Działo górskie kal. 76,2 mm wz.1909.pdf

(13231 KB) Pobierz
ROSJA
Technika lądowa
BROŃ
Działa górskie
1909
76,2 mm działo górskie wz.1909
76-мм гор�½ая пушка образца 1909 года
Dane taktyczno-techniczne
Typ:
działo górskie.
Produkcja seryjna:
1909-
1939.
Kaliber:
76,2 mm.
Dłu-
gość lufy:
1257 mm (L/16,5,
w tym część gwintowana 963
mm).
Masa bojowa:
627 kg.
Masa marszowa:
1236 kg.
Masa lufy z zamkiem:
208
kg.
Masa zamka:
12,3 kg.
Masa pocisku:
6,4 kg.
Dono-
śność:
8660 m.
Prędkość
początkowa pocisku:
386
m/s (pocisk o masie 6,23 kg).
Kąt ostrzału w pionie:
od -6°
do +28°.
Kąt ostrzału w po-
ziomie:
4,5°.
Szybkość mar-
szowa:
6 km/h.
Szybko-
strzelność:
10-12 strz./min.
Obsługa:
6 osób
76 mm armata gór-
ska wz.1909
(ros. 76-мм гор-
�½ая пушка образца 1909
года, 3-дюймовая пушка системы Ш�½еидера) - rosyjskie działo górskie budowane na licencji francuskiej.
Działo górskie zaprojektował inż. Danglis z francuskich zakładów Schneider. Konstrukcja ta została zgłoszona do
konkursu na działo górskie dla sił zbrojnych carskiej Rosji, a jej konkurentem była konstrukcja firmy Skoda. Przyjęta na
uzbrojenie
26 lutego 1909
roku i produkowana w Zakładach Putiłowskich - podczas Pierwszej Wojny Światowej wypro-
dukowano
349
egzemplarzy. Do 1939 roku produkcję dla sił zbrojnych ZSRR kontynuowały: Fabryka Nr 8, Fabryka Nr 92
oraz Fabryka Nr 192. W połowie 1941 roku na uzbrojeniu znajdowało się ok. 1100 egzemplarzy.
W jednostkach wojskowych pierwsze działa tego wzoru pojawiły sie w
1911
roku. W chwili wybuchy I wojny świa-
towej armia rosyjska miała
440
dział tego typu. Zostały one użyte zarówno podczas walk z wojskami państw centralnych,
jak i podczas późniejszej wojny domowej.
1 listopada 1936
roku Armia Czerwona posiadała 622 działa wz.1909, z czego 572 sprawnych. W 1939 roku
produkcję dział wz.1909 zakończono w związku z przyjęciem do uzbrojenia
armaty górskiej wz.1938.
Rozpoczęcie produkcji nowego dział górskiego nie spowodowało wycofania starszej konstrukcji z uzbrojenia. W
czasie wojny zimowej Armia Czerwona użyła 80 armat wz.1909 z których utraciła 8. W dniu ataku niemieckiego na ZSRR
Armia Czerwona miła na stanie 1121 armat wz.1909. Były one uzbrojeniem jednostek artylerii górskiej spełniających w
oddziałach górskich analogiczną funkcję jak jednostki dział piechoty w pozostałych jednostkach piechoty i kawalerii.
Do transportu jucznego armata była rozkładana na 7 części. Oporopowrotnik znajdował się pod lufą. Łoże jed-
noogonowe zakończone lemieszem. Tarcza ochronna o grubości 3,5 mm. Koła drewniane z metalową obręczą dostoso-
wane do holowanie zaprzęgiem konnym z prędkością do 6 km/h. Przodek mieścił 10 naboi, natomiast jaszcz amunicyjny
50 naboi.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin