Jak odprawić spowiedź generalną Kto nie może otrzymać rozgrzeszenia.pdf

(139 KB) Pobierz
Jakże zaś mogę na dobrą śmierć liczyć po życiu tak grzesznym, jeżeli
zawczasu nie odprawię dobrej spowiedzi generalnej? Jestem przekonany, iż
jeżeli będę czekał z taką spowiedzią aż na koniec życia, nie potrafię jej wtedy
dobrze odprawić. Troska o żonę i dzieci, trwoga przed bliskim końcem życia,
cierpienia i boleści nie dozwolą mi zebrać władz duszy; ani spokojnej chwili
nie znajdę do załatwienia tak ważnego zadania. Byłoby to największym z mojej
strony głupstwem, gdybym miał czekać na ostatnią chwilę“.
Ten człowiek pamiętał na słowa Pana Jezusa: „Błogosławieni oni słudzy,
których przyszedłszy Pan, znajdzie czuwających’’ (Łuk. 12, 37).
IV. Zadośćuczynienie
.Zadośćuczynienie
jest to wierne wypełnienie pokuty,
którą kapłan na spowiedzi naznaczył.Dawne przepisy pokutne Kościoła św.
były bardzo ostre, a jednak sprawiedliwe. Kto np. w niedzielę pracował ciężko,
musiał trzy dni pościć o Chlebie i o wodzie. Jeżeli matka zamordowała dziecię,
musiała ciężko pokutować przez lat 10. Jeżeli wolny zgrzeszył z osobą wolną,
musiał cały rok pokutować, a kto złamał wiarę małżeńską, pokutę czynił od 3
do 15 lat. Kto przeklinał rodziców swoich, pokutował 40 dni, jeśli zaś na nich
podniósł rękę 7 lat itd.Gdy gorliwość pierwotna ustawać poczęła, Kościół św.
złagodził przepisy pokutne, nie chcąc słabych na duchu odstraszać od
Sakramentu Pokuty. Choćby ci jednak spowiednik zadał jak największą
pokutę, przyjmij ją chętnie. Pamiętaj, że jeśli za swe grzechy teraz nie
odpokutujesz, będziesz musiał cierpieć w czyśćcu. Gdyby trafić się miało, iż
kapłan naznaczyłby ci taką pokutę, której z powodu choroby, ubóstwa lub
innej słusznej przyczyny nie mógłbyś odprawić, przedstaw tę trudność
spowiednikowi i proś o zamianę pokuty na inną. Np. gdyby kapłan naznaczył
komu jakie modlitwy do odmówienia z książki, nie wiedząc, iż on czytać nie
umie, taki powinien księdza o inną pokutę poprosić i wytłumaczyć mu,
dlaczego tamtej odprawić nie może. Jeślibyś kiedy otrzymał na dłuższy czas
jaką ciężką pokutę, której teraz z ważnych powodów odprawić nie możesz,
poproś spowiednika, by ci ją na inną zamienił. — Gdybyś np. miał za pokutę
pościć w pewne dni przez cale życie, a zdrowie lub obecne warunki ci na to nie
pozwalają, poproś o zamianę.Grzeszy ten, kto żadnej pokuty, czy to całej, czy
jej części
z
niedbalstwa nie odprawi, gdyż tylko ważna przyczyna uwalnia od
jej wypełnienia, np. choroba. Zadośćuczynienie jest częścią Sakramentu
Pokuty i należy do jego całości, zatem bardzo ważną jest rzeczą, aby każdy
odprawił pokute naznaczoną — całą, w czasie naznaczonym, nabożnie.Gdy
spowiednik pokutę naznacza, należy pilnie uważać. Gdyby kto jej nie
dosłyszał lub nie rozumiał, powinien poprosić o jej powtórzenie lub
wyjaśnienie. Źle robią ci, którzy się boją to uczynić. Jeżeli kto już po odejściu
od konfesjonału zapomniał, jaką pokutę mu spowiednik naznaczył, powinien
powrócić do konfesjonału i spowiednika o nią zapytać. Jeżeli zaś już do niego
dostać się nie można, bądź dla natłoku ludzi, bądź dlatego, że już
wyszedł z
konfesjonału, zapomnieniem się trapić nie należy.Dobrze czynią ci, którzy do
wyznaczonej przez kapłana pokuty jeszcze dobrowolną dodają. Można także
uczynić zadość sprawiedliwości Bożej za swe grzechy przez cierpliwe w duchu
pokuty znoszenie cierpień, jakie Bóg na nas zsyła, np. choroby, ubóstwa,
nieszczęśliwych przypadków, prześladowań itd.
Kto nie może otrzymać rozgrzeszenia?
1. Ci, którzy żyją w bardzo grzesznym nałogu, a żadnym nadzwyczajnym
znakiem nie okazują, iż żałują za grzechy swoje. Kto więc pomimo napomnień
spowiedników nie przestaje np. upijać się, grzeszyć nieczystością itd.,
rozgrzeszony być nie może.
2. Nie mogą być rozgrzeszeni także ci, którzy nie chcą unikać Bliskiej okazji
do grzechu, tj. osoby, które mają z osobami innej płci grzeszne znajomości,
które pomimo upomnień czytają złe książki i gazety itd. Nie mogą też otrzymać
rozgrzeszenia rodzice, którzy dzieciom swym pozwalają na grzeszne
znajomości. Nie godne rozgrzeszenia są oczywiście te osoby, które są dla
innych okazją do grzechu, np. panny i niewiasty ubierające się nieskromnie,
ci, którzy dają innym złe pisma do czytania itd.
3. Nie mogą też otrzymać rozgrzeszenia tacy, którzy bliźniemu wyrządzili
szkodę na ciele, na duszy, na majątku, lub na sławie, a nie chcą tego
naprawić, choćby mogli, jak również ci, którzy nie chcą, choć mogą, spłacić
długów.
4
. Nie mogą być rozgrzeszeni ci, którzy nie chcą pojednać się z tymi, z którymi żyją
w nieprzyjaźni, i pałają nienawiścią ku nim.Rozgrzeszyć takich i im podobnych
byłoby dać im na zdeptanie Krew Chrystusa • Pana. Komunia św. jest największą
świętością w naszej religii. Czyż można pozwolić takim, by do Komunii św.
przystąpili, jeżeli żadnego szczególniejszego nie okazują żalu? Czyż można wierzyć
takim, iż się poprawią, którzy napominani, zawsze obiecywali poprawę, a jednak |
wciąż trwają w tych samych grzechach? Tacy życiem swoim muszą pokazać, iż
serce swoje odmienili.
O spowiedzi generalnej.
Pan Jezus ustanowi! Sakrament Pokuty dla zbawienia dusz naszych. Niestety
wielu korzystając z niego wadliwie, zasługuje na potępienie. Dlaczego? Bo
wielu nadużywa tego Sakramentu. Wielu nie dba o dobry rachunek sumienia,
inni umyślnie tają grzechy śmiertelne, kłamią na spowiedzi,jeszcze inni znów
spowiadają się bez żalu i i mocnego postanowienia poprawy. Czy dla takich
już nie ma ratunku? Czy koniecznie muszą iść na potępienie? Jest ratunek.
Muszą poprawić swoje spowiedzie. Tacy, którzy nigdy w życiu dobrej spowiedzi
nie odprawili, muszą wszystkie ciężkie grzechy z całego życia wyznać na nowo,
podać ich liczbę i okoliczności. Krótko mówiąc, tak muszą je wyznać, jakby
jeszcze nie spowiadali się z żadnego z nich nigdy. Tacy, którzy z początku
dobrze się spowiadali, a potem dopiero odprawili spowiedź niegodnie, muszą
wyznać dokładnie wszystkie grzechy śmiertelne, jakie popełnili od ostatniej
dobrze odprawionej spowiedzi. Taka spowiedź, która jest powtórzeniem
grzechów z całego życia, czy też z pewnego czasu, nazywa się spowiedzią
generalną. Do poprawy więc spowiedzi nie dosyć jest wyznać grzechy zatajone,
tj. nie powiedziane umyślnie, albo wyspowiadane bez żalu, lecz trzeba wyznać
wszystkie grzechy popełnione od ostatniej dobrze odprawionej spowiedzi. Kto
niegodnie przyjmuje Sakrament Pokuty, temu Pan Bóg nie odpuszcza żadnych
grzechów: ani wyznanych, ani tych, za które ktoś żałował, ani tych, za które
nie żałował. Tymczasem niejeden, gdy chce swe świętokradztwo naprawić,
powie tylko, iż ten i ten grzech zataił lub nie miał zań żalu. Gdy ksiądz każe
mu powtarzać wszystkie grzechy popełnione od ostatniej spowiedzi, powiada:
„Ja się z tamtych spowiadałem lub za tamte żałowałem“. Spowiadałeś się, ale
Pan Bóg ci ich nie darował. Żałowałeś, lecz jaki to był żal?
Niejeden znów powie na spowiedzi grzech, który dawniej zataił, a nie mówi, że
był on umyślnie nie powiedziany. W ten sposób spowiedzi nie naprawi, chyba
tylko wtedy, gdy nie wyznaje tego z nieświadomości, a gdyby wiedział, że
powinien wyspowiadać z tego wyznałby.
Dla kogo spowiedź generalna jest konieczna?
Dla tych, którzy się nieważnie albo świętokradzko spowiadali, tj.:
1. Dla tych, którzy się spowiadali, nie znając najważniejszych prawd wiary św.
2. Dla tych, którzy na spowiedzi umyślnie nie powiedzieli ciężkiego grzechu,
albo powiedzieli mniejszą liczbę grzechów, albo też okoliczności zmieniające
rodzaj grzechu zamilczeli.
3. Dla tych, którzy się spowiadali bez żalu i mocnego postanowienia poprawy i
dlatego powracali do tych samych grzechów.
Rachuj się ze swoim sumieniem, czy i dla ciebie taka spowiedź nie jest
konieczna?
Dla kogo taka spowiedż jest pożyteczna?
Dla wszystkich, którzy jej jeszcze nie odprawili. Święty Franciszek Salezy tak
mówi o spowiedzi generalnej: „Ona sprawia, iż doskonale poznajemy samych
siebie, napełnia nas zbawiennym zawstydzeniem na widok naszych grzechów,
wyswobadza umysł od różnych niepokojów i przywraca sumieniu spokój
prawdziwy, obudzą w nas dobre postanowienia, okazuje nam, jak godną
podziwu jest dobroć Pana Boga, który z taką cierpliwością — daje
spowiednikowi sposobność do udzielania nam odpowiednich wskazówek,
udziela odwagi do spowiadania się na przyszłość z większą otwartością“.
Dobrze jest taką spowiedź odprawić, gdy ktoś postanawia dążyć do
świątobliwości lub zabiera się do zmiany stanu, np. przed ślubem lub w
starszych latach, gdy człowiek już poważniej patrzy na świat. Dobrze też jest
tą spowiedź odprawić podczas misji lub jubileuszu. Kto nigdy się z całego
życia nie spowiadał, powinien się starać, aby taką spowiedź odprawić na łożu
śmierci. Bez odprawienia takiej spowiedzi żaden katolik umierać nie powinien.
Co za pociecha napełni serce umierającego, który przez taką spowiedź
uporządkował sprawy swego sumienia. Kto po takiej spowiedzi stanie przed
Bogiem, ten może spokojnie oczekiwać na siebie wyroku. — Pożyteczną jest
rzeczą co kilka lat, a nawet i co rok, jeśli się kto często spowiada, uzupełniać
spowiedź generalną, już raz odbytą, powtarzając grzechy, jakie były
popełnione od czasu jej odbycia.A ty, czyś spowiedź generalną już odprawił?
Dla kogo taka spowiedź jest szkodliwa?
Trafiają się osoby, którym się zawsze
zdaje, że ich spowiedzie są nieważne. "Wyspowiadają się z całego życia, ale
dalej się niepokoją: Może to, może tamto było niedobrze powiedziane, może żal
był niedostateczny. — Idą do innego księdza i znów się spowiadają z całego
życia. A niepokój coraz większy. Idą do trzeciego, dziesiątego spowiednika, ta
sama historia. Dla takich dusz nie ma innego ratunku, jak ślepo słuchać
stałego spowiednika, bo inaczej mogą wpaść w rozpacz lub dostać obłąkania,
jak się to już nieraz zdarzyło. Może i ty tak męczysz się z sumieniem swoim.
Pamiętaj, iż nie podobna, aby Pan Bóg potępił duszę dlatego, iż słuchała
swego spowiednika. Jeśli ci się zdaje, że twoje spowiedzie były nieważne,
powiedz o tym spowiednikowi i zdaj się zupełnie na jego słowa.
Jak odprawić spowiedź generalną.
Do takiej spowiedzi należy się przygotować.
O ile lepiej się do niej przygotujesz, o tyle więcej ci ona dopomoże. Ze swej
strony zrób, co możesz, a Pan Bóg i spowiednik ci dopomogą. Proś Ducha św.
o światło, błagaj Matkę Boską Bolesną, by ci łaskę żalu wyjednała. Przeczytaj
sobie wzór rachunku sumienia poniżej podany. (Str. 282).
Gdy przystąpisz do konfesjonału, powiedz księdzu: „Proszę ojca duchownego,
chciałbym odprawić spowiedź generalną“; powiedz też, dlaczego o to prosisz.
Jeśli więc dawniej na spowiedzi jaki grzech zataiłeś, powiedz: „Na pierwszej
spowiedzi, albo 10, 20, 30, 40 lat temu grzechu ciężkiego umyślnie nie
powiedziałem“, powiedz też zaraz, jaki to był grzech, a od razu kamień ci
spadnie z serca. Bardzo źle robią ci, którzy przyszedłszy do spowiedzi, by
powiedzieć grzech zatajony, z bojaźni lub ze wstydu odkładają jego ! wyznanie
na sam koniec spowiedzi. .Tacy się najczęściej przy końcu spowiedzi znowu
boją lub wstydzą i nowe świętokradztwo popełniają.Jeżeli znów dawniejsze
twoje rachunki sumienia były bardzo niedbałe lub się spowiadałeś bez żalu,
powiedz: „Proszę ojca duchownego, chciałbym się z całego życia wyspowiadać,
bo dawniej nie dbałem o rachunek sumienia, spowiadałem się bez żalu“.
Jeżeli dawniej spowiadałeś się dobrze, lecz jeszcze nigdy spowiedzi generalnej
nie odprawiłeś, powiedz księdzu: „Proszę ojca duchownego, dawniej, jak
sądzę, spowiadałem się dobrze, lecz spowiedzi generalnej jeszcze nigdy nie
odprawiłem, chciałbym ją teraz odprawić“.Jeżeli już taką spowiedź raz lub
więcej razy odprawiłeś, powiedz o tym księdzu.Nim rozpoczniesz spowiedź
generalną, wyznaj najpierw grzechy od ostatniej, choćby i nieważnej
spowiedzi, aby spowiednik poznał obecny stan twej duszy, by poznał, czy
jesteś w dobrowolnej okazji do grzechu, czy w sercu nie masz do kogo
nienawiści itd.Gdy już wyznałeś grzechy popełnione po ostatniej spowiedzi,
powiedz: „Od ostatniej spowiedzi nic już więcej nie pamiętam, a teraz
rozpocznę spowiedź generalną, proszę ojca duchownego, by mi dopomógł“.
Zacznij spowiedź od takich grzechów, które ci trudniej przychodzi wyznawać,
np. nieczystości, kradzieży.Możesz się też spowiadać według przykazali. Kto
powtarza spowiedzie dlatego, iż poprzednie były nieważne, musi wyznać
dokładnie liczbę okoliczności i rodzaj grzechów. Takiej dokładności nie
wymaga się, jeśli spowiedź generalna dla kogoś jest konieczna, lecz tylko
pożyteczna.Teraz, gdyś przeczytał tę naukę o spowiedzi generalnej, zastanów
się dobrze nad sobą. Jeżeli sumienie ci powie, że byłoby dla ciebie pożyteczną,
a może i konieczną rzeczą taką spowiedź odprawić, nie odkładaj jej. Nie daj
się oszukać szatanowi, który będzie ci szeptał: „Nie masz teraz czasu na taką
spowiedź, pamięci też nie masz, to byłoby dla ciebie zbyt trudne“. Tysiączne
przeszkody będzie ci szatan przedstawiał, dzisiaj te, jutro inne i tak dalej i
dalej, aż nie będziesz miał ani sposobności, ani łaski, ani na koniec czasu na
to. Kto wie, może jeszcze w tym tygodniu umrzesz. ’Pewien człowiek przyszedł
raz do misjonarza, prosząc o spowiedź generalną. Zapytany, dlaczego chce
taką spowiedź odprawić, odrzekł: „Ojcze wielebny, czyż nie muszę umrzeć?

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin