D20130888Lj.pdf

(370 KB) Pobierz
U S T AWA
z dnia 13 czerwca 2013 r.
o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi
1), 2)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
1. Ustawa określa:
1)
2)
3)
4)
wymagania, jakim powinny odpowiadać opakowania wprowadzane do obrotu,
zasady działania organizacji odzysku opakowań,
zasady postępowania z opakowaniami oraz odpadami opakowaniowymi,
zasady ustalania i pobierania opłaty produktowej
Opracowano na
podstawie Dz. U.
z 2013 r. poz.
888, z 2015 r.
poz. 1688, z 2016
r. poz. 542.
– w celu zmniejszenia ilości i szkodliwości dla środowiska materiałów i substancji
zawartych w opakowaniach i odpadach opakowaniowych oraz ilości i szkodliwości
dla środowiska opakowań i odpadów opakowaniowych na etapie procesu
produkcyjnego, wprowadzania do obrotu,
dystrybucji i przetwarzania, w
Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony
Środowiska, ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawę z
dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawę z dnia 13 września 1996
r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo
ochrony środowiska, ustawę z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie
gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej, ustawę z dnia 20 kwietnia
2004 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową, ustawę z dnia 7 maja 2009 r. o towarach
paczkowanych oraz ustawę z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.
2)
Niniejsza ustawa:
1) dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia postanowień:
a) dyrektywy 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie
opakowań i odpadów opakowaniowych (Dz. Urz. WE L 365 z 31.12.1994, str. 10, z późn.
zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 13, str. 349),
b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE z dnia 21 października 2009 r.
ustanawiającej ramy wspólnotowego działania na rzecz zrównoważonego stosowania
pestycydów (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz. Urz. UE L 309 z 24.11.2009, str. 71);
2) została notyfikowana Komisji Europejskiej w dniu 21 stycznia 2012 r. pod numerem
2012/0590/PL zgodnie z art. 16 dyrektywy, o której mowa w pkt 1 lit. a, oraz § 4
rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania
krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004
r. Nr 65, poz. 597), wdrażającego postanowienia dyrektywy 98/34/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania
informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług
społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998, str. 37, z późn. zm.; Dz.
Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 20, str. 337).
1)
szczególności przez wytwarzanie czystych produktów i stosowanie czystych
technologii.
2. Ustawa określa prawa i obowiązki przedsiębiorców:
1)
2)
będących organizacjami odzysku opakowań;
dokonujących wewnątrzwspólnotowej dostawy:
a)
b)
3)
4)
odpadów opakowaniowych,
produktów w opakowaniach;
dystrybuujących produkty w opakowaniach;
eksportujących:
a)
b)
c)
odpady opakowaniowe,
opakowania,
produkty w opakowaniach;
5)
prowadzących recykling lub inny niż recykling proces odzysku odpadów
opakowaniowych;
wprowadzających opakowania;
wprowadzających produkty w opakowaniach.
3. Ustawa określa także obowiązki użytkowników środków niebezpiecznych
6)
7)
będących środkami ochrony roślin.
Art. 2.
1. W sprawach dotyczących gospodarki odpadami opakowaniowymi w
zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 grudnia
2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21).
2. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów określających wymagania
dotyczące opakowań w zakresie warunków sanitarnych, bezpieczeństwa, ochrony
zdrowia oraz wymogów transportowych dotyczących wyrobów pakowanych.
Art. 3.
1. Opakowaniem w rozumieniu ustawy jest wyrób, w tym wyrób
bezzwrotny,
wykonany
z
jakiegokolwiek
materiału,
przeznaczony
do
przechowywania, ochrony, przewozu, dostarczania lub prezentacji produktów, od
surowców do towarów przetworzonych.
2. Za opakowanie uważa się:
1)
wyrób spełniający funkcje opakowania, o których mowa w ust. 1, bez
uszczerbku dla innych funkcji, jakie opakowanie może spełniać, z wyłączeniem
wyrobu, którego wszystkie elementy są przeznaczone do wspólnego użycia,
spożycia lub usunięcia, stanowiącego integralną część produktu oraz
niezbędnego do przechowywania, utrzymywania lub zabezpieczania produktu
w całym cyklu i okresie jego funkcjonowania;
2)
wyrób spełniający funkcje opakowania, o których mowa w ust. 1:
a)
b)
wytworzony i przeznaczony do wypełniania w punkcie sprzedaży,
jednorazowego użytku – sprzedany, wypełniony, wytworzony lub
przeznaczony do wypełniania w punkcie sprzedaży;
3)
część składową opakowania oraz złączony z opakowaniem element
pomocniczy, spełniające funkcje opakowania, o których mowa w ust. 1, z tym
że element pomocniczy przyczepiony bezpośrednio lub przymocowany do
produktu uważa się za opakowanie, z wyłączeniem elementu stanowiącego
integralną część produktu, który jest przeznaczony do wspólnego użycia lub
usunięcia.
3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
przykładowy wykaz wyrobów, w tym części składowych opakowań oraz złączonych
z wyrobem elementów pomocniczych, które uznaje się albo nie uznaje się za
opakowanie, kierując się potrzebą zapewnienia jednolitego uznawania wyrobów za
opakowanie.
Art. 4.
Wyróżnia się następujące kategorie opakowań:
1)
opakowania jednostkowe – służące do przekazywania produktu użytkownikowi
w miejscu zakupu;
2)
opakowania zbiorcze – zawierające wielokrotność opakowań jednostkowych
produktów, niezależnie od tego, czy są one przekazywane użytkownikowi, czy
też służą zaopatrywaniu punktów sprzedaży i które można zdjąć z produktu bez
naruszania cech produktu;
3)
opakowania transportowe – służące do transportu produktów w opakowaniach
jednostkowych lub zbiorczych w celu zapobiegania uszkodzeniom produktów,
z wyłączeniem kontenerów do transportu drogowego, kolejowego, wodnego lub
lotniczego.
Art. 5.
Przepisy ustawy stosuje się do wszystkich opakowań, niezależnie od
zastosowanego do ich wykonania materiału, oraz do powstałych z nich odpadów
opakowaniowych.
Art. 6.
1. Przepisów ustawy, z wyłączeniem przepisów art. 14 i art. 45, nie
stosuje się do przedsiębiorców w zakresie opakowań, które w danym roku
kalendarzowym wprowadzili do obrotu w drodze importu produktów w
opakowaniach lub wewnątrzwspólnotowego nabycia produktów w opakowaniach, a
następnie
produktami.
2. Eksport lub wewnątrzwspólnotowa dostawa, o której mowa w ust. 1, może
być również dokonana przez przedsiębiorcę innego niż wprowadzający te
opakowania
lub
produkty
w
opakowaniach
na
podstawie
dokumentów
potwierdzających ten eksport lub wewnątrzwspólnotową dostawę opakowań bez
produktów lub wraz z produktami.
3. Przepisów ustawy w zakresie uzyskania wymaganych poziomów odzysku i
recyklingu odpadów opakowaniowych, w tym dotyczących opłaty produktowej, oraz
dokumentów potwierdzających recykling lub inny niż recykling proces odzysku
odpadów
opakowaniowych,
eksport
odpadów
opakowaniowych
i
wewnątrzwspólnotową dostawę odpadów opakowaniowych nie stosuje się do
przedsiębiorców wprowadzających produkty w opakowaniach, którzy w danym roku
kalendarzowym wprowadzili do obrotu produkty w opakowaniach o łącznej masie
opakowań nieprzekraczającej 1 Mg, z zastrzeżeniem art. 7 ust. 1.
Art. 7.
1. Przepis art. 6 ust. 3 ma zastosowanie, jeżeli:
1)
przedsiębiorca złoży marszałkowi województwa w terminie do dnia 15 marca
każdego roku:
a)
zaświadczenia lub oświadczenie o pomocy de minimis w zakresie,
o którym
mowa
w art. 37 ustawy
z dnia
30 kwietnia
2004 r.
o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U.
z 2007 r. Nr 59, poz. 404, z późn. zm.
1)
),
b)
informacje, których zakres został określony w przepisach wydanych na
podstawie art. 37 ust. 2a ustawy, o której mowa w pkt 1;
2) spełnione są dla przedsiębiorcy warunki dopuszczalności pomocy de
minimis określone w obowiązujących przepisach prawa Unii Europejskiej w zakresie
pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie.
2. Wartość pomocy de minimis odpowiada wartości zwolnienia z opłaty
produktowej, obliczanej z zastosowaniem maksymalnej stawki opłaty produktowej
dla opakowań, o której mowa w art. 35 ust. 1.
w
tym
samym
roku
kalendarzowym
dokonali
eksportu
lub
wewnątrzwspólnotowej dostawy tych opakowań bez produktów lub wraz z
1)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 93,
poz. 585, z 2010 r. Nr 18, poz. 99 oraz z 2011 r. Nr 233, poz. 1381.
3. (uchylony)
4. Zaświadczenia lub oświadczenie, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, oraz
informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, mogą być przekazywane za
pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej.
Art. 8.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)
dokumencie:
a)
DPR – rozumie się przez to dokument potwierdzający recykling odpadów
opakowaniowych, w tym określający masę tych odpadów i sposób ich
recyklingu,
b)
DPO – rozumie się przez to dokument potwierdzający inny niż recykling
proces odzysku odpadów opakowaniowych, w tym określający masę tych
odpadów i sposób ich odzysku,
c)
EDPR – rozumie się przez to dokument potwierdzający odpowiednio
eksport odpadów opakowaniowych albo wewnątrzwspólnotową dostawę
odpadów opakowaniowych w celu poddania ich recyklingowi, w tym
określający masę tych odpadów,
d)
EDPO – rozumie się przez to dokument potwierdzający odpowiednio
eksport odpadów opakowaniowych albo wewnątrzwspólnotową dostawę
odpadów opakowaniowych w celu poddania ich innemu niż recykling
procesowi odzysku, w tym określający masę tych odpadów;
2)
eksporcie odpadów opakowaniowych – rozumie się przez to wywóz odpadów
opakowaniowych z terytorium kraju na terytorium państwa niebędącego
państwem członkowskim Unii Europejskiej w celu poddania ich recyklingowi
lub innemu niż recykling procesowi odzysku;
3)
eksporcie opakowań – rozumie się przez to wywóz opakowań z terytorium
kraju na terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim Unii
Europejskiej;
4)
eksporcie produktów w opakowaniach – rozumie się przez to wywóz
produktów w opakowaniach z terytorium kraju na terytorium państwa
niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej;
5)
imporcie opakowań – rozumie się przez to przywóz opakowań na terytorium
kraju z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim Unii
Europejskiej w celu wprowadzenia do obrotu;
6)
imporcie produktów w opakowaniach – rozumie się przez to przywóz
produktów w opakowaniach na terytorium kraju z terytorium państwa

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin