Mallery Susan - Wymarzony dom.pdf

(298 KB) Pobierz

Susan Mallery

Wymarzony dom

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Kobiecie porzuconej przez oblubieńca przed

samym ołtarzem wolno lekko ześwirować. Przy-

sługuje jej do tego pełne prawo i nikt nie powinien

mieć pretensji o drobne ekstrawagancje, takie jak

na przykład szalony weekend na Karaibach albo

moralnie niejednoznaczny romans z dużo młod-

szym mężczyzną.

Lily Tyler postanowiła poradzić sobie z pub-

licznym upokorzeniem w inny sposób

–

zaszła

w ciążę i kupiła dom.

–

I co o nim sądzisz?

–

zapytała z lekkim

drżeniem w głosie, z całych sił zaciskając kciuki

za plecami.

Jake Stone

–

jej najlepszy przyjaciel, świetny

facet, który znał się na wszystkim

–

był sędzią, od

którego opinii zależało wiele. Lily mogła liczyć na

jego uczciwość i szczerość. Jake nie kłamał, nigdy.

Jeśli więc teraz jest zdania, że kupno tego domu to

Susan Mallery

strata pieniędzy

–

powie prawdę, choćby miało jej

pęknąć serce.

Rozejrzał się po jadalni, obejmując wzrokiem

drewnianą podłogę, sztukaterię na suficie i okno

z widokiem na rzekę Willamette.

–

Przestronne pokoje, dużo przestrzeni

–

po-

wiedział powoli.

–

Sprawdzałaś dach?

Lily energicznie kiwnęła głową, omal nie pod-

skakując z radości.

–

Tak. Sprawdziłam też rury i instalację gazo-

wą. Dom jest stary, ale przedostatni właściciel

sporo poodnawiał i wyremontował.

Niestety, jego następca nie był równie praco-

wity

–

nie zrobił nic poza pomalowaniem ścian na

niewiarygodnie wręcz brzydki kolor i położeniem

ohydnych tapet w podobnym odcieniu.

–

Inspektor nadzoru budowlanego mówił, że

wszystko jest w porządku

–

dodała z nadzieją

w głosie.

Jake odwrócił się od okna i popatrzył na Lily. Jego

poważna mina i spokojne spojrzenie ciemnych oczu

nie zdradzały kompletnie nic. Ależ on jest irytujący

z tą kamienną twarzą, pomyślała Lily z czułością.

–

Powiedz prawdę

–

poprosiła wreszcie.

Jake uśmiechnął się złośliwie.

–

Mówisz takim tonem, jakbyś rzeczywiście

chciała ją usłyszeć.

–

Bo chcę. Chociaż, przyznaję, jestem trochę

zdenerwowana.

Wymarzony dom

–

Podoba ci się ta rudera?

–

Uważam, że jest przepiękna.

–

Pragniesz jej i pożądasz?

–

Bardziej niż czekolady.

Uniósł brwi do góry.

–

Nie wiedziałem, że istnieje na tym świecie

coś, co budzi w tobie większe emocje niż cze-

kolada.

–

Jake!

–

powtórzyła.

–

Ja naprawdę chcę mieć

ten dom. Czy to znaczy, że jestem nienormalna?

Jake objął ją ramieniem.

–

Lily, zawsze był z ciebie kawał wariatki, ale

ostatnio twoje szaleństwa stały się nieco bardziej

kosztowne.

Wyswobodziła się z uścisku.

–

Jake, mówię całkowicie poważnie.

–

Ja też. Jeśli aż tak ci zależy, możesz go kupić.

Złapała go za rękę.

–

Naprawdę? Przecież trzeba w niego włożyć

mnóstwo pracy!

–

Tylko kosmetycznej. Sprawdziłaś wszystkie

istotne rzeczy, masz pewność, że się nie zawali,

więc zafunduj sobie tę drobnostkę. Stać cię na nią.

–

Zmrużył oczy.

–

Prawda, Lily? Stać cię na nią?

–

Oczywiście.

–

Rzuciła mu się na szyję.

–

Bardzo się cieszę, że ci się podoba, ale chyba kupi-

łabym ten dom, nawet gdyby ci się nie podobał.

–

Czyżby? To dlaczego trzymałaś kciuki za

plecami?

Susan Mallery

Lily wybuchnęła śmiechem.

–

Zauważyłeś?

–

Ja widzę wszystko.

–

No dobra.

–

Odsunęła się i ciężko wes-

tchnęła.

–

W takim razie podpiszę umowę. Zo-

staną mi jeszcze trzy miesiące na doprowadzenie

tego miejsca do stanu używalności.

Jake pokręcił głową.

–

Za mało czasu. Nie dasz rady.

–

Oczywiście, że dam.

–

Dotknęła brzucha.

–

Nie zamierzam czekać z naprawami aż do

porodu.

–

Jesteś w szóstym miesiącu.

–

Co ty nie powiesz? Wyobraź sobie, że ja też

umiem liczyć.

–

Dobrze wiesz, o co mi chodzi. Byłaś u leka-

rza? Pozwolił ci obdzierać tapety i malować

ściany?

–

Z obdzieraniem nie ma problemu. Jest taka

specjalna maszyna do tych celów. A co do malo-

wania...

–

Lily pozwoliła, by głos jej nieco zadrżał,

i spojrzała na Jake’a spod rzęs.

–

Z tym może być

problem.

–

Niech zgadnę. Ja mam pomóc?

–

jęknął.

Lily zatrzepotała rzęsami najładniej jak umiała

i przybrała błagalny wyraz twarzy.

–

Jeśli nie sprawi ci to zbyt wiele kłopotu...

–

Super. A więc sam mam to wszystko poma-

lować?

Plik z chomika:

robiote

Inne pliki z tego folderu:

Mallery Susan - Cudowne ocalenie.pdf (611 KB)
Mallery Susan - Dosięgnąć gwiazd.pdf (1022 KB)
Mallery Susan - Kawaler z dzieckiem.pdf (1000 KB)
Mallery Susan - Modelka i szeryf.pdf (698 KB)
Mallery Susan - Najlepszy wybór.pdf (1084 KB)

Mallery Susan - Wymarzony dom.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: