sciaga sobotka czcionka 6.docx.doc

(55 KB) Pobierz

1.Metody i podstawy kosztorysowania robót budowlanych:

- PODSTAWĘ SPORZĄDZANIA KOSZTORYSU STANOWIĄ:

-dokumentacja projektowa

-przedmiar robót

-założenia wyjściowe do kosztorysowania

- jednostkowe nakłady rzeczowe

- ceny jednostkowe współczynnikow produkcji

-ceny jednosstkowe robót

- wielkość zysku kalkulacyjnego

-podatek VAT

- KALKULACJA UPROSZCZONA polega, na obliczeniu ceny kosztorysowej obiektów i robót budowlanych, jako sumy iloczynów odpowiednio ustalonych jednostek przedmiarowych i cen jednostkowych, z uwzględnieniem podatku od towarów i usług (VAT) – wg formuły:

gdzie:

Ck – cena kosztorysowa

L – liczba ustalonych jednostek przedmiarowych,

Cj– ceny jednostkowe dla ustalonych jednostek przedmiarowych,

Pv– podatek od towarów i usług (VAT), naliczony zgodnie z obowiązującymi przepisami.

 

Podstawy kalkulacji uproszczonej:

Ceny jednostkowe stosowane w kalkulacji uproszczonej można ustalać na podstawie:

a) kalkulacji własnej wykonawcy robót- jest sporządzana przez wykonawcę robót. Polega na szczegółowym obliczeniu kosztów robocizny, materiałów z kosztami zakupu, pracy sprzętu, niezbędnych do wykonania robót objętych daną jednostką przedmiarową oraz na dodaniu kosztów pośrednich i zysku. Ceny jednostkowe przyjmowane do kalkulacji uproszczonej nie uwzględniają podatku VAT. Podatek ten należy doliczyć dopiero na końcu kosztorysu. Cenę jednostkową dla określonej roboty wykonawca robót może obliczyć według formuły:

gdzie:

Rj – wartość kosztorysową robocizny na jednostkę przedmiarową (obmiarową),

Mnj– wartość kosztorysową materiałów na jednostkę przedmiarową robót(łącznie z kosztami zakupu),

Sj– wartość kosztorysową pracy sprzętu na jednostkę przedmiarową,

Kpj– koszty pośrednie na jednostkę przedmiarową,

Zj– zysk kalkulacyjny na jednostkę przedmiarową.

 

b)  publikowanych informacji o cenach jednostkowych (danych rynkowych) - polega na korzystaniu z cen publikowanych w wydawnictwach ośrodków informacji cenowych budownictwa np. biuletyny cen robót budowlanych.

c) dwustronnych negocjacji – polega na negocjacji pomiędzy zamawiającym a wykonawcą robót. Ta forma ustalania cen jednostkowych jest możliwa w przypadku bezprzetargowego trybu zlecania robót.

- KALKULACJA SZCZEGÓŁOWA - polega na obliczeniu ceny kosztorysowej obiektu lub robót budowlanych jako sumy iloczynów: liczby ustalonych jednostek przedmiarowych, jednostkowych nakładów rzeczowych i ich cen oraz doliczonych odpowiednio kosztów pośrednich i zysku, z uwzględnieniem podatku od towaru i usług (VAT) – według formuły:

lub

gdzie:

Ck–  cena kosztorysowa,

L–  ilość ustalonych jednostek przedmiarowych (obmiarowych) robót dla przyjetego poziomu agregacji,

n–  jednostkowe nakłady rzeczowe

c–  ceny jednostkowe czynników produkcji,

n ∙c– koszty bezpośrednie na jednostkę przedmiarową obliczone wg wzoru:

gdzie:

Mpj– koszt materiałów pomocniczych na jednostkę przedmiarową,

Kpj– koszty pośrednie na jednostkę przedmiarową,

Kp– koszty pośrednie,

Zj–  zysk kalkulacyjny na jednostkę przedmiarową,

Z–  zysk

Podstawy kalkulacji szczegółowej:

a)Robocizna -  jednostkowe nakłady rzeczowe robocizny przyjmuje się z katalogów lub ustala na podstawie analiz indywidualnych. Nakłady te określają ilości roboczogodzin dla wszystkich czynności, wymienionych w szczegółowych opisach robót przy poszczególnych pozycjach kosztorysowych, oraz 5% rezerwy na czynności pomocnicze.

Nakłady robocizny zawarte w katalogach obejmują:

-roboty wymienione w kosztorysie

-przygotowanie stanowiska roboczego

-wewnętrzny transport poziomy i pionowy materiałów, elementów oraz sprzętu na   placu budowy

-układanie, segregowanie i sortowanie materiałów i wyrobów na placu budowy

-obsługiwanie sprzętu bez etatowej obsługi

-przesuwanie i przestawianie maszyn budowlanych w czasie wykonywania robót w  danym obiekcie, z wyjątkiem pierwszego montażu maszyny i ostatniego demontażu

-roboty pomocnicze przy wykonywaniu zabezpieczeń przed wpływami  atmosferycznymi lub usuwaniu skutków tych wpływów

-usuwanie wad oraz naprawianie uszkodzeń powstałych w czasie wykonywania robót z winy wykonawców

-utrzymania w czystości i porządku stanowiska roboczego

-wykonanie czynności związanych z likwidacją stanowiska roboczego

Nakłady robocizny zawarte w katalogach nie obejmują:

-etatowej obsługi sprzętu oraz środków transportu technologicznego

-załadunku, wyładunku i transportu materiałów do przyobiektowego magazynu

-robót przy urządzaniu placu budowy i innych, które uwzględnia się w kosztach

pośrednich (Kp)

b)Materiały - jednostkowe nakłady rzeczowe materiałów przyjmuje się z katalogów lub oblicza na podstawie analiz indywidualnych. Nakłady te określają ilości wyszczególnionych rodzajów materiałów, wyrobów, maszyn niezbędnych do wykonania robót ujętych w poszczególnych pozycjach kosztorysowych, z uwzględnieniem ubytków i odpadów powstających w procesie wbudowania.

Nakłady materiałów nie uwzględniają:

-materiałów zużywanych przy eksploatacji maszyn, które z będą liczone w  pozycji (S),

-materiałów zużywanych na cele administracyjno-gospodarcze, które są liczone w kosztach pośrednich (Kp)

c)Sprzęt - jednostkowe nakłady rzeczowe pracy sprzętu i środków transportu technologicznego przyjmuje się z katalogów lub analiz indywidualnych. Nakłady te określają liczbę maszynogodzin jednostek sprzętowych, niezbędnych do wykonania robót ujętych w poszczególnych pozycjach kosztorysowych, z uwzględnieniem przestojów wynikających z procesu technologicznego.

Kosztorysowe nakłady pracy sprzętu uwzględniają czas zatrudnienia, a więc godziny pobytu sprzętu na budowie w czasie wykonywania pracy lub w stanie gotowości do pracy (czas efektywnej pracy sprzętu, czas konserwacji, zaopatrzenia w paliwo i smary, drobne remonty, przestoje wynikające z wykonywanego procesu technologicznego, przestoje spowodowane warunkami atmosferycznymi)

 

 

2.Metody i podstawy obliczania planowanych kosztów prac projektowych:

-Planowane koszty prac projektowych oblicza się jako iloczyn wskaźnika procentowego i planowanych kosztów robót budowlanych, według wzoru:

Wpp = W % * WRB

gdzie:

-Wpp - planowane koszty prac projektowych;

-WRB  - planowane koszty robót budowlanych;

-W % - wskaźnik procentowy.

a)Planowane koszty prac projektowych stanowią sumę kosztów prac ustalonych odrębnie dla poszczególnych obiektów

Podstawę obliczania planowanych kosztów prac projektowych stanowią :

- program funkcjonalno-użytkowy,

- planowane koszty robót budowlanych,

-wskaźniki procentowe.

b)Wskaźnik procentowy przyjmuje się w wysokości i na warunkach określonych w załączniku do rozporządzenia.

c)Planowane koszty prac projektowych wyliczone zgodnie z przepisami, o których mowa w ust. 1-4, nie obejmują opracowania danych wyjściowych, a w szczególności:

-uzyskania mapy prawnej, opracowania mapy do celów projektowych;

- opracowania dokumentacji geologiczno-inżynierskiej (badania gruntowo-wodne);

- opracowania operatów ochrony środowiska;

- inwentaryzacji obiektów, zagospodarowania terenu;

- inwentaryzacji i waloryzacji zieleni.

d) Jeżeli zachodzi konieczność ustalenia udziału poszczególnych faz opracowań w łącznym koszcie prac projektowych lub ustalenia kosztu opracowań projektowych zlecanych odrębnie, należy stosować następujące wartości procentowe, dostosowując udział procentowy do specyfiki inwestycji:

- projekt koncepcyjny - 7-15 % wartości prac projektowych;

- projekt budowlany - 30-45 % wartości prac projektowych;

- projekt wykonawczy - 40-60 % wartości prac projektowych.

Suma wartości składowych prac projektowych liczona w procentach wynosi 100 %.

e)Jeżeli opracowanie nie obejmuje fazy projektu koncepcyjnego, wartość udziału procentowego faz następnych należy powiększyć tak, aby łączna wartość wszystkich prac wynosiła 100 %.

f)W przypadku gdy nie można ustalić wartości wskaźnika procentowego na podstawie załącznika do rozporządzenia, zamawiający ustala go na podstawie własnych danych lub informacji uzyskanych od właściwej izby samorządu zawodowego.

 

-Metody i podstawy obliczania planowanych kosztów robót budowlanych

Planowane koszty robót budowlanych oblicza się metodą wskaźnikową, jako sumę iloczynów wskaźnika cenowego i ilości jednostek odniesienia, według wzoru:

WRB = Σ WCi*ni

gdzie:

WRB - wartość planowanych kosztów robót budowlanych;

WCi - wskaźnik cenowy i- tego składnika kosztów;

ni - ilość jednostek odniesienia dla i- tego składnika kosztów.

- Podstawę obliczenia planowanych wartości robót budowlanych stanowią:

1) program funkcjonalno-użytkowy;

2) wskaźniki cenowe.

3. Składniki kosztów ustala się z uwzględnieniem struktury systemu klasyfikacji Wspólnego Słownika Zamówień, stosując, w zależności od zakresu i rodzaju robót budowlanych objętych zamówieniem, odpowiednio grupy, klasy lub kategorie robót określonych Wspólnym Słownikiem Zamówień.

4. Jeżeli zamówienie na roboty budowlane obejmuje budowę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016, z późn. zm.2)), to składniki kosztów odpowiadają co najmniej grupom robót w rozumieniu Wspólnego Słownika Zamówień i obejmują:

1) koszty robót przygotowania terenu;

2) koszty robót budowy obiektów podstawowych;

3) koszty robót instalacyjnych;

4) koszty robót wykończeniowych;

5) koszty robót związanych z zagospodarowaniem terenu i budową obiektów pomocniczych.

5. Wskaźnik cenowy danego składnika kosztów określa się na podstawie danych rynkowych lub w przypadku braku takich danych - na podstawie powszechnie stosowanych katalogów i cenników.

6. Ilość jednostek odniesienia określa się na podstawie programu funkcjonalno-użytkowego.

 

 

3.Metody oceny efektywności przedsięwzięć budowlanych:

-Efektywność = uzyskany wynik / poniesione nakłady

-Ocena efektywności inwestycji jest jedną z faz przedinwestycyjnych, a jej celem jest ocena ryzyka inwestycyjnego, szacunek okresu zwrotu nakładów oraz korzyści po okresie zwrotu.

-Do oceny efektywności przedsięwzięć w Polsce wykorzystuje się metody:

I. Metoda Banku Światowego:

Polega na analizie relacji koszt – korzyść.  Przewiduje się nakłady inwestycyjne i porównuje się je z zdyskontowanymi korzyściami netto ( ekonomicznymi, społecznymi, itp.) niezbędnymi i uzyskiwanymi przez zrealizowane przedsięwzięcie.

Stosuje się wskaźniki NPV  i IRR.

Analiza koszty – korzyść:

Polega na:

a) określeniu celu projektu (przedsięwzięcia)

b) identyfikacji projektu

c) analizie wykonalności rozwiazań alternatywnych:

- zaleca  się wykonanie minimum 3 wariantów

- studium wykonalności wariantów ( analiza otoczenia, prognozy zapotrzebowania, analiza dostępnych technologii, zapotrzebowanie kadrowe, harmonogram realizacji i eksploatacji,analiza wpływu na środowisko)

- technicznej

- finansowej

- możliwości wdrożenia i utrzymania

d) analizie finansowej:

- wyliczenie wskaźników rentowności (NPV i IRR)

- pokrycie nakładów inwestycyjnych przez przychody operacyjne netto bez względu na sposób   finansowania 

e) analizie ekonomicznej:

- ocena wkładu przedsięwzięcia we wzrost ekonomicznego dobrobytu regionu lub 

kraju z punktu widzenia interesów całej ludności regionu lub kraju

- oblicza się korzyści i koszty społeczne

f) analizie wielokryterialnej

g) analizie wrażliwości i ryzyka

II. Metody proste:

Oparte są na relacji między nakładami a efektami. Są to:

- stopa zwrotu nakładów inwestycyjnych

- przeciętna stopa zwrotu nakładów inwestycyjnych (ARR)

- okres zwrotu  nakładów  inwestycyjnych

III. Metody złożone:

Oparte są na stopie procentowej, uwzględniają zmianę wartości pieniądza w czasie, ryzyko oraz inflację. Są to:

- wartość zaktualizowana netto przedsięwzięcia (NPV)

- wskaźnik wartości zaktualizowanej netto (NPVR)

- wewnętrzna stopa zwrotu (IRR)

IV. Metody wielokryterialne:

Oparte są  na systemie oceny kryteriów mających odbicie w priorytetach przedsiębiorstwa, nie oparte na wartości inwestycji.  

 

 

4.Jakie koszty (oprócz robót budowlanych i projektowych) składają się na WKI (wartość kosztorysową inwestycji).

Część I –dokumentacja i przygotowanie terenu

-prace badawcze oraz dokumentacja projektowa ( studia, ekspertyzy, pomiary geodezyjne, inwentaryzacja obiektów i urządzeń naziemnych i podziemnych, dokumentacja geologiczna, licencje, patenty oraz dokumentacja projektowo – kosztorysowa i nadzór autorski );

-przyjęcie i przygotowanie terenu ( wykup terenu i obiektów, opłaty za zajęcie terenów pod plac budowy, przeniesienie i budownictwo zastępcze, przygotowanie terenu pod budowę, melioracja, administracja i nadzór terenu ).

Część II – Obiekty podstawowe i pomocnicze

-podstawowe obiekty ( produkcyjne, usługowe i mieszkaniowe )

-obiekty pomocnicze i usługowe ( magazyny, warsztaty, budynki administracyjne i socjalne w zakładach przemysłowych itp.)

-obiekty gospodarki energetycznej ( kotłownie, sieci energoelektryczne )

-obiekty gospodarki transportowej i łączności ( drogi, place, chodniki, wiadukty, stacje paliwowe, garaże )

-zewnętrzne sieci i budowle z nimi związane ( wodociągi, kanalizacja, sieci gazowe, cieplne, elektryczne, oczyszczalnie ścieków, oświetlenie terenu )

-urządzenie terenu ( ogrodzenie, zieleń, mała architektura).

Część III – Obiekty tymczasowe i urządzenia placu budowy

-obiekty zaplecza budowy finansowane przez inwestora

( tymczasowe drogi, doprowadzenie energii, wody )

-obiekty tymczasowe na potrzeby inwestora ( magazyny wyposażenia inwestycyjnego, biura dla zarządu inwestycji ).

Część IV – Obsługa inwestorska, szkolenie i rozruch

-utrzymanie służb inwestycyjnych ( własnych, inwestora zastępczego, kierownictwo montażu urządzeń )

-przygotowanie kadr eksploatacyjnych ( szkolenie, ewentualne zakwaterowanie ).

Część V – Rezerwa na roboty i wydatki

-nieprzewidziane ( obliczona procentowo od kosztów  zestawionych w częściach I – IV). Część VI – Inwestycje towarzyszące

-obiekty infrastruktury technicznej ( komunikacyjne, wodne, energetyczne, służące o ochronie środowiska )

-obiekty infrastruktury społecznej ( mieszkania służbowe, obiekty służby zdrowia, przedszkola itp.).

Zgłoś jeśli naruszono regulamin