stany-zagrożenia-sk.docx

(290 KB) Pobierz

NZK

BLS.png

Oddechy u niemowląt

Umieść głowę dziecka w pozycji neutralnej i unieś bródkę, nabierz powietrza, obejmij szczelnie swoimi ustami usta i nos dziecka. Jeśli u starszego niemowlęcia ratownik nie może objąć ust i nosa, może próbować objąć swoimi ustami albo usta, albo nos dziecka. Przy wentylacji tylko przez nos należy zacisnąć usta, by powietrze nie wydostawało się na zewnątrz. Powoli wdmuchuj powietrze przez 1-1,5 sek. W ilości wystarczającej do widocznego uniesienia klatki piersiowej.

Oddechy u dziecka pow 1 roku życia

Zapewnij odgięcie głowy i uniesienie bródki dziecka, zaciśnij miękkie części nosa, rozchyl usta dziecka ( zapewnij uniesienie bródki). Nabierz powietrza obejmij swoimi ustami usta dziecka. Wykonaj powolny wydech do ust dziecka przez ok 1-1,5 sek. Obserwując unoszenie się klatki piersiowej.

RKO personel medyczny

-W przypadku stwierdzenia zatrzymania oddechu i krążenia stosunek uciśnięć do wentylacji wynosi 15:2
-Pojedynczy ratownik może prowadzić resuscytację używając stosunku 30:2

RKO personel przedmedyczny

-Ratownicy znający algorytm BLS dla dorosłych i nie mają specjalistycznej wiedzy na temat resuscytacji dzieci, mogą używać sekwencji postępowania 30:2
-Ratownicy którzy nie są w stanie lub nie chcą prowadzić wentylacji usta-usta należy zachęcać do wykonywania tylko uciśnięć klatki piersiowej

Uciśnięcia

U wszystkich dzieci uciskaj dolną połowę mostka. Aby uniknąć uciśnięć nadbrzusza zlokalizuj wyrostek mieczykowaty poprzez znalezienie miejsca, gdzie łuki żebrowe dolnych żeber łączą się ze sobą. Należy uciskać mostek na szerokość jednego palca powyżej tego punktu. W przypadku uciśnięć klatki piersiowej prowadzonych przez jedną osobę zalecane jest wykonanie ucisków opuszkami palców, jeśli jest dwóch ratowników (lub więcej)) należy użyć techniki dwóch kciuków i dłoni, obejmujących klatkę piersiowa niemowlęcia

AED

Gdy stosuje się automatyczne defibrylatory zewnetrzne u dzieci powyżej pierwszego roku życia sa bezpieczne i skuteczne. Specjalne pediatryczne elektrody lub oprogramowanie defibrylatora zmniejszaja energię do 50-75 J i sa rekomendowane dla dzieci w wieku 1-8 lat, ale można też uzyć niezmodyfikowanego AED.

Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne

A-drogi oddechowe  B-oddychanie  C-krążenie
 

C:\Users\asus\Documents\Szkoła\PWSZ-pielęgniarstwo\Pediatria\Stany zagrożenia\resuscy dzieci.gif

Dawki: Adrenalina 10mikro/kg  Amiodaron 5mg/kg
Wyładowanie 4J/kg

Rytmy NIE do defibrylacji:
-asystolia
-PEA- czynność elektryczna bez tętna. W EKG bradykardia/tachykardia

Podaj adrenalinę dożylnie lub doszpikowo w dawce 10 μg/kg i powtarzaj tą dawkę co 3–5 minut (co 2 cykle)

 

Rytmy do defibrylacji:

-VF- migotanie komór
-VT- częstoskurcz komorowy

Defibrylacja 4J/kg->2min RKO->(bez zmian) defibrylacja->2min RKO->defibrylacja, następnie adrenalina i amiodaron (po 3 wyładowaniu) równocześnie 2min RKO
Adrenalina co 2 cykle podczas RKO (3-5min). Amiodaron podaje się w dwóch dawkach, druga po 5 defibrylacji.

 

Resuscytacja noworodka

 

C:\Users\asus\Documents\Szkoła\PWSZ-pielęgniarstwo\Pediatria\Stany zagrożenia\resuscy noworodki.gif

Klasyfikacja oparta na ocenie wstępnej

1. Wydolny oddech lub płacz, Prawidłowe napięcie mięśniowe, Czynność serca powyżej 100/min

Dziecko to nie wymaga innych interwencji niż osuszenie,

owinięcie w ciepły ręcznik i, jeśli to możliwe, przekazanie

matce. Położone na skorę matki i przykryte będzie utrzymywać

ciepło dzięki bezpośredniemu kontaktowi. Może być

przystawione do piersi.

