Opis wyróżników.pdf

(129 KB) Pobierz
8 wyróżników przedsiębiorczości
1.
Szansa,
to rozbieżność w dostrzeganym, ciągle zmieniającym się krajobrazie i
czasoobrazie, niewykorzystywana przez innych, którą można wypełnić dzięki dostarczeniu
odbiorcom więcej wartości niż dotychczas. Nie ma czegoś takiego jak perfekcyjna szansa.
Jej zmaterializowanie zależy bardziej od sposobu wykorzystania niż od jej czystych,
ekonomicznych charakterystyk. Szanse są formułowane w dłuższym czasie poprzez
interakcje przedsiębiorców z innymi ludźmi, dzięki czemu jest dokonywana kapitalizacja
zachodzących przeobrażeń.
2.
Proces społeczny
odzwierciedlający, że siłą napędową przedsiębiorczości są działania
podejmowane przez ludzi w ramach sieci społecznych, nierzadko przez nich stworzonych.
Działania nie są jednorazowymi aktami, lecz składają się na ustawiczna aktywność.
Przedsiębiorczość jest tym, co ludzie robią a nie, kim są. Zorganizowany proces społeczny
identyfikowania, tworzenia, interpretowania szans leży u podstaw nieciągłości idei
prowadzenia działalności jako swoistych teorii działania (modeli mentalnych). Dzięki
temu proaktywnemu nadawaniu sensu zdarzeniom strategicznym może pojawić się
unikalne podejście do tworzenia wartości.
3.
Spójny zbiór zachowań wyróżniających się proaktywnością
(dokonywaniem
dużych zmian), innowacyjnością (znacząco nowych w sensie globalnym) i
skłonnością do sensownego ryzyka (stawiania czoła wyzwaniom). Zmiana nie jest
aspektem przedsiębiorczości, lecz jej fundamentem. Dokonywane przez
przedsiębiorców przeobrażenia zachodzą w sferze społecznej, ekonomicznej,
politycznej, kulturowej, technicznej i są akceptowane przez ludzi. Przedsiębiorczy
wzorzec zachowań dotyczy ludzi dokonujących swobodnych wyborów,
poinformowanych oraz zaangażowanych wewnętrznie. Wzorzec ten wiąże się ze
specyficznym sposobem dostrzegania, myślenia i działania pojedynczych osób oraz
grup osób.
4.
Przedsięwzięcie o dużym potencjale rozwoju.
Nie dyskredytując rozpoczynania
nowej działalności wartość ekonomiczna, osobista, czy społeczna jest tak naprawdę
tworzona dzięki rozwojowi przedsięwzięcia. Rozwój przedsięwzięcia służy
pełniejszemu wykorzystaniu szansy. Oznacza on wzrost wartości ekonomicznej (w
wymiarze finansowym), powiększenie przewagi strategicznej (w wymiarze
strategicznym) polepszenie sposobu zorganizowania (w wymiarze strukturalnym),
udoskonalenie przywództwa, kultury i ludzi (w wymiarze społecznym). Powinien on
też dostarczać interesariuszom szans rozwoju osobistego. Rozmyślne inicjowanie oraz
aktywne rozwijanie przedsięwzięć pozwala na przeobrażenie i rewolucjonizowanie
rzeczywistości.
5.
Użytkowanie zasobów niekoniecznie znajdujących się pod bezpośrednią kontrolą.
Dla przedsiębiorczości liczy się użytkowanie zasobów a nie kontrola zasobów. Stąd
też znamienne jest dążenie do użytkowania zasobów bez względu na posiadaną
władzę. Myślenie w kategoriach użytkowania zasobów pozwala przedsiębiorcy
zachować właściwą relację pomiędzy rozwojem przedsięwzięcia i kontrolą.
Dostarczyciele zasobów są animatorami zmian a nie barierami rozwoju.
Przekształcanie marzeń w rzeczywistość, a konkretniej szans w postać przyszłych
dóbr i usług, wymaga zmobilizowania potencjału strategicznego, który nie musi
znajdować się pod bezpośrednią kontrolą.
6.
Długofalowe ukierunkowanie
wskazujące przedsiębiorczość jako nośnik przewagi
konkurencyjnej. Twórczość przedsiębiorcy polega na stworzeniu szansy i
ustrukturalizowaniu działalności wokół szansy przestawionej w postaci wizji
rozwojowej. Uchwycenie szansy następuje poprzez wyartykułowanie wizji
określającej, co jest pożądane, sformułowanie misji wyznaczającej zakres i zasięg
możliwości, a także ustalenie strategii wskazującej drogę ich osiągania na najbliższą
przyszłość. Formalizacja i realizacja kierunku działania wymaga nieustannego
godzenia sprzeczności strategicznych w płaszczyźnie ideologicznej, politycznej,
poznawczej, administracyjnej oraz behawioralnej. Wskutek tego następuje
dynamiczne integrowanie kompetencji organizacji ze zmieniającym się zbiorem szans.
7.
Tworzenie bogactwa,
które jest dokonywane w sposób odpowiedzialny.
Przedsiębiorczość wypracowywuje znaczące, nowe bogactwo za pomocą
przedsięwzięć, które są zmaterializowaniem nowych koncepcji wytwarzania wartości.
Realizowane przedsięwzięcia mają na celu wytworzenie bogactwa będącego
podłożem długowieczności organizacji, a w dalszej perspektywie stworzenie nowego
lepszego świata. Sukces jest mierzony z punktu widzenia zaspokajania potrzeb i
spełniania oczekiwań interesariuszy, dzięki rozdziałowi wykreowanego bogactwa.
Powstałe bogactwo tworzy warunki do finansowania wygodnego stylu życia
przedsiębiorcy, inwestowania w nowe przedsięwzięcia, pomnażania wartości
stworzonej organizacji. Nierozwiązany problem przedsiębiorczości blokuje
świadomość szerszych problemów występujących na drodze do godziwego życia. Bez
przedsiębiorczości znacznie trudniej przychodzi czynienie dobra według przyjętego
sytemu wartości.
8. Całościowość podkreślająca, że wszystkie cechy łącznie dopiero świadczą o
przedsiębiorczości jako specyficznym stylu działania. Występują one w każdym
miejscu, chociaż nie w identycznych proporcjach.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin