Katecheza 48
BOŻE CIAŁO – UWIELBIAMY JEZUSA W CHLEBIE EUCHARYSTYCZNYM
Ogólne cele katechetyczne
Zrozumienie prawdy, że Jezus zamieszkał w Chlebie eucharystycznym.
Przygotowanie do radosnego udziału w procesji Bożego Ciała.
Cele szczegółowe
Wiedza
Dziecko:
– wie, że Jezus jest obecny w Chlebie eucharystycznym
– pamięta, że procesja Bożego Ciała jest wyznaniem wiary w Niego.
Umiejętności
– potrafi powiedzieć, w jakim celu Jezus zamieszkał w Chlebie eucharystycznym
– potrafi powiedzieć, jak wygląda procesja podczas uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa.
Postawy
– z radością bierze udział w procesji Bożego Ciała
– przyjmuje postawę uwielbienia Jezusa obecnego w Chlebie eucharystycznym.
–
Metody i techniki: rozmowa kierowana, śpiew, praca z ilustracją, nauka sypania kwiatów.
Środki dydaktyczne: ilustracje lub zdjęcia z procesji Bożego Ciała z wyeksponowaną monstrancją,
tekst piosenki, płatki kwiatów.
I. WPROWADZENIE
K wita się z dziećmi, po czym wszyscy odmawiają „Ojcze nasz”.
W modlitwie „Ojcze Nasz” prosiliśmy Boga, aby nigdy na naszych stołach nie zabrakło chleba.
– Jak powstaje chleb?
Ostatnio rozmawialiśmy o chlebie, który co dzień spożywamy. Dziś jednak dowiemy się czegoś
więcej o chlebie wyjątkowym, bo chodzi o chleb, w którym mieszka żywy Jezus.
II. AKTYWIZACJA
1. Nowe pojęcie
Jezus bardzo nas kocha. Aby być bliżej nas, zamieszkał w białym opłatku. Ludzie wierzący w Jezusa pragną się z Nim często spotykać, dlatego też przychodzą do kościoła i przyjmują Go do swoich serc pod taką właśnie opłatkową postacią. Taki opłatek nazywamy Chlebem eucharystycznym. Raz do roku, a dzieje się to w uroczystość Bożego Ciała, ludzie, którzy chcą wszystkim pokazać, że wierzą w Jezusa i Go kochają, idą z Nim w uroczystym pochodzie po naszych drogach, alejach i ulicach. Ten pochód to procesja na Boże Ciało.
K. pokazuje ilustrację z procesji Bożego Ciała z księdzem niosącym monstrancję i wyjaśnia dalej:
W procesji idzie ksiądz, który niesie Jezusa w ozdobnej monstrancji
(K. wskazuje ją dokładnie na ilustracji, opisując wraz z dziećmi jej wygląd). Monstrancja swoim pięknem pokazuje nam, jak wspaniały jest Jezus. Dalej idą tłumy odświętnie ubranych ludzi, idą dzieci, starsi i młodzież. Przy ulicach stoją w tym dniu specjalne ołtarze, podobne do tych z kościoła, które ludzie stroją zielenią i kwiatami. Aby uczcić to spotkanie z Jezusem, dziewczynki sypią przed Nim płatki kwiatów, a dorośli niosą piękni przybrane obrazy, figury i chorągwie. Wszyscy uczestnicy procesji śpiewają też pieśni na cześć dobrego Jezusa, okazując Mu w ten sposób swoje przywiązanie i miłość.
2. Piosenka
My też nauczymy się dzisiaj jednej z pieśni do Jezusa, która będzie nam przypominać, że On jest
blisko nas.
K. uczy dzieci pieśni „Idzie mój Pan”.
e
Idzie mój Pan, idzie mój Pan,
a D H7 e
On teraz biegnie, by spotkać mnie. (
powtórzyć dwa razy)
e a e
Mija góry, łąki, lasy,
D H7 e
by Komunii stał się cud.
On chce Chlebem nas nakarmić,
by nasycić życia głód.
K. uczy dzieci śpiewu „Święty, Święty, Święty”.
3. Ćwiczenie sypania kwiatów
Jeśli są ku temu warunki, K. może przeprowadzić naukę sypania kwiatów
.
4. Praca z podręcznikiem
Dzieci wykonują polecenia w podręczniku dziecka.
III. ZAKOŃCZENIE
1. Rymowanka
K. uczy dzieci rymowanki:
Idzie Jezus ulicami, bardzo chce się spotkać z nami.
2. Modlitwa
K. prowadzi z dziećmi modlitwę.
K.:Dobry Jezu, chwalimy Cię za Twoją miłość.
Dzieci:Chwalimy Cię, dobry Jezu.
K.:Za to, że jesteś blisko nas...
K.:Za to, że jesteś z nami w Chlebie eucharystycznym...
Dzieci: Chwalimy Cię, dobry Jezu.
3. Przygotowanie do następnego spotkania
Na następne spotkanie dzieci powinny przyjść ze zdjęciami swojego taty lub opiekuna. Jedno ma przedstawiać tatę, gdy był mały, a drugie – jak wygląda teraz
KĄCIK KATECHETY
1. Rozważanie
„Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał, mówiąc: «To jest Ciało
moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę». Tak samo i kielich po wieczerzy,
mówiąc: «Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana”. (Łk 22,19-20)
2. Okruch mądrości
„Nie staraj się zrozumieć wszystkiego,
bo wszystko stanie się niezrozumiałe”.
(Demokryt)
3. Wiersz
Stajesz się opłatkiem, Jezu.
Jak stawałeś się dzieckiem w Betlejem.
Tak przede mną na ołtarzu leżysz
chlebem, dzieckiem, człowiekiem śmiertelnym.
Cicho. Kościół. W rozmowie przed Tobą.
(Leszek Aleksander Moczulski)
4. Warto przeczytać
E. Bianchi, Niedziela. Dzień Pana, dzień człowieka, Poznań 1998.
B. Hopf, S. Raab, Kochany Boże, jesteśmy tutaj. Nabożeństwa dla dzieci z zastosowaniem metod aktywizujących, Kielce 2003, s. 166-171.
W. Kasper, Sakrament jedności. Eucharystia i Kościół, Kielce 2005.
elcik