czy-jestes-duzym-czy-malym-przedszkolakiem-badz-dumny-z-tego-ze-jestes-polakiem-pnp-dzieci-mlodsze-169-9f3c.pdf

(2988 KB) Pobierz
przewodnik nauczyciela przedszkola – materiały na listopad
■
Czy jesteś dużym, czy małym przedszkolakiem
– bądź dumny z tego, że jesteś Polakiem!
Propozycje aktywności pomocne w trakcie planowania pracy
wychowawczo-dydaktycznej dla dzieci młodszych na listopad
Cele ogólne:
wzbogacanie wiedzy dzieci na temat własnego kraju, miej-
scowości i najbliższego otoczenia;
zapoznanie dzieci z  symbolami narodowymi oraz uświado-
mienie konieczności odnoszenia się do nich z szacunkiem;
utrwalanie umiejętności przedstawiania się pełnym imieniem
i nazwiskiem oraz podawania nazwy własnej miejscowości;
stwarzanie warunków do nauki prostych wierszy i piosenek
o tematyce patriotycznej;
doskonalenie umiejętności uważnego słuchania różnych
form literackich (wierszy, opowiadań, legend);
rozwijanie umiejętności wypowiadania się na określony te-
mat (próby formułowania odpowiedzi na zadane pytania);
rozwijanie umiejętności orientacji w przestrzeni;
zapoznanie z  instrumentem perkusyjnym (bębenek) i  nauka
gry na nim.
Barwy ojczyste
(Czesław Janczarski)
Powiewa flaga,
Gdy wiatr się zerwie
A na tej fladze
Biel jest i czerwień.
Czerwień – to miłość,
Biel – serce czyste,
Piękne są nasze
Barwy ojczyste.
(Źródło: „Szedł czarodziej. Antologia wierszy dla dzieci”, wybór i opracowanie
Wiesław Kot, Wyd. Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986, s. 271)
Zabawy integracyjne
Jak się nazywasz i  gdzie mieszkasz? – utrwalanie znajo-
mości danych osobowych.
Dzieci siedzą w kole na dywanie.
Zabawę rozpoczyna nauczyciel, który turla piłkę w kierunku
wybranego dziecka i  zadaje mu pytania:
Jak się nazywasz?
(dzieci powinny powiedzieć swoje imię i  nazwisko),
Gdzie
mieszkasz?
(w jakim mieście, w jakiej miejscowości,
w ja-
kim kraju). Kiedy dziecko odpowie, turla piłkę do innego
dziecka i zadaje takie same pytania.
Zabawę należy przeprowadzić jako podsumowanie tematu.
Propozycje aktywności:
Propozycje aktywności
Wprowadzenie do tematu zajęć
Dzieci wraz z nauczycielem udają się na spacer po osiedlo-
wych alejkach i po okolicy, w której mieszkają. Prowadzący
zwraca uwagę na rozwieszone flagi i  godło na urzędach
państwowych. Po spacerze zadaje maluchom pytania: Jak
wygląda flaga Polski? Jak wygląda godło Polski? W jakiej miej-
scowości mieszkamy?
(Nauczyciel prezentuje flagę oraz
godło Polski. Jeśli jest taka możliwość, powinien wspólnie
z dziećmi umieścić flagę przed budynkiem przedszkola).
Zabawy inicjowane przez nauczyciela
„Barwy ojczyste” – wykonanie flagi Polski techniką wy-
dzierania.
Nauczyciel siedzi przy stole, a  przed nim leży
arkusz szarego papieru (format A2), przedzielony poziomą
linią przez środek. Prowadzący recytuje wiersz „Barwy oj-
czyste” Czesława Janczarskiego, wydzierając kawałki białej
i czerwonej bibuły i umieszczając je w osobnych pojemni-
kach. Chętne dzieci mogą wspólnie z nauczycielem wydzie-
rać kawałki bibuły, a następnie przyklejać je na arkuszu (bia-
łe na górze, a czerwone na dole).
Dowiedz się…
JAK KORZYSTAĆ Z PRZEWODNIKA
NAUCZYCIELA PRZEDSZKOLA
Praktyczne wskazówki znajdziesz na stronie:
www.blizejprzedszkola.pl/przewodnik
BLIŻEJ PRZEDSZKOLA
10.169/2015
31
■
przewodnik nauczyciela przedszkola – materiały na listopad
„Tu, do koła” – zabawa kołowa.
Dzieci poruszają się po ob-
wodzie koła w  tempie nadawanym przez utwór w  wersji
instrumentalnej.
Co to jest Polska?
(Czesław Janczarski)
– Co to jest Polska? –
Spytał Jaś w przedszkolu.
Polska – to wieś
i las,
i zboże w polu,
i szosa, którą pędzi do miasta autobus,
i samolot, co leci
wysoko, nad tobą.
Polska to miasto,
Strumień i rzeka,
i komin fabryczny,
co dymi z daleka.
A nawet obłoki,
gdy nad namti mkną.
Polska to jest także twój rodzinny dom. (…)
(Źródło: „Szedł czarodziej. Antologia wierszy dla dzieci”, Wybór i opracowanie
Wiesław Kot, Wyd. Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986, s. 272)
Tu, do koła
(muz. i sł. Maria Broda-Bajak)
Tu, do koła, tu, do koła piosenka nas woła.
dzieci ustawiają się w kole,
chwytają się za ręce i spacerują po obwodzie koła
Chodźmy razem w prawą stronę, teraz w lewą stronę.
idą najpierw w prawą, potem w lewą stronę
Tu, do koła, tu, do koła i podskoczmy wszyscy wraz.
wykonują osiem małych kroków
do środka koła i podskakują pięć razy
Na zabawę, na zabawę, na zabawę nadszedł czas.
wykonują osiem kroków do tyłu
i klaszczą rytmicznie pięć razy
Nauczyciel wykorzystuje jako podkład tylko pierwszą – wolną
część utworu muzycznego.
Zabawy i rozmowy inspirowane wierszem
„Co to jest Polska?” – wysłuchanie fragmentu wiersza
Czesława Janczarskiego.
Nauczyciel prezentuje dzieciom
sylwetę chłopca i wyjaśnia, że Jaś ma problem. Chciałby się
dowiedzieć, „co to jest Polska?”. Pyta dzieci, gdzie Jaś może
znaleźć odpowiedź (np. może spytać nauczyciela, rodziców,
z  telewizji, z  książki). Prowadzący wyjmuje książkę i  czyta
fragment utworu, prezentując fotografie ilustrujące treść.
Przykładowe pytanie w oparciu o treść wiersza:
Czy potrafi-
cie powiedzieć, co to jest Polska?
Nauczyciel pozwala dzieciom
na swobodne wypowiedzi (fotografie mogą stanowić podpo-
wiedź). Na zakończenie prowadzący wyjaśnia, że wszystko,
co nas otacza to jest Polska.
„Katechizm polskiego dziecka” – nauka fragmentu wiersza
Władysława Bełzy.
Nauczyciel recytuje dwukrotnie wiersz
w całości, po czym mówi co drugi wers, pozwalając dzieciom
odpowiadać na pytania.
Katechizm polskiego dziecka
(Władysław Bełza)
– Kto ty jesteś?
– Polak mały.
– Jaki znak twój?
– Orzeł biały.
– Gdzie ty mieszkasz?
– Między swemi.
– W jakim kraju?
– W polskiej ziemi.
– Czym ta ziemia?
– Mą ojczyzną.
– Czym zdobyta?
– Krwią i blizną.
– Czy ją kochasz?
– Kocham szczerze.
– A w co wierzysz?
– W Polskę wierzę. (…)
(Źródło: „Bajki i wiersze naszego dzieciństwa. Polscy pisarze dzieciom”,
wybór i opracowanie Maria Kozyra, PWH ARTI,
Artur Rogala, Mariusz Rogala Sp.j., Warszawa 2015, s. 44)
Zabawy i rozmowy inspirowane piosenką
„Symbole Polski” – układ taneczny do piosenki ze wstążka-
mi w kolorze białym i czerwonym.
Przed nauką tańca dzieci
otrzymują wstążki – połowa maluchów białe, a druga połowa
– czerwone. Mają za zadanie połączyć się w pary z dzieckiem,
które ma wstążkę w innym kolorze.
32
BLIŻEJ PRZEDSZKOLA
10.169/2015
przewodnik nauczyciela przedszkola – materiały na listopad
■
Symbole Polski
(sł. i muz. Monika Majewska)
Błyszczy w słońcu flaga Polski – tak, to właśnie ona!
I na wietrze już powiewa wstęga biało-czerwona.
Ref. Tra la, tra la, tra la la la –
skoczna melodia do tańca nam gra.
Jak wygląda godło Polski, wie duży i mały.
Dumnie strzeże swego kraju ten nasz Orzeł Biały.
Ref. Hopsa, hopsa, hopsa sa sa –
tańczymy wesoło dziś ty i ja.
Opis tańca:
kółka
– dzieci chwytają się za ręce i kręcą się w kółecz-
ku z kolegą z pary;
spacer
– dzieci spacerują w parach po
obwodzie koła, wymachując naprzemiennie w przód i w tył
wstążkami (trzymają wstążki w wolnych rękach);
flaga w górze
– spacerują i machają wstążkami nad głową;
flaga w dole
– zatrzymują się, stają naprzeciwko partnera,
opuszczają dłoń ze wstążką i wymachują nią ruchem waha-
dłowym;
kółka
– chwytają się za ręce i kręcą się w kółeczku z ko-
legą z  pary;
haczyki
– chwytają się pod rękę i  machają
wstążką nad głową.
Zanim dzieci wykonają układ taneczny do piosenki, należy kilka
razy przećwiczyć z nimi konkretne ruchy w zabawie, wykorzystu-
jąc hasła zaznaczone wyżej na niebiesko. Nauczyciel powinien
wykonywać kroki z dziećmi, recytując treść piosenki.
wypuszczając lekko powietrze – w ten sposób powinny wydo-
być charakterystyczny dźwięk pyknięcia).
Wsiadł do swojego
auta i jechał nim na spotkanie do miasta
(brum…, brum…).
Niestety, w  mieście był straszny korek, a  zdenerwowani
kierowcy ciągle naciskali na klakson
(pibiip, piiiibiiip...).
Jedy-
nie Pan Języczek się nie denerwował i wyglądał raz przez
jedno, a raz przez drugie okno
(dzieci dotykają językiem raz
prawego, a raz lewego kącika ust),
ciesząc się, że ma czas na
zwiedzanie tak pięknego miasta. Podjeżdżał pomalutku do
kolejnych świateł i nucił sobie pod nosem
(dzieci przez chwi-
lę nucą dowolne melodie).
Po chwili zauważył bardzo wysoki
budynek i aż jęknął ze zdziwienia
(oooo…).
To właśnie tam
umówił się z ciocią Rozalią na spotkanie. Zajechał autem na
parking i zamknął drzwi
(klik…, klik…),
a potem długo szedł
po schodach i tak się zmęczył, że aż się zasapał
(yyy..., yyy…).
Kiedy wyszedł na samą górę, na środku sali czekała na nie-
go ciocia, którą ucałował na powitanie
(cmok, cmok)
i razem
podziwiali piękne widoki zachwycając się nimi
(ooooo…).
Zabawy paluszkowe
Witające się rączki –
dzieci dobierają się w pary i wykonują gesty
zgodnie z treścią wierszyka.
sss
Witające się rączki
(Krzysztof Sąsiadek)
Dwie rączki się spotkały,
Więc się przywitały.
Najpierw zaklaskały,
Później pogłaskały.
Mocno się ściskały,
Bo się dawno nie widziały.
Jak się przywitały,
No to pogadały.
(...)
(Źródło: Krzysztof Sąsiadek, „Zabawy paluszkowe”,
Wyd. Media Rodzina, Poznań 2005, s. 38-39)
Święto narodowe – aktywny udział w akademii z okazji Na-
rodowego Święta Niepodległości.
Starsze dzieci przynoszą
chorągiewki (małe flagi Polski na patyczku), które same wy-
konały i zapraszają maluchy na uroczystość. Młodsze dzieci
w  trakcie uroczystości mogą recytować fragment wiersza
„Katechizm polskiego dziecka” Władysława Bełzy oraz wy-
konać układ taneczny do piosenki „Symbole Polski” Moniki
Majewskiej.
Zabawy logopedyczne
Ćwiczenia artykulacyjne
Flaga na wietrze.
Dzieci trzymają w ręku flagę Polski (wyko-
naną z papieru na patyczku do szaszłyków), maszerują, a na
przerwę w muzyce dmuchają w nią.
Ćwiczenia języka
Zabawy dydaktyczne
To jest moja okolica – zapoznanie z najbliższym środowi-
skiem dzieci.
Nauczyciel pyta, jak nazywa się miejscowość,
w której mieszkają dzieci. Prezentuje kilka fotografii charak-
terystycznych miejsc, zabytków, które znajdują się na terenie
miejscowości, gdzie mieści się przedszkole. Prowadzący za-
słania fotografie liśćmi i odsłania je powoli, podnosząc po jed-
nym liściu, a zadaniem dzieci jest jak najszybsze odgadnięcie,
co jest na zdjęciu. Jeśli przedszkole znajduje się na wsi, mogą
to być fotografie np. drewnianego młyna, kładki nad rzeką,
starego drzewa. Jeśli przedszkole znajduje się w  mieście,
fotografie mogą prezentować np. ratusz, pomnik, kamienicę,
fontannę.
Gdzie jest orle gniazdo? – zabawa tropiąca.
Dzieci porusza-
ją się po sali, trzymając się za ręce, a nauczyciel podpowia-
da:
ciepło – zimno,
naprowadzając dzieci na właściwe miej-
sce. Gniazdo to zwinięte siano, w którym leży jajko niespo-
dzianka, a w nim zagadka dla dzieci:
– Kto ty jesteś? – Polak
mały. – Jaki znak twój?…
Podróż Pana Języczka
(Monika Majewska)
Pan Języczek wstał wcześnie rano, gdy usłyszał dźwięk bu-
dzika
(dryń, dryń…).
Był niewyspany, więc ziewnął kilka razy,
coraz szerzej otwierając usta
(aaa…, aaa…, AAA…).
Wstał
z łóżka i wymył porządnie zęby
(dzieci przesuwają językiem
po górnych, a  następnie po dolnych zębach),
wziął szybki
prysznic
(szyyyyy…)
i  z  pośpiechem wybiegł z  domu, trza-
skając drzwiami
(dzieci zaciskają wargi i otwierają je szybko,
BLIŻEJ PRZEDSZKOLA
10.169/2015
33
■
przewodnik nauczyciela przedszkola – materiały na listopad
Czy znasz te symbole? – układanie puzzli.
Dzieci otrzymu-
ją
dwa paski papieru (biały i czerwony – do ułożenia flagi
Polski) lub
obrazek Orła Białego na czerwonym tle (godło
Polski) przecięty na kilka części po przekątnej. Po ułożeniu
obrazków przypominają, jak nazywają się symbole.
Zabawy muzyczne
„Marsz z bębenkiem” – zabawy rytmiczno-ruchowe.
Wersja I:
Dzieci siedzą w kole na dywanie i powtarzają słowa
piosenki, uderzając jednocześnie w kolana w rytmie piosenki
(nauczyciel powinien wygrywać rytm na bębenku). Następnie
dzieci wystukują rytm na bębenku jedną pałeczką.
Chętne
dzieci mogą spróbować grać dwoma pałeczkami.
Wersja II:
Dzieci ustawiają się w rzędzie i maszerują po sali.
Pierwsze dziecko prowadzi całą grupę i wystukuje rytm pio-
senki na bębenku. Pod koniec piosenki przekazuje bębenek
i pałeczkę dziecku stojącemu za nim, a sam przechodzi na
ko-niec rzędu. Imię w piosence można zmieniać w zależności
od tego, kto gra na bębenku.
Marsz z bębenkiem
(Urszula Smoczyńska-Nachtman)
Stoi Janek przy okienku
i pałeczkę w ręku ma.
Bębni marsza na bębenku
raz i dwa, i raz i dwa.
Marsz to taka jest piosenka,
że jest smutno bez bębenka. /2x
(Źródło: Urszula Smoczyńska-Nachtman, „Kalendarz muzyczny w przedszkolu”,
wydanie trzecie, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1988, s. 21).
Zabawy plastyczne i przestrzenne
Kto widział orła? – rozwijanie orientacji w przestrzeni, do-
skonalenie percepcji wzrokowej.
Prowadzący umieszcza
w różnych miejscach sali kilka orłów z papieru (np. sylwety
orłów lub przestrzenne ptaki wykonane techniką orgiami).
Zadaniem dzieci jest ich odszukanie i  wskazanie, gdzie do-
kładnie się znajdują (np. na parapecie, pod stołem, pomiędzy
książkami, za szafą).
Godło Polski – malowanie palcami, stemplowanie, wy-
klejanie.
Na sztywnym kartonie w  kolorze czerwonym:
dzieci odbijają tułów orła na środku kartki za pomocą
gąbki (wyciętej przez nauczyciela i zamoczonej w białej far-
bie); skrzydła orła maluchy odbijają rękami (pomalowany-
mi wcześniej białą farbą) rozłożonymi na boki po obydwu
stronach tułowia (odbijają je dwukrotnie); ogonek i nogi od-
bijają widelcem zanurzonym wcześniej w białej farbie. Na
koniec przyklejają oko (wycięte przez nauczyciela z  czar-
nego papieru) oraz koronę (wyciętą ze złotego lub żółtego
papieru) – koronę dzieci mogą również odbić widelcem za-
nurzonym w żółtej farbie;
dzieci wyklejają tułów i głowę
orła kawałkami białej bibuły, skrzydła zaś białymi piórkami,
a oko i koronę plasteliną lub złotkiem z czekolady.
Zabawy teatralne
W  jakim nastroju jest orzeł? – zabawa pantomimiczna.
Chętne dzieci wchodzą do środka koła i poruszają się jak ptak
(machając skrzydłami), zgodnie z podpowiedzią nauczyciela.
Prowadzący mówi ochotnikom na ucho, aby poruszali się np.
jak wesoły orzeł lub jak przestraszony orzeł. Zadaniem pozo-
stałych dzieci jest odgadnąć, w jakim nastroju jest ptak.
Lustro – zabawa ruchowo-naśladowcza.
Dzieci stoją na-
przeciwko nauczyciela, który jest „lustrem” i  prezentuje
określone ruchy. Zadaniem dzieci, które są „lustrzanym odbi-
ciem”, jest naśladowanie gestów nauczyciela. Warto podczas
tej zabawy wykorzystać wesoły podkład muzyczny, który
uatrakcyjni zabawę. Prowadzący może zaproponować chęt-
nym dzieciom wcielenie się w rolę
„lustra”.
Orle, wracaj do nas! – zabawa rozwijająca zmysł słuchu.
Jedno dziecko jest „orłem”, który zgubił drogę do domu i nie
wie, jak wrócić, ponieważ się ściemniło (chętne dziecko ma
opaskę na oczach). Nauczyciel prowadzi „orzełka” na jeden
koniec sali, a  pozostałe dzieci nawołują go, krzycząc:
Orle,
wracaj do nas!
Dziecko powoli przemieszcza się po sali, a gdy
natrafi na jakąś przeszkodę, pozostali wołają do niego:
Uwa-
żaj!
Wtedy „orzeł” ma się zatrzymać, wybadać, gdzie jest
przeszkoda i bezpiecznie ją ominąć.
34
BLIŻEJ PRZEDSZKOLA
10.169/2015
przewodnik nauczyciela przedszkola – materiały na listopad
■
Zabawy i ćwiczenia ruchowe
Ćwiczenia gimnastyczne
Zestaw ćwiczeń z elementami Metody Ruchu Rozwijające-
go Weroniki Sherborne
(na
podstawie:
Marta Bogdanowicz,
Dariusz Okrzesik, „Opis i  planowanie zajęć według Metody
Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne”, wyd. Harmonia,
Gdańsk 2011).
Powitanie paluszkami/stopami – ćwiczenie na powitanie.
Dzieci siedzą w  małym kole w  siadzie prostym i  starają się
przywitać ze wszystkimi przez dotknięcie palcami i  podanie
dłoni.
Inna wersja:
Dzieci siedzą w pozycji jak wyżej i mają za
zadanie przywitać się z jak największą liczbą dzieci przez do-
tknięcie się stopami.
Łokieć do kolana – ćwiczenie kształtujące schemat ciała
i świadomość przestrzeni.
Dzieci spacerują po dywanie. Na
hasło np.
łokieć do kolana
zatrzymują się i próbują jak najszyb-
ciej wykonać zadanie.
Dom – ćwiczenia oparte na relacji „z”.
Dzieci spacerują
w parach po sali trójkami. Na sygnał nauczyciela dwoje dzie-
ci staje naprzeciwko siebie i tworzy domek. Trzecie dziecko
wchodzi do środka – do domku.
Skała – ćwiczenia oparte na relacji „przeciwko”.
Dzieci
dobierają się w pary. Jedno jest „skałą” (siedzi na podłodze
w pozycji klęczącej z podparciem), a drugie próbuje przesu-
nąć partnera. Kiedy dziecku uda się choć trochę przesunąć
„skałę”, następuje zamiana ról.
Razem w kole – ćwiczenia oparte na relacji „razem”.
Dzieci
siedzą w kole, trzymając się za ręce. Na sygnał prowadzące-
go cała grupa kładzie się na brzuchu, potem na plecach, a na
końcu wstaje, cały czas trzymając się za ręce.
Ćwiczenia relaksacyjne.
Dzieci leżą na podłodze na plecach
i  głęboko oddychają. Mają zamknięte oczy, a  w  tle słychać
spokojną muzykę.
Iskierka – ćwiczenie na zakończenie zajęć.
Dzieci leżą na dy-
wanie na plecach i trzymają się za ręce, wznosząc je do góry.
Nauczyciel wysyła uścisk dłoni – „iskierkę”, a dzieci przekazują
ją po cichu, aż wróci do nauczyciela.
W trakcie zajęć warto dodatkowo sięgnąć
po następujące pozycje czytelnicze:
Wiersze:
J. Białobrzeska „Moja mała ojczyzna”;
W. Chotomska „Twój dom”; M. Łaszczuk „Znak”; R. Przymus „Polska”.
Bajki i opowiadania:
słuchanie w wersji uproszczonej legend
charakterystycznych dla danej miejscowości,
np. w Warszawie „Legendy o Warsie i Sawie”,
w Krakowie „Legendy o Smoku Wawelskim”.
Co oznaczają ikony, które znajdziesz na stronach Przewodnika?
Tekst opowiadania do
pobrania ze strony
www.opowiadania.
blizejprzedszkola.pl
Podkład muzyczny
i zapis nutowy do
pobrania ze strony
www.dopobrania.
blizejprzedszkola.pl
Wokalny podkład
muzyczny znajdziesz
na specjalnie
przygotowanej
płycie CD
Pomoc dydaktyczna
do pobrania ze strony
www.dopobrania.
blizejprzedszkola.pl
Pomoc dydaktyczna
w pakiecie PLUS
(80 gotowych pomocy
A4)www.plus.
blizejprzedszkola.pl
Dźwięki pomocne
w realizacji zabaw,
w tym nagrania
wymowy rymowanek
w języku angielskim
„Jesień w Przedszkolu” – piosenki dla dzieci
Posłuchaj fragmentów wybranych piosenek na www.blizejprzedszkola.pl/przewodnik
BLIŻEJ PRZEDSZKOLA
10.169/2015
35

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin