Cwiczenia_z_pomyslem_SP_1_3_kl_1_cz_3_Scenariusze_zajec_Marzec_Tydz_25.pdf

(214 KB) Pobierz
Ćwiczenia z pomysłem
|
Klasa 1
Szkoła podstawowa 1–3
tYDZIEŃ 25.
W ŚWIECIE FIKCJI I rZECZYWIStoŚCI
Scenariusz 120.
Ć jak ćma, ci jak cień
P3 s. 28–29
ĆzP3 s. 26–27
Zapis w dzienniku
Swobodne wypowiedzi na temat nocnych motyli
Wprowadzenie liter
ć, Ć
i zmięk-
czeń
ci, Ci
Modele wyrazów
Uzupełnianie wyrazów spółgłoską
ć
Rysowanie oburącz
Różnice
między motylem a ćmą
Przeprowadzenie doświadczenia z cieniem
Przeliczanie oczek w klockach
domina
Gra towarzyska w domino
Projektowanie kartki do albumu liter
Zabawa ruchowa „Ćmy
i motyle”.
Środki dydaktyczne:
puzzle „Ćma”, album lub zdjęcia ciem, kukiełki ćmy i liścia, mała lampka, mo-
dele wyrazów, nagrania muzyczne, patyk, woda, duże pędzle, nagranie dowolnej muzyki, domino lub
„Galeria możliwości. Wyprawka. Klasa 1” WSiP.
Przebieg zajęć
1.
Wprowadzenie do zajęć – puzzle „Ćma”.
N. wiesza na tablicy puzzle odwrócone rysunkiem do dołu. Chętny U. podchodzi do tablicy i od-
wraca jedną część puzzli. Na podstawie tej części stara się odgadnąć, jaki rysunek jest ukryty. Jeśli
U. nie odgadnie, do tablicy podchodzi następny i odkrywa kolejną część. Zabawa trwa do momen-
tu odkrycia wszystkich części puzzli lub odgadnięcia rysunku, na którym znajduje się ćma.
2.
Przewidywanie tematyki zajęć.
U. na podstawie zdjęcia przewidują tematykę zajęć. N. informuje U., że ćmy są motylami nocnymi.
Mają grube owłosione ciało. Są w kolorze brązowym, szarym, czarnym lub białym. Ćmy należą
do owadów. U. wklejają nalepkę z ćmą.
3.
Prezentacja zdjęć nocnych motyli.
N. pokazuje U. zdjęcia ciem. U. swobodnie wypowiadają się na temat ich wyglądu, barwy, wielko-
ści. Zadają pytania, na które chcieliby uzyskać informacje, np.:
– jakie środowiska opanowały ćmy? (wszystkie oprócz biegunów), kto jest wrogiem ćmy? (nieto-
perz), czy ćmy rozróżniają kolory? (nie), dlaczego ćmy lecą do światła? (nie jest to do końca wyja-
śnione, światło jest dla nich źródłem ciepła lub kompasem świetlnym, do którego zmierzają, poka-
zuje im drogę).
4.
Rysowanie po śladzie.
U. rysują po śladzie obiema rękami ćmę. Na podstawie obejrzanych zdjęć, dorysowują wzory i ko-
lorują rysunek.
5.
Zabawa w teatr cieni.
N. ma przygotowane obrazki ćmy i liścia przytwierdzone do patyka. Zasłania okna, aby w sali był
półmrok. Oświetla źródłem światła ścianę i prezentuje na jej tle przygotowane figurki. Zadaje
U. pytania:
– czyj cień widzicie na ścianie?, czy chcielibyście sami stworzyć cienie zwierzątek na ścianie? Chęt-
ni U. tworzą postacie zwierząt z dłoni i pokazują ich cienie na ścianie. Pozostali U. odgadują, czyj
cień zobaczyli.
6.
Wprowadzenie liter
ć, Ć
i zmiękczeń
ci,
Ci.
N. wprowadza litery
ć, Ć
i zmiękczenia
ci,
Ci
zgodnie z etapami wprowadzania litery
7.
Czytanie tekstu ze zrozumieniem.
U. czytają tekst. N. sprawdza jego zrozumienie, zadając pytania:
– kim jest Maciek dla Oli?, jaki album pokazuje Ola?, gdzie Ola i Darek oglądają album z ćma-
mi?, czego chciał się dowiedzieć Darek?, co robią dzieci w ciepłe dni?, w jaki sposób bawią się
na boisku?
8.
Pisanie liter
ć, Ć
i zmiękczeń
ci,
Ci.
U. piszą litery
ć, Ć
i zmiękczenia
ci, Ci
w małej liniaturze.
ĆzP3 s. 26 ćw. 1
P3 s. 29 ćw. 1
ĆzP3 s. 26 ćw. 2
P3 s. 28–29
ĆzP3 s. 27
Autor:
Dorota Rączyńska
1
©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
Ćwiczenia z pomysłem
|
Klasa 1
Szkoła podstawowa 1–3
9.
Wykonanie testu „Prawda – Fałsz”.
U. czytają zdania. Określają, czy zawarta w nich treść jest prawdziwa, czy fałszywa. Kolorują wła-
ściwe buźki. Podkreślają w zdaniach wyrazy z ć. Wyjaśniają znaczenie wyrazu
ćwikła
(utarte goto-
wane buraki ćwikłowe przyprawione chrzanem, solą, cukrem, sokiem z cytryny).
10.
Zabawa ruchowa „Ćmy i motyle”.
U. poruszają się do dowolnej muzyki. Mają rozwinięte skrzydła i naśladują ćmy lub motyle. Kiedy
muzyka cichnie, ćmy i motyle odpoczywają. U., który naśladuje ćmę, przykuca i rozkłada ramiona.
U., który naśladuje motyla, przykuca i podnosi ramiona do góry (motyle i ćmy różnią się w sposo-
bie ułożenia skrzydeł w czasie odpoczynku). Kiedy muzyka ponownie zaczyna grać, U. ponownie
fruwają jako motyle lub ćmy.
11.
Uzupełnianie wyrazów spółgłoską
ć
i podział na sylaby.
12.
Projektowanie kartki do albumu liter.
U. projektują litery
ć, Ć
do albumu liter. Wykorzystują ścinki po temperowaniu ołówka lub kredki.
Przyklejają je do konturu litery.
13.
Modele wyrazów.
N. wiesza na tablicy zapisany wyraz
ćma.
Chętny U. układa model wyrazu z niebieskich i czerwo-
nych cegiełek. N. zwraca uwagę na zmiękczenie głoski
c
przez kreseczkę (jest to spółgłoska mięk-
ka) oraz na głoskę występującą po niej (jest to spółgłoska). N. wiesza wyraz
ćwikła.
Ponownie
zwraca uwagę U. na zmiękczenie głoski
c
przez kreseczkę i na głoskę występująca po niej.
Ć
M
A
Ć
W
I
K
Ł
A
ĆzP3 s. 27 ćw. 3
ĆzP3 s. 27 ćw. 4
ĆzP3 s. 27 ćw. 5
N. wiesza na tablicy wyraz
cień.
U. dzielą wyraz na głoski. Chętny U. układa model wyrazu
cień.
N. zwraca uwagę na zmiękczenie głoski
c
przez
i (jest
to jedna głoska) i na głoskę występującą
dalej – jest to samogłoska. Podobnie U. postępują z wyrazem
ciocia.
CI
E
Ń
Wniosek: głoska
ć
może być zapisywana na dwa sposoby – jako litera
c
z kreseczką i zmiękczenie
c
+
i.
Jeśli po głosce
ć
słyszymy spółgłoskę, to zapisujemy ją jako literę
ć,
a jeśli samogłoskę, to za-
pisujemy jako zmiękczenie
ci.
14.
Gra w domino.
– U. grają w domino. Można skorzystać z wyprawki „Galeria możliwości. Wyprawka. Klasa 1”
WSiP – domino (karta 8).
– U. pracują w parach. Każdy z U. kładzie domino pustą stroną do góry. U. równocześnie odkry-
wają po jednym klocku domina. Przeliczają liczbę oczek na swojej kostce. Wygrywa ta osoba,
która ma więcej oczek.
6 oczek
11 oczek
P3 s. 29 ćw. 2
15.
Przeprowadzenie doświadczenia z cieniem.
N. wychodzi z uczniami na boisko szkolne. Wbija w ziemię patyk. U. obserwują miejsce rzucanego
przez patyk cienia. Mogą zaznaczyć pierwszy punkt obserwacji. Po pewnym czasie ponownie
zaznaczają miejsce rzucanego przez patyk cienia. Czynność powtarzają kilka razy. U. dochodzą
do wniosku, że cień przesuwa się i jego długość zmienia się. Najkrótszy cień występuje w południe.
Autor:
Dorota Rączyńska
2
©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
Ćwiczenia z pomysłem
|
Klasa 1
Szkoła podstawowa 1–3
16.
Doświadczenia z wodnymi obrazkami.
– U. malują po chodniku wodą. Obrysowują obrazki kredą. Obserwują, co się stanie z obrazkami,
czy znikną?, po jakim czasie?
– Jeden z U. obrysowuje cień kolegi. Dokładnie zaznacza też miejsce, w którym kolega stał. Po
pewnym czasie kolega staje w tym samym miejscu w ten sam sposób. U. obserwują, czy cień ko-
legi pokrywa się z obrysowanym cieniem.
P3 s. 29 ćw. 3
Scenariusz 121.
Spotkanie z liczbą 15
P3 s. 30–31
ĆzP3 s. 28–29
Zapis w dzienniku
Słuchanie wiersza Juliana Tuwima „Ptak”
Ćwiczenia ortograficzne
Rozmowa
na temat powrotu ptaków i ich zwyczajów na wiosnę
Obserwacja ptaków
Monografia liczby
15
Wprowadzenie znaków <, >, =
Rozwiązywanie i układanie zadań z treścią
Zabawa ruchowa do
muzyki Piotra Czajkowskiego z baletu „Jezioro łabędzie”.
Środki dydaktyczne:
tekst wiersza Juliana Tuwima „Ptak”, lornetki, wycięty z papieru płot, 15 sylwe-
tek wróbli, 2 obręcze, 5 szarych kulek, 10 kolorowych kulek, liczby, znaki <, >, =, patyczki, po 6 ka-
wałków sznurka dla każdego U., nagranie suity z baletu „Jezioro łabędzie” Piotra Czajkowskiego –
„Taniec łabędzi”, nagranie Oliviera Messiaena „Katalog ptaków”, „Galeria możliwości. Wyprawka.
Klasa 1” WSiP.
Przebieg zajęć
1.
Słuchanie tekstu „Ptak”.
U. słuchają wiersza Juliana Tuwima „Ptak”.
Ptak
Na gałązce usiadł ptak,
Zaszczebiotał, zatrzepotał,
Ostry dziobek w piórka otarł,
Rozkołysał cały krzak.
Potem z świrem frunął w lot!
A gałązka rozhuśtana
Jeszcze drży uradowana,
Że ją tak rozpląsał trzpiot.
Julian Tuwim
– kto jest bohaterem wiersza?, co robił ptak?, z czego radowała się gałązka?, czy wiemy, jaki ptak
usiadł na gałązce?
2.
Rozmowa na temat ptaków.
U. wyglądają przez okno lub wychodzą na boisko szkolne. Przyglądają się ptakom – ich wielkości,
upierzeniu, barwie (U. mogą wykorzystać lornetki). Próbują rozpoznać gatunki ptaków. Wsłuchu-
ją się w odgłosy wydawane przez ptaki.
– co wiecie na temat ptaków?, w jaki sposób możemy obserwować ptaki, aby ich nie spłoszyć?, co
dzieje się z ptakami na wiosnę? (powroty ptaków, budowanie gniazda, składanie i wysiadywanie jaj),
czym ptaki różnią się od innych zwierząt? (ptaki mają dzioby, pióra, skrzydła. Zdecydowana więk-
szość ptaków lata, ale są takie, które utraciły zdolność do latania, np.: strusie, pingwiny, kiwi, kury)
3.
Opowiadanie treści rysunku.
U. wypowiadają się na temat rysunku z elementarza.
– dokąd wybrały się dzieci? (na pole), co obserwują dzieci? (ptaki: jaskółki i gęsi), w jaki sposób
dzieci obserwują ptaki? (za pomocą lornetki, z pewnej odległości), po co dzieciom lornetka? (aby
P3 s. 30
Autor:
Dorota Rączyńska
3
©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
Ćwiczenia z pomysłem
|
Klasa 1
Szkoła podstawowa 1–3
lepiej zobaczyć ptaki, aby nie podchodzić do nich bliżej i nie spłoszyć, aby zobaczyć więcej szcze-
gółów w budowie ptaka), co robią jaskółki?, co robią gęsi? (Dzika gęś przedstawiona na ilustracji
to gęś gęgawa, która u nas gniazduje, czyli buduje gniazda. W marcu – kwietniu składa jaja.
Po dwóch miesiącach od wylęgu młode zaczynają latać. Gęsia rodzina trzyma się razem przez na-
stępny rok, do wiosny), w jaki sposób latają gęsi? (Tworzą klucz w kształcie litery V z jednym ra-
mieniem dłuższym, na czele klucza leci lider, inne ptaki naśladują lidera, liderzy się zmieniają. Gęś
gęgawa żywi się trawą, wodorostami, ziarnami zbóż), po czym poznać jaskółkę? (ubarwienie czar-
no-białe, ostro zakończone skrzydło, jaskółki łapią owady w powietrzu).
4.
Wieloznaczność pojęć.
N. wiesza na tablicy trzy ilustracje: klucz ptaków, klucz do zamka i klucz wiolinowy. U. nazywają
obrazki. N. zwraca uwagę na wieloznaczność wyrazu
klucz.
5.
Rysowanie pojęć.
U. obrazują poszczególne znaczenia słowa
klucz.
Można skorzystać z wyprawki „Galeria możliwo-
ści. Wyprawka. Klasa 1” WSiP – klocki rytmiczne i klucz wiolinowy (karta 30)
6.
Zabawa ruchowa „Przelot kluczem”.
U. ustawiają się w kluczu. Na jego czele stoi lider. N. puszcza nagranie suity z baletu „Jezioro ła-
będzie” Piotra Czajkowskiego – „Taniec łabędzi”. U.-ptaki zaczynają machać skrzydłami, lecą
za liderem, naśladują go. Po pewnym czasie następuje zmiana lidera stada.
7.
Szacowanie.
U. na podstawie rysunku szacują, czego jest więcej: jaskółek czy gęsi?
8.
Wprowadzenie liczby
15.
N. wprowadza liczbę
15
zgodnie z etapami wprowadzania liczby.
U. przeliczają: ile jest jaskółek?, ile jest gęsi?, których ptaków jest więcej? o ile?, których ptaków
jest mniej?, czego jest jeszcze 15 na ilustracji? (drzew)
9.
Kolorowanie 15 koralików.
10.
Przeliczanie jaskółek.
U. liczą ilość jaskółek na pierwszym, na drugim i trzecim drucie, przeliczają wszystkie jaskółki.
11.
Pisanie liczby
15.
U. piszą liczbę
15
w małej kratownicy.
12.
Układanie pytań do ilustracji.
U. próbują ułożyć jeszcze inne pytania do ilustracji z elementarza.
13.
Rozwiązywanie zadania z treścią.
U. czytają treść zadania. N. kładzie na podłodze wycięty płot. Chętny U. kładzie na nim 15 wróbli.
Inny U. zabiera z płotu 8 wróbli. U. przeliczają, ile wróbli zostało. Układają działanie i ustnie od-
powiadają na postawione w zadaniu pytanie. Można skorzystać z wyprawki „Galeria możliwości.
Wyprawka. Klasa 1” WSiP – liczby i znaki matematyczne (karta 11).
14.
Obliczanie sum i różnic.
U. wykonują działania na dodawanie i odejmowanie. Mogą posłużyć się liczydłem.
15.
Rozwiązywanie zadania z treścią.
U. czytają treść zadania. Układają i piszą działanie. Ustnie odpowiadają na pytanie postawione
w zadaniu.
16.
Ćwiczenia praktyczne na zbiorach.
– N. kładzie na podłodze 2 obręcze. Do jednej obręczy chętny U. wkłada 5 papierowych kulek w ko-
lorze szarym. Do drugiej obręczy inny U. wkłada 10 kolorowych kulek. Których kulek jest więcej?
– U. kładą przed sobą zeszyt. Po lewej stronie zeszytu układają 6 kredek. Po prawej stronie zeszytu
kładą 3 flamastry. Czego jest więcej? Czego jest mniej?
– U. z prawej strony zeszytu kładą jeden ołówek, z lewej strony zeszytu kładą jedną kredkę. Czego
jest więcej? Czego jest mniej?
17.
Wprowadzenie znaków >, <, =.
– U. przeliczają czerwone pchełki i niebieskie pchełki. Określają, których pchełek jest mniej. Mniej
jest pchełek czerwonych. Możemy to zapisać za pomocą
znaku mniejszości.
U. piszą po śladzie
znak mniejszości i odczytują: 2 pchełki to mniej niż 3 pchełki.
P3 s. 30
P3 s. 30 ćw. 1
ĆzP3 s. 28
P3 s. 30 ćw. 2
ĆzP3 s. 28
P3 s. 30 ćw. 3
P3 s. 31 ćw. 4
ĆzP3 s. 28 ćw. 1
ĆzP3 s. 28 ćw. 2
ĆzP3 s. 28 ćw. 3
Autor:
Dorota Rączyńska
4
©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
Ćwiczenia z pomysłem
|
Klasa 1
Szkoła podstawowa 1–3
– U. przeliczają pchełki żółte i zielone. Określają, których pchełek jest więcej. Więcej jest pchełek
żółtych. Możemy to zapisać za pomocą
znaku większości.
U. piszą po śladzie znak większości
i odczytują: 4 pchełki to więcej niż 1 pchełka.
– U. przeliczają czerwone pchełki po prawej i lewej stronie. Z której strony pchełek jest więcej?,
Z której mniej? Z prawej i lewej strony jest taka sama liczba pchełek. Możemy to zapisać za po-
mocą znaku
tyle samo.
U. piszą po śladzie znak = i odczytują: 2 pchełki to tyle samo co 2 pchełki.
– N. wiesza na tablicy liczby i znaki:
2<3
U. odczytują:
2 to mniej niż 3
4 to więcej niż 1
2 równa się 2
P3 s. 31 ćw. 5
4>1
2=2
18.
Porównywanie liczb.
– U. przeliczają jajka i odczytują zapisy: 10 > 9, 7 < 8 , 10 = 10.
– U. wykonują ćwiczenie z patyczkami. Porównują liczbę patyczków ułożonych w dwóch grupach.
Można skorzystać z wyprawki „Galeria możliwości. Wyprawka. Klasa 1” WSiP – liczby i znaki
matematyczne (karta 11). U. zapisują przykłady, używając liczb i znaków <, >, =.
19.
Kreślenie znaków.
– U. układają ze sznurka znaki <. >, =.
– U. piszą w zeszycie znaki <, >, =.
20.
Porównywanie liczebności ptaków.
U. przeliczają jaskółki i wróble, porównują ich liczbę i zapisują odpowiednią formułę matematyczną.
21.
Uzupełnianie zapisów.
U. wpisują w okienka właściwe liczby zgodne z rozpoczętym zapisem.
22.
Uzupełnianie grafów liczbowych.
U. uzupełniają liczbami grafy i odczytują działania.
23.
Ćwiczenia ortograficzne.
U. uzupełniają wyrazy spółgłoską
c, ć
lub zmiękczeniem
ci
(nic,
płoć, leć, kuć, nić, płać, leci, kuc).
Układają i zapisują w zeszycie dwa zdania z wybranymi wyrazami z literą
ć.
24.
Słuchanie ptasiej muzyki.
U. zamykają oczy i słuchają muzyki Oliviera Messiaena „Katalog ptaków”.
25.
Praca domowa: przynieś materiały plastyczne, przyrodnicze do wykonania gniazda.
ĆzP3 s. 29 ćw. 4
ĆzP3 s. 29 ćw. 5
ĆzP3 s. 29 ćw. 7
Scenariusz 122.
Powrót bocianów
P3 s. 32–33
ĆzP3 s. 30–31
Zapis w dzienniku
Czytanie fragmentu książki Marii Kownackiej „Kajtkowe przygody”
Czytanie tek-
stu o zwyczajach bocianów
Swobodne rozmowy na temat wiosennych przylotów ptaków
Opis bo-
ciana
Nauka piosenki „Kropelka”
Doświadczenie – siła nośna
Budowa piór
Wykonanie pracy
przestrzennej „Gniazdo”
Utrwalenie znaków <, >, =
Zabawa „Spacer bocianów”.
Środki dydaktyczne:
fragment książki Marii Kownackiej „Kajtkowe przygody”, pasek papieru 2 x 7 cm
dla każdego U., ptasie pióro, materiały do wykonania gniazda (glina, plastelina, patyczki, sizol), wyra-
zy, znaki <, >, =, karta pracy dla każdego U., nagranie piosenki „Kropelka”, „Galeria możliwości.
Wyprawka. Klasa 1” WSiP.
Przebieg zajęć
1.
Słuchanie fragmentu książki „Kajtkowe przygody”.
N. czyta fragment I rozdziału książki Marii Kownackiej „Kajtkowe przygody”. Na podstawie wy-
słuchanego fragmentu U. odgadują, kto będzie bohaterem zajęć.
„Nazywam się Kajtuś. Mam długie, czerwone nogi, biały kubrak z czarnymi wyłogami, no i potęż-
ny, mocny, czerwony dziób. [...]
Autor:
Dorota Rączyńska
5
©
Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2015
Zgłoś jeśli naruszono regulamin