kształty jego chmur, co prowadzi
do wspólnego odkrywania indywidualności każdego dziecka.  Przedstawiając swoją własną koncepcję układu chmur na niebie, dziecko musi także opisać to co namalowało, pozwala
to więc również kształcić sprawność wypowiadania się. Ponadto przedstawiony krajobraz może budzić w dzieciach pozytywne emocje związane z np. wspomnieniami z wakacji
czy obserwowaniem chmur podczas letniego spaceru. Przeżycia te mogą zostać odtworzone
w postaci pracy plastycznej.  Obraz może zostać wykorzystany podczas lekcji dotyczących krajobrazu morskiego, pogody czy wspomnień z wakacji.