Fotografia ojczysta - Jan Bułhak.pdf

(643 KB) Pobierz
JAN BUŁHAK
FOTOGRAFIA OJCZYSTA
RZECZ O USPOŁECZNIENIU FOTOGRAFII
Z ILUSTRACJAMI AUTORA
WSTĘPEM ZAOPATRZYŁ
HENRYK DERCZYŃSKI
WROCŁAW
WYDAWNICTWO ZAKŁADU NARODOWEGO IM. OSSOLIŃSKICH
19 5 1
OKŁADKĘ PROJEKTOWAŁA ZOFIA CZERWIŃSKA
NA OKŁADCE ZDJĘCIA JANA BUŁHAKA
WYDAWNICTWO ZAKŁADU NARODOWEGO IM. OSSOLIŃSKICH
Wydanie pierwsze
Nakład 5000 egz.
Papier druk. mat. kl.V, 80g, 70 X
Ark. druk.
4 3,4+5 1,2
ilustracji 100
Papier dwustr. kred. 90 g, 70 X 100
Druk ukończono w listopadzie 1951 Zam. nr 203/51
F-2-11669
W R O C Ł A W S K A
D R U K A R N I A
N A U K O W A
WSTĘP
W naszym piśmiennictwie fotograficznym każde ukazanie się
nowej książki Jana Bułhaka było wydarzeniem dużej miary. Jego
Fotografika, Technika bromowa, Bromografika, Estetyka światła
są wspaniałymi drogowskazami w rozwoju fotografii artystycznej,
dla której autor powołał do życia termin: fotografika. Obecnie ukazuje
się w druku ostatnie jego dzieło książkowe. Zawiera ono w sobie
żarliwe umiłowanie kraju ojczystego, troskę o kontynuację sprawy,
której całe swe życie poświęcił, najbardziej osobiste wypowiedzi
artysty o osiągnięciach, by innym za przykład służyły,
o błędach — by innych ostrzegały.
Przyjrzyjmy się sylwetce autora. Jan Bułhak urodził się w 1876
roku w Ostaszynie, ziemi nowogrodzkiej. Nauki gimnazjalne po-
bierał w latach 1887—1897 w gimnazjum klasycznym w Wilnie.
W roku 1897 rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwer-
sytetu Jagiellońskiego w Krakowie, które w dwa lata później mu-
siał przerwać z powodów rodzinnych, by osiąść na wsi na gospo-
darstwie rolnym. Po kilku latach zajęć rolniczych porzucił je, po-
święcając się systematycznie pracy nad fotografią.
Początki pracy mistrza polegały na kopiowaniu odbitek ze zdjęć
małżonki, która otrzymała w prezencie prymitywny aparat foto-
graficzny. Obdarzony wrażliwością i chłonnością artysty-plastyka,
choć sam sobie tego nie uświadamiał, zainteresowaniom fotografią
nadał charakter twórczości artystycznej, a prymitywny aparat prze-
kształcił w narzędzie tej twórczości. Urządza w domu ciemnię
i altanę fotograficzną. Opanowuje sztukę fotograficzną drogą
samouctwa. Uzupełnia swą wiedzę w tym zakresie w roku 1912, ter
minując u Hugo Erfurtha w Dreźnie, a zainteresowania naukowo-
artystyczne pogłębia przez podróż po ośrodkach artystycznych
Niemiec.
W roku 1912 otworzył w Wilnie pracownię fotografii artystycznej
i pod kierunkiem swego wielkiego przyjaciela, prof. Ferdynanda
Ruszczyca, zajął się fotograficznym, inwentaryzowaniem zabytków
architektonicznych Wilna, obejmując stopniowo zasięgiem sąsiednie
dzielnice, a w końcu całą Polskę. W roku 1919 powierzono
V
Zgłoś jeśli naruszono regulamin