Jak szyć-Zofia Hanus 1988.pdf

(50758 KB) Pobierz
ZOFIA
HANUS
JAK SZYĆ
skan
http://chomikuj.pl/KosciolKatolicki
skan http://chomikuj.pl/WiDI19
http://www.exsite.pl/user/azoon94
WYDAWNICTWO WATRA-
WARSZAWA
&
Projekt okładki i ilustracje
Janina Palmirska
Rysunki techniczne wg projektów autorki
Roman Oksiułycz
Redaktor
Aleksandra Chomicz
Redaktor techniczny
Teresa Kierzkowska
Układ typograficzny Teresa Kierzkowska
Korektor Danuta Witkowska
W SZELKIE PR A W A ZASTRZEŻONE
PRINTED IN POLAND
ISBN 83-225-0144-7
W Y D A W N IC T W O • WATRA
Warszawa 1988. Wydanie III. Symbol 10818 RK.
Nakład 100 000 + 250 egz. Format A4.
Ark. wyd. 22,0. Ark. druk. 20,0.
Papier offset, kl. III, 70 g rola, 61 cm
Druk z przygotowalni poprzedniego wydania
ukończono w styczniu 1988 r.
Zam. 6862/87 G-5-188
Rzeszowskie Zakłady Graficzne,
Rzeszów, ul. Marchlewskiego 19.
Cena zł 450,—
NIEZBĘDNE
WIADOMOŚCI
O MATERIAŁACH
ODZIEŻOWYCH,
NARZĘDZIACH
I PRZYBORACH
Co należy wiedzieć
otkaninach
py naftowej i gazów ziemnych. W zależności od
rodzaju surowca wyjściowego otrzymywane włókna
mają odmienne właściwości i zastosowanie. Do szy­
cia odzieży największe zastosowanie mają włókna:
poliamidowe, poliestrowe i poliakrylonitrylowe.
Nazwy handlowe tego samego rodzaju włókna
w każdym kraju są inne i sprawiają handlowcom
mnóstwo kłopotów (są to nazwy handlowe krajów
i firm produkujących dane włókno). Poniżej za­
mieszczono powszechnie przyjęte nazwy włókien
syntetycznych.
Bardzo często słyszymy rozżalone głosy — „cóż
z tego, że tkanina jest ładna, ale zupełnie nie­
praktyczna — po jednorazowym założeniu tej sukni
są już powypychane łokcie" — „to prawda, że
dobrze się układa, ale koleżanka powiedziała, że
z tej samej tkaniny miała uszytą bluzkę i po pierw­
szym praniu już jej nie założyła" — „nosiłam ją
bardzo krótko r już są powyciągane nitki, wyraźne
zmechacenia, tworzą się supełki", „nie mogę
jej nosić, przykleja się, jest mi w niej duszno",
„w tych spodniach można tylko stać, tak się ten
materiał gniecie".
Przykładów takich można podać więcej. Głównym
powodem „rozczarowań" jest nieznajomość pod­
stawowych właściwości tkanin. Jeśli kupujemy ma­
teriał nie zastanawiając się nad jego pochodzeniem
(z jakich surowców został wykonany) i fakturą (ro­
dzaj wykończenia), narażamy się niekiedy na nie­
potrzebne koszty i przykre rozczarowanie. A prze­
cież niemal każda bluzka, suknia czy spódnica
mogą spełniać doskonale swoją rolę pod względem
wymagań estetyki, higieny, wytrzymałości, jeśli fa­
son, materiał podstawowy i dodatki będą dosto­
sowane do warunków, w jakich przewiduje się ich
użytkowanie.
Włókna poliamidowe
Kapron
Nylon
Bri-nylon
— ZSRR
— USA
— Anglia
Steelon (ciągłe)
Polana (cięte)
Dederon
Perlon
j
Polska
— NRD
— RFN
Włókna poliestrowe
Terylen
Tergal
Dacron
— Anglia
— Francja
— USA
Elana (cięte)
Torlen (ciągłe)
Lanon
Diolen
1
j
Polska
— NRD
— RFN
Włókna poliakrylonitrylowe
Courtelle
Nitrylon
Dralon
— Anglia
— ZSRR
— RFN
Orion, Dynel
Anilana
Woltoxlon
Wolcrylon
— USA
— Polska
NRD
SUROWCE WŁÓKIENNICZE
Wartość użytkowa tkanin zależy przede wszyst­
kim od surowców, z jakich są one wytwarzane oraz
od sposobu wykończenia (faktura powierzchni, ko­
lorystyka).
Do surowców włókienniczych zalicza się wszystkie
rodzaje włókien, nadające się do przerabiania.
Dzieli się je na dwie zasadnicze grupy: naturalne
chemiczne. Do
surowców naturalnych
zalicza się
włókno występujące w przyrodzie w stanie goto­
wym do przerobienia. Włókna otrzymywane z roślin
należą do
grupy roślinnych;
największe znaczenie
mają tu bawełna i len. Włókna dostarczane przez
zwierzęta zalicza się do
zwierzęcych;
są to: wełna,
stanowiąca okrywę zwierząt (owce, kozy, wielbłą­
dy) oraz jedwab, wydzielany przez gruczoły gąsien-
nic motyli nocnych z rodziny prządek, zwanych
jedwabnikami morwowymi.
Do grupy
włókien chemicznych
należą włókna
sztuczne i syntetyczne:
sztuczne
wytwarzane są
z surowców znajdujących się w przyrodzie, np. z ce­
lulozy (uzyskiwanej z drewna), białka (głównie
włókna kazeinowe wytwarzane z mleka) i kauczu­
ku.
Włókna syntetyczne
otrzymuje się drogą syntezy
chemicznej z polimerów wytwarzanych z węgla, ro­
Włókna syntetyczne wykazują bardzo dużą wytrzy­
małość na rozrywanie, odporność na tarcie i dosko­
nałą sprężystość (nie gniotą się). Mają ponadto
właściwości termoplastyczne, tzn. przy podwyższo­
nej temperaturze dają się łatwo formować. Obok
tych wielu dodatnich właściwości włókna synte­
tyczne mają cechy ujemne, są bowiem mało higro-
skopijne (nie wchłaniają wilgoci, potu), a ubiory
z nich wykonane wykazują niewielką przewiew-
ność.
W związku z tym, że włókna naturalne przewyższają
niektórymi cechami włókna syntetyczne, m. in. hi-
groskopijnością, sporządza się odpowiednie mie­
szanki, np. z mieszanki włókien wełnianych i okreś­
lonych syntetycznych otrzymuje się tkaniny z właści­
wościami wełny o wytrzymałości przewyższającej
włókna naturalne. Należy wtedy uważać przy pra­
sowaniu, gdyż materiały uzyskane z wyżej w y­
mienionych mieszanek wykazują zmniejszoną od­
porność na podwyższoną temperaturę.
JAKI TO RODZAJ WŁÓKNA!
O SPOSOBACH
ROZPOZNAWANIA
Przed przystąpieniem do szycia konieczne jest za­
znajomienie się z rodzajem i właściwościami użytego
w wyrobie włókna, aby uniknąć przykrych niespo­
dzianek podczas prasowania, szycia i wykończania.
Organoleptyczna (określenie wzrokiem i dotykiem)
identyfikacja poszczególnych rodzajów włókien na-
Zgłoś jeśli naruszono regulamin