17 U - BOOTY TYPU VII GENEZA,OPIS KONSTRUKCJI,BUDOWA.pdf

(7172 KB) Pobierz
numer specjalny
U-booty typu VII
Geneza, opis konstrukcji, budowa
17
PRZEMYSŁAW FEDEROWICZ
U-BOOTY TYPU VII
Dwie niemieckie pocztówki propagandowe z okrętami podwodnymi typu VII, wydawane w okresie wojny.
zbiory Andrzej Danilewicz
Cena 39,00 zł
Przemysław Federowicz
rys. Waldemar Kaczmarczyk
U 28
w okresie wojny domowej w Hiszpani. Okręt jednolicie jasnoszary z pasami neutralności po bokach i z przodu kiosku.
U 33
(typ VIIa) na początku wojny. Kamuflaż złożony z trzech odcieni szarości, pokład ciemnoszary.
U 47
w grudniu 1939 roku Okręt w kolorze jasnoszarym, pokłady ciemnoszare. Na kiosku godło okrętu, które po zatopieniu
Royal Oak
zostało nazwane „Byk ze Scapa Flow” i stało się
emblematem całej siódmej flotylli okrętów podwodnych.
rys. Waldemar Kaczmarczyk
U 564
około 1941 roku powierzchnie pionowe jasnoszare, poziome i część podwodna ciemnoszare. Z przodu kiosku emblemat dowůdcy Reinharda Suhrena
U 213
(typ VIID) około 1942 roku. Powierzchnie pionowe jasnoszare, poziome ciemnoszare. Z przodu kiosku godło flotylli.
Przemysław Federowicz
U-booty typu VII
Geneza, opis konstrukcji, budowa
Tarnowskie Góry 2006
OKRĘTY WOJENNE numer specjalny 17
Drodzy Czytelnicy
Po dłuższej przerwie, przekazuję na Wasze ręce kolejną monografię
naszego wydawnictwa. Tym razem prezentujemy ją w trochę zmodyfiko-
wanej szacie graficznej oraz pod nową serią „Okręty Wojenne numer spe-
cjalny”. Jest ona prostą kontynuacją poprzedniej serii wydawniczej „Okręty
Świata”. Obecne zmiany oraz nowa formuła podyktowane są naszym
zamysłem, aby z niniejszą serią dotrzeć do jak największej ilości czytelni-
ków, nawet i takich, którzy po raz pierwszy wezmą do ręki nasz tytuł.
Jako numer 17 prezentujemy genezę, opis konstrukcji i budowę niemiec-
kich okrętów podwodnych typu VII, będącego okrętami które zostały zbu-
dowane w największej ilości w historii budownictwa okrętowego tej klasy.
Ponadto na ich barkach spoczywał prawie cały ciężar „Bitwy o Atlantyk”.
Same okręty powinny zainteresować Czytelników również ze względu na
ich konstrukcję oraz różne nowinki techniczne na nich zamontowane.
W jednym z kolejnych numerów naszej serii dogłębnie opiszemy historię
operacyjną wszystkich jednostek typu VII, do niej dołożymy kolejną porcją
planów, plansz kolorowych oraz innych ciekawostek.
Będziemy bardzo wdzięczni za wszelkie uwagi oraz sugestie, które będą
dla nas przydatne przy opracowywaniu kolejnych numerów naszych
monografii.
Życzę miłej lektury.
Jarosław Malinowski
Okład­ a
:
Jeden z okrętów typu VII podczas
k
szkolenia na Bałtyku,1940 rok.
Mal. Krysztof Grzywacz
Stro­ a­ty­u­o­ a:
Wynurzający się z próbnego
n t ł w
zanurzenia okręt typu VIIC.
Fot. zbiory Tore Eggan & Przemysław Federowicz
U-booty typu VII
Geneza, opis konstrukcji, budowa
Przemysław Federowicz
Redaktor serii:
Jarosław Malinowski
Rysunki:
Waldemar Kaczmarczyk
Plansze kolorowe:
Waldemar Kaczmarczyk
Opracowanie graficzne:
Jarosław Malinowski
Skład, druk i oprawa:
Drukpol, Tarnowskie Góry
Źródła fotografii/Photo credit:
Zbiory Arthur D. Baker III
Zbiory Siegfried Breyer
Zbiory Andreas Dwulecki
Zbiory Andrzej Danilewicz
Zbiory Tore Eggan
Zbiory Przemysław Federowicz
Zbiory Jarosław Malinowski
Chciałbym podziękować za wydanie niniejszej monografii redaktorowi
Jarosławowi Malinowskiemu. Jego pomoc okazała się niezbędna przy jej
pisaniu. Pragnę także złożyć wyrazy wdzięczności dla Michała Jarczyka za
cenne komentarze i korektę tekstu oraz dla Jacka Kwaśniewskiego za udo-
stępnienie wielu materiałów oraz dla Waldemara Kaczmarczyka za wyko-
nanie wyśmienitych rysunków.
Poświęcenie wielu miesięcy na napisanie tej książki spowodowało brak
czasu dla moich przyjaciół i rodziny. Dlatego pragnę podziękować im za
ich cierpliwość i  znoszenie mojej ciągłej nieobecności. Słowa te kieru-
ję w  szczególności do mojej partnerki życiowej Alicji. Dziękuję Wam za
wszystko.
Przemysław Federowicz
ISBN 83-915653-4-3
ISSN 1231-014X
Copyright © Wydawnictwo „Okręty Wojenne” 2006
Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej książki
nie może być kopiowana w żadnej formie, ani żadnymi
metodami mechanicznymi ani elektronicznymi,
łącznie z wykorzystaniem systemów przechowywania
i odtwarzania informacji bez pisemnej zgody
właściciela praw autorskich.
All right reserved. No part of this book may be
reproduced or transmitted in any form or by any means,
electronic or mechanical, includiong photocopying,
recording or any information storage and retreival
system without written from copyright owner.
Wydawnictwo „Okręty Wojenne”
Krzywoustego 16, 42-605 Tarnowskie Góry
www.okretywojenne.pl
tel. (032) 384-48-61
e-mail: okrety@ka.home.pl
Wszelkich informacji dotyczących cen oraz warunków nabycia
innych naszych tytułów udzielamy listownie, telefonicznie
i e-mailem pod adresem redakcji.
Wydawca
Uwaga!
Niniejsza monografia zawiera dwie rozkładówki z 4 planami okrętów w skali 1:150.
Stanowią one jej integralną część i nie mogą być sprzedawane oddzielnie.
Geneza i projektowanie
Spotkanie na morzu konwoju oraz U-Boota typu VII. Na drugim planie jeden ze zdobycznych eks-norweskich torpedowców
fot. zbiory Jarosław Malinowski
Historia niemieckich okrętów
podwodnych rozpoczęła się w 1850
roku, kiedy to powstał „zanurzają-
cy się okręt” (Tauchboot) o  nazwie
Brandtaucher
zaprojektowany przez
Wilhelma Valentina Bauera. Do
końca XIX w zbudowano lub zapro-
jektowano kilka próbnych „zanurza-
jących się okrętów”. W  XX wieku
rozpoczęto zakrojone na szerszą
skalę badania nad nową bronią. 14
grudnia 1906 r. do służby wszedł
pierwszy U-boot (Unterseeboot)
oznaczony jako
U  1.
W  chwili roz-
poczęcia pierwszej wojny świato-
wej niemieckie siły podwodne liczy-
ły 45 okrętów będących w  służbie
lub jeszcze w  budowie. W  1915 r.
powstała bardzo udana konstruk-
cja średniego okrętu podwodnego
typu UB III o  wyporności nawod-
nej 516 t, podwodnej 651, długości
55,3 m, szerokości 5,8 m i zanurze-
niu 3,7  m. Okręty tej klasy osiąga-
ły prędkość 13,6 w  na powierzchni
i  8 w  pod powierzchnią. Ich zasięg
wynosił na powierzchni 8500  Mm
przy 6 w i 55 Mm przy 4 w podczas
marszu pod wodą. Uzbrojenie skła-
dało się z 4 dziobowych i 1 rufowej
wyrzutni torped kalibru 500 mm.
Uzupełnieniem było działo kaliber
88 mm. Załoga liczyła 34 ludzi.
Po wojnie prace nad okrętami
podwodnymi kontynuowano mimo
istnienia zakazu ich posiadania. Dla
Turcji zbudowano okręty średniego
typu
Fij 304
(Birindci
Inönü)
i Fij
305
(Ikindci
Inönü),
które wodowano
w  lutym i  marcu 1927 r. Posiadały
one wyporność nawodną 505 t i pod-
wodną 620 t, długość 59 m, szero-
kość 5,8  m oraz zanurzenie 3,5  m.
Osiągały one prędkość nawodną
14,5 w (moc 2 x 550 KM) i podwod-
ną 9,5 w (moc 2 x 390 KM). Ich zasięg
wynosił 7500 Mm przy 6 w i 80 Mm
przy 4  w. Uzbrojenie składało się
z 4 dziobowych i 2 rufowych wyrzut-
ni torped kalibru 450 mm.
We wrześniu 1926 r. położono
stępkę pod średniej klasy okręt pod-
wodny
Vetehinen
(CV 702) budowa-
ny dla Finlandii, a w dalszej kolejno-
ści pod
Vesihiisi
(CV 703) i Iku-Turso
(CV 704). Charakteryzowały się one
wypornością nawodną 493 t i  pod-
wodną 715 t, długością 63 m, sze-
rokością 6,1  m oraz zanurzeniem
3,2  m. Osiągały prędkość nawod-
ną 14 w  (moc 2 x 580 KM) i  pod-
wodną 8 w (moc 2 x 300 KM). Ich
zasięg wynosił 4000  Mm przy 10
w i 75 Mm przy 3 w. Budowane dla
Turcji i  Finlandii okręty były opar-
te na projekcie typu UB III z okresu
pierwszej wojny światowej.
Kolejnym średnim U-bootem był
E  1
przeznaczony dla Hiszpanii,
pod którego stępkę położono w  lu-
tym 1929 r. Posiadał on wyporność
nawodną 745 t, podwodną 965 t, dłu-
gość 72,38 m, szerokość 6,2 m oraz
zanurzenie 4,0 m. Osiągał prędkości
nawodną 17 w  (moc 2 x 1400 KM)
i podwodną 8,5 w (moc 2 x 500 KM).
Jego zasięg wynosił 7000  Mm przy
10 w i 160 Mm przy 4 w. Uzbrojenie
składało się z  4 dziobowych i  2
rufowych wyrzutni torped kalibru
533 mm oraz dział kalibru 105 mm
i 20 mm. Załogę stanowiły 32 osoby.
W 1932 r. rozpoczęto rozbudo-
wę niemieckiej marynarki wojen-
3

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin