Rio_de_Janeiro_i_Sao_Paulo_Udane_wakacje_Wydanie_1_bebraz.pdf

(1314 KB) Pobierz
Rio de Janeiro
i São Paulo
P a rt ne r w y da w ni c z y
Tytuł:
Tytuł oryginału:
Polska wersja
Koncepcja serii „Udane Wakacje”:
Redaktor prowadzący:
Tłumaczenie:
Redakcja:
Korekta:
Koncepcja graficzna:
Redakcja techniczna map:
Skład:
Fotoedycja:
Zdjęcie na okładce:
Rio de Janeiro i São Paulo – Udane Wakacje
Le Guide Vert – Brésil
Marzena Daszewska, Tomasz Ostrowski
Agnieszka Krawczyk
Aleksandra Bednarska, Agnieszka Erychleb,
Justyna Nowakowska
Magdalena Pawłowicz
Urszula Czerwińska
Marzena Daszewska, Paweł Kosmalski
Patrycja Mikulska
MSP Studio Magdalena Suchy-Polańska
Dawid Kwoka
Celso Pupo / Shutterstock.com
Rio de Janeiro
i São Paulo
Wydawnictwo Helion
ul. Kościuszki 1c, 44-100 Gliwice
tel.: 32 2309863
e-mail: redakcja@bezdroza.pl
Księgarnia internetowa: http://bezdroza.pl
Drogi Czytelniku!
Jeżeli chcesz ocenić tę książkę, zajrzyj pod adres:
http://bezdroza.pl/user/opinie/?bebraz
Możesz tam wpisać swoje uwagi, spostrzeżenia, recenzję.
Wydanie I
ISBN: 978-83-246-8613-1
Copyright © Le Guide Vert Michelin – Michelin & cie
Le Guide Vert Michelin, 46, avenue de Breteuil, 75324 Paris Cedex 07
Copyright © for the Polish Edition by Helion, 2014
• Kup książkę
• Poleć książkę
• Oceń książkę
• Księgarnia internetowa
• ubię to!
L
Nasza społeczność
Kup książkę
Poleć książkę
© Jerome Dancette / Fotolia.com
Wszelkie prawa zastrzeżone. Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości lub fragmentu niniejszej
publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione. Wykonywanie kopii metodą kserograficzną,
fotograficzną, a także kopiowanie książki na nośniku filmowym, magnetycznym lub innym powoduje
naruszenie praw autorskich niniejszej publikacji.
Wszystkie znaki występujące w tekście są zastrzeżonymi znakami firmowymi bądź towarowymi ich
właścicieli.
Autor oraz wydawnictwo Helion dołożyli wszelkich starań, by zawarte w tej książce informacje były
kompletne i rzetelne. Nie biorą jednak żadnej odpowiedzialności ani za ich wykorzystanie, ani za
związane z tym ewentualne naruszenie praw patentowych lub autorskich. Autor oraz wydawnictwo
Helion nie ponoszą również żadnej odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe z wykorzystania
informacji zawartych w książce.
Dzielnice i zabytki Rio de Janeiro
Centro
Morro da Conceição
(plan I, B1)
Wejście od strony praça Mauá przez
Ld. do João Homem  – www.morroda­
conceicao.com.br.
Ludność tej dzielnicy to potomko-
wie pierwszych portugalskich osadni-
ków. Kiedyś otoczona morzem, dziel-
nica jest historyczną kolebką samby.
Na
largo de Santa Rita
znajduje się
piękny kościół z dzwonnicą. Nieco da-
lej wznosi się wojskowy fort
Palácio da
Conceição.
Igreja de N. S. da
Candelária
«
(plan I, C2)
Praça Pio X – pn.–pt. 7.30–16.00, sb.
8.00–12.00, nd. 9.00–13.00.
Kościół znajduje się na terenie sank-
tuarium, powstałego w  1634  r. jako
wotum dziękczynne kapitana okrętu,
który cudownie ocalał podczas
sztormu. Kościół wzniesiono w 1775 r.
Wielokrotnie odnawiany, w  XIX  w.
Igreja de N.S. da Candelária
został zwieńczony okazałą kopułą. Do
czasów współczesnych zachowała się
jedynie oryginalna fasada. Połączenie baroku i neoklasycyzmu oraz wewnętrzny wystrój
z  marmuru wyróżnia ten kościół spośród charakterystycznych portugalskich zdobień
rzeźbionych w drewnie. Całość swym przepychem robi imponujące wrażenie.
Centro
«««
(Plan I)
Architektura i zabudowania historycznego centrum – Centro Rio – ukazują eklektyczny styl,
łącząc i konfrontując dwie epoki: kolonialną i nowoczesną, wąskie uliczki i imponujące aleje.
Niektóre miejsca, np. praça XV lub Cinelândia, tworzą zabytkową część miasta, natomiast
opustoszała w  weekendy nowoczesna dzielnica handlowo-biznesowa znajduje się przy
Largo da Carioca. Główna trasa prowadząca z północy na południe Centro to av. Rio Branco,
powstała na początku XX w. Pod koniec lat 70. budowa mostu przy av. Presidente Kubitschek
zaburzyła spójność linii nabrzeża. Na północy przechodzi przez dzielnicę ciąg komunikacyjny
av. President Vargas (ze wschodu na zachód), który oddziela strefę portową (praça Mauá) od
reszty dzielnicy. Inne duże trasy prowadzą kolejno z północy na południe: rua da Carioca,
av. República do Chile, a  także av. Mem de Sá. Aby dobrze poznać Centro, najlepiej jest
przejść się trasą wyznaczaną przez liczne place (praças). Z północy na południe: praça Mauá,
praça Pio X, praça XV de Novembro; następnie, kierując się w  dół: largo da Carioca, praça
Marechal Floriano (Cinelândia), a następnie praça Tiradentes.
Od praça Mauá do praça Pio X
(plan I)
Przed zwiedzaniem okolic praça Pio X warto zobaczyć praça Mauá. Praça Pio X znajduje
się u  wylotu av. Presidente Vargas (4,5 km), szeroka ulica wyznacza granicę pomiędzy
dzielnicami mieszkalnymi, strefą portową na północy i historycznym centrum na połu-
dniu. To właśnie przy av. Rio Branco rozciąga się dzielnica biznesowa Rio.
R. Dom Gerardo 68 lub 40 (wjazd windą) – www.osb.org.br – 7.00–17.30 – zwiedzanie z prze­
wodnikiem (ok. 30 min) w  języku portugalskim, angielskim lub hiszpańskim: pn.–sb. 9.00–
16.00 – msze ze śpiewem gregoriańskim: pn.–sb. 7.30, nd. 10.00 i 18.10.
Na małym wzgórzu, dwa kroki od praça Mauá, nieco oddalona od miejskiego zgiełku,
widnieje biała fasada kościoła, bez zdobień, z  dwiema wieżami po bokach. Miejsