PFMS-01_Struktura_krystaliczna.pdf

(3308 KB) Pobierz

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej – Struktura krystaliczna

Struktura krystaliczna

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej - Struktura krystaliczna

Kwarc (SiO

) (źródło: Wikipedia)

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej - Struktura krystaliczna

Piryt (FeS

) (źródło: Wikipedia)

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej - Struktura krystaliczna

Halit/Sól kamienna (NaCl) (źródło: Wikipedia)

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej - Struktura krystaliczna

Kryształy

– występują w formie wielościanów, zwykle pozlepianych ze sobą

(polikryształ). Pojedynczy wielościan/ziarno polikryształu to

monokryształ.

Własności:

- prawo Stensena/prawo Steno/prawo stałości kątów (1669 r.) – kąty między tymi

samymi ścianami, mierzone w jednakowych warunkach fizykochemicznych, są stałe

i niezmienne w każdym krysztale tej samej substancji (kąt między ścianami, to kąt

między normalnymi do nich).

- XVIII w. - mineralodzy zauważyli, że wskaźniki opisujące kierunki płaszczyzn

kryształu są liczbami całkowitymi

- charakter wzrostu monokryształu sugeruje, że przyrasta on na skutek stopniowego

dokładania identycznych elementów składowych

- odkrycie dyfrakcji promieni X na kryształach (1912 r.) – Max von Laue,

W. Friedrich, P. Knipping (nagroda Nobla 1914 r. dla Maxa von Lauego)

Wniosek:

kryształy mają budowę periodyczną.

Definicja kryształu

(tradycyjna):

Kryształ

– ciało stałe o periodycznym dalekozasięgowym uporządkowaniu

elementów składowych (atomów, jonów, molekuł)

struktura krystaliczna = sieć + baza (motyw)