2. Oddech niewydolny lub jego brak, Prawidłowe lub obniżone napięcie mięśniowe, Czynność serca poniżej 100/min

Należy osuszyć i okryć dziecko. Stan noworodka może

poprawić się po upowietrznieniu płuc, ale jeśli nie skutkuje

to odpowiednim wzrostem częstości pracy serca, może wymagać

uciśnięć klatki piersiowej.

3. Oddech niewydolny lub jego brak, Wiotkie, Wolna lub niebadalna czynność serca

Często występująca bladość sugerująca upośledzoną, perfuzję

Należy osuszyć i okryć dziecko. Noworodek będzie następnie

wymagał natychmiastowego zabezpieczenia drog

oddechowych, upowietrznienia płuc oraz wentylacji. Po skutecznym skutecznym

wykonaniu tych procedur dziecko może rownież

wymagać uciśnięć klatki piersiowej i możliwe, że także podania

lekow.

ZADŁAWIENIA

843_1275385050-Small.jpg

ZAPALENIE KRTANI, NAGŁOŚNI

Ostre zapalenie krtani, tchawicy i oskrzeli (LTB)-Charakteryzuje się stanem zapalnym i bliznowaceniem okolic krtani i tchawicy. Jest to najczęstsza forma krupu i przeważnie dotyczy dzieci w wieku poniżej 5 lat.Jest zazwyczaj wywołane przez wirusa. Do częstych patogenów należą wirusy paragrypy, adenowirusy, wirus syncytium nabłonka oddechowego oraz wirus grypy. Jest zazwyczaj poprzedzone infekcja górnych dróg oddechowych, która przechodzi w zapalenie krtani a następnie schodzi na tchawicę i czasami na oskrzela.

Ostre spastyczne zapalenie krtani (spastyczny krup)- Podobne w przebiegu do LTB, ale ma tendencje do występowania w nocy i nawracania przy infekcjach dróg oddechowych. Nie jest choroba wirusową, jednak istnieje wiele genetycznych, alergicznych i emocjonalnych czynników predysponujących do choroby. Nie ma przyczyny infekcyjnej.

Objawy

Ostre LTB
-Pojawianie się infekcji górnych dróg oddechowych, prowadzących do niewydolności oddechowej
-Chrypka, świst wdechowy
-Wciąganie międzyżebrzy
-Ciezka niewydolność oddechowa
-Może wystąpić niewielka gorączka
-Niepokój, drażliwość
-Bladość/sinica
-Świsty, trzeszczenia, furczenia i ogniska ściszonego szmeru oddechowego

Spastyczny krup

Objawy podobne do ostrego LTB, ale wystepuje brak gorączki
Początek objawów jest nagły
Dziecko budzi się w nocy ze „szczekającym” kaszlem

Postępowanie- Udrożnij drogi oddechowe, podaj 100% tlen i rozpocznij wentylację, jeśli występują wskazania. Niewielka liczba dzieci może wymagać intubacji z powodu wyczerpania i niewydolności oddechowej. Leczenie polega na ekspozycji na zimne i wilgotne powietrze oraz podaniu adrenaliny w inhalacji  (0,5 mg dla dzieci <1. ., dla dzieci >1. . 1 mg rozcieńczone w kilku mililitrach soli fizjologicznej). Kortykosteroidy są stosowane w celu zmniejszenia obrzęku krtani. Niewydolność oddechowa jest spowodowana niedrożnością górnych dróg oddechowych i ulega poprawie, gdy drogi oddechowe są odpowiednio zaopatrzone.

Zapalenie nagłośni- Jest ostrą, ciężką chorobą nagłośni. Stan ten pojawia się najczęściej u dzieci w wieku 3-6 lat.  Wywoływane jest bakterią Haemophilus influenzae, pneumococci, streptococci, staphylococci, wirus syncytium nabłonka oddechowego. W tkance miękkiej nagłośni zaczyna się proces zapalny, który może prowadzić do zwężenia dróg oddechowych zagrażając życiu. Postępujące zwężenie prowadzi do niedotlenienia, wzrostu stężenia dwutlenku węgla i kwasicy, z następowym zwiotczeniem mięśni, utratą świadomości, w przypadku całkowitej niedrożności dróg oddechowych do śmierci
Objawy:

-Nagły wzrost temperatury
-Senność, duszność
-Niepokój i strach
-Nadmierne wygięcie karku
-Ślinienie, bolesny obrzęk gardła połączony z odmową przyjmowania płynów
-Świst wdechowy i chrypka
-Dziecko przyjmuje pozycje podpartą, polegającą na tym że siedzi pochylone do przodu z wysuniętym podbródkiem, otwartymi ustami i wysuniętym językiem późne objawy niedotlenenia obejmują apatie, sinicę, bradykardię i zwolnienie czynności oddechowej ze zmniejszeniem upowietrznienia
-Zaczerwienienie gardła z cechami  zapalenia, z wisniowoczerwoną, obrzękniętą nagłośnią

Postępowanie- Dziecko należy pozostawić wraz z rodzicami, jednak pod ścisłą obserwacją w trakcie przygotowań do zabezpieczenia dróg oddechowych poprzez intubację, którą w odpowiednich warunkach wykonuje doświadczony zespół.
Intubacja może być trudna do przeprowadzenia, dlatego powinno się poprosić o wykwalifikowaną pomoc (doświadczony zespół i/lub laryngolog potrafiący wykonać tracheostomię).
Z powodu obrzęku konieczne może okazać się użycie rurki intubacyjnej o mniejszym rozmiarze niż należna dla wieku. Niezwykle istotne jest, aby intubować pacjenta z zachowaniem jego własnego oddechu.
Po zabezpieczeniu dróg oddechowych pacjenta należy poddać antybiotykoterapii na oddziale intensywnej terapii.
Jeśli dojdzie do zatrzymania oddychania i krążenia, należy rozpocząć wentylację workiem samorozprężalnym z maską i kontynuować ją aż do momentu wykonania intubacji lub uzyskania chirurgicznego dostępu do dróg oddechowych.

WSTRZĄS ANAFILAKTYCZNY

Objawy: Osłabienie , ból głowy, zawroty głowy, obrzęk twarzy i szyi, świąd całego ciała, bladość , wymioty, spadek ciśnienia tętniczego krwi, trudności z oddychaniem, zaburzona praca serca, drgawki a nawet utrata przytomności.

Pierwsza pomoc- Czekając na fachową pomoc, osoba poszkodowana powinna leżeć z uniesionymi nogami. Jeśli owad użądlił w rękę lub w nogę, nad miejscem użądlenia można założyć opaskę uciskową, a kończynę unieść powyżej poziomu serca. Należy podać dużą dawkę wapna. Jeśli osoba poszkodowana straci przytomność przed przybyciem lekarza, trzeba kontrolować, czy oddycha, jakie ma tętno, a w razie konieczności rozpocząć reanimację.

Adrenalina w anafilaksji i.m.:
0-6 lat 150mikro
6-12 300mikro
>12 500mikro

DRGAWKI GORĄCZKOWE

6 m.ż. a 5 r.ż. z gorączką pow 38st.
Rodzaje:
-proste- napady uogólnione, krócej niż 15min, niepowtarzające się w ciągu 24h
-złożone- ogniskowe, 15min lub dłużej, powtarzają się w ciągu 24h

Faza toniczna- dziecko się wypręża, dochodzi do szczękościsku
Faza kloniczna- rytmiczne drgawki

Postępowanie: -dziecko kładziemy na miękkim podłożu, chronimy przed urazami, nie hamujemy drgawek, główkę na bok, po 15min podajemy we wlewie RELANIUM, zmierzyć tempi podać leki

ZATRUCIA

Ogólne zasady postępowania:

-Przerwanie narażenia
-Doraźne zabiegi ratownicze – ocena stanu chorego
i zabezpieczenie podstawowych funkcji życiowych
-Wywiad i wstępna diagnostyka
-Usunięcie trucizn z miejsc wchłaniania – DEKONTAMINACJA
-Zastosowanie odtrutek dostępnych w miejscach narażenia
-Zabezpieczenie pacjenta na czas transportu do szpitala

Prowokacja wymiotów:

Polega na podaniu do wypicia ciepłej, czystej wody a w dawce 5 ml/kg masy ciała dzieciom i podrażnieniu tylnej ściany gardła. NIE PODAWAĆ wody z solą- ryzyko hipernatremii!

Płukanie żołądka:

Technika płukania żołądka

U przytomnych: w pozycji siedzącej lub leżącej (na lewym boku)
U nieprzytomnych: w pozycji leżącej na plecach, po  uprzedniej intubacji dotchawiczej i uszczelnieniu rurki intubacyjnej. Dziecko: 0,9% NaCl 10-20 ml/kg mc. Zabieg powtarzamy do czasu uzyskania czystych popłuczyn
Wskazania: Należy rozważyć do 1 godz. od przyjęcia trucizny i tylko jeżeli ilość spożytej trucizny może stanowić zagrożenie dla życia pacjenta. U osób  zatrutych nieprzytomnych po czasie dłuższym niż 1 godzina ( m.in. z powodu zwolnionej perystaltyki).

Węgiel aktywowany

Nie stosować w zatruciach: związkami ołowiu, żelaza, litu, baru, kwasem bornym, etanolem i innymi alkoholami, kwasami i zasadami, fluorkami, cyjankami, pochodnymi ropy naftowej

Skażenie skóry- natychmiast zdjąć skażoną odzież i  zmywać skażoną skórę, najlepiej wodą, przez co najmniej 15 minut

OPARZENIA

Określenie powierzchni

-reguła dłoni- powierzchnia dłoni oparzonego dziecka stanowi 1% jego ciała
-reguła piątek (u niemowląt)- głowa 20%, tułów przód 20% i tył 20%, jedna kończyna 10%
-reguła dziewiątek Wallacea (po 5 r.ż.)- głowa 9%, przód i tył tułowia 18%, ręka 9%, noga 18%, krocze 1%
-do 5 r.ż. tak jak „dziewiątki”, ale noga stanowi 14%!!!

Reguła Parkland- reguła stosowana przy wyrównywaniu utraty płynów po oparzeniach.

Dzieci starsze: 4 ml x % pow.oparzonej x masa ciała (kg)przetaczany płyn Ringera laktozowany ( pH 8,2)

Dzieci młodsze: 4 ml x 0,9 % NaCl x % pow.oparzonej x masa ciała (kg)+ 5 ml 8,4% NaHCO3/100 ml roztworu

 

I stopień: Obejmuje tylko naskórek. Jego cechami charakterystycznymi są:
-zaczerwienienie skóry, czyli rumień
-lekki obrzęk
-bolesne pieczenie skóry
Rumień może być wynikiem krótkotrwałego działania pary wodnej, niezbyt gorącej wody lub silnego działania promieni słonecznych. Zaczerwienienie skóry utrzymuje się zwykle kilka dni i goi się samoistnie po złuszczeniu naskórka. I stopień oparzenia nie niesie za sobą ryzyka powstania blizny.

II powierzchowne A: naskórek i część skóry właściwej. Pojawią się się wtedy:
-zaczerwienie i obrzęk
-pęcherze wypełnione żółtawym płynem surowiczym
-Pęcherze to martwy naskórek uniesiony gromadzącym się pod nim płynem tkankowym. Obserwuje się tu silne procesy zapalne i martwicze naskórka na granicy ze skórą właściwą.
silny ból
Gojenie trwa około 10-14 dni. Oparzenia II stopnia A pozostawiają jedynie niewielkie przebarwienia.

II głębokie B: naskórek i całą grubość skóry właściwej, co objawia się:
-białą skóra z czerwonymi punktami (powierzchowna martwica)
-bólem, który jest mniejszy niż w przypadku oparzenia w stopniu II A, ponieważ zostały uszkodzone zakończenia nerwowe.
Czas gojenia powstałych w ten sposób ran trwa ok. 3 tygodni. Po zagojeniu się ran mogą powstać blizny.

III: zniszczenie całej warstwy skóry, a często i tkanek leżących głębiej. Dochodzi w ten sposób do martwicy skóry. Po wyschnięciu części martwiczej, powstają białoszare lub żółte strupy. Wywołuje  bardzo silne bóle, przy czym powierzchnia oparzonej skóry jest niewrażliwa na dotyk. Następnie obserwuje się oddzielenie części obumarłych i wytworzenie ziarniny oraz blizny. Tego typu oparzenia są wynikiem dłuższego działania wrzątku, gorącego oleju,  a także otwartego ogania.  Oparzenia III stopnia wymagają często leczenia operacyjnego przeszczepami skóry.

Postępowanie:

-Upewnij się że nic ci nie zagraża.
-Jeśli ubranie się pali lub tli - ugaś je. Do tego celu NIE używaj gaśnicy.
-Wezwij pogotowie jeśli oparzenie jest rozlegle.
-Zdejmij ubranie. Jeżeli ubranie jest wtopione w ciało to nie zrywaj go tylko wytnij ubranie wokół rany.
-Jeżeli oparzona jest ręka ściągnij biżuterie - zanim narastający obrzęk uniemożliwi to.
-Ochładzaj oparzona część ciała czysta chłodna woda od 10 do 20 minut.
-Po ochłodzeniu poczekaj, aż oparzona skóra wyschnie, następnie osłon opatrunkiem oparzeniowym np AQUA GEL, Hydro Gel, mokry opatrunek.

ZESPÓŁ NAGŁEJ ŚMIERCI ŁÓŻECZKOWEJ SIDS

Wystąpienie nagłego zgonu u poprzednio zdrowego niemowlęcia związanego z wystąpieniem niepomyślnie zakończonego epizodu zaburzeń w czasie snu pozostającego bez wyjaśnienia. SIDS najczęściej występuje w okresie pierwszych 6 miesięcy życia niemowląt ze szczytem częstotliwość występowania mię...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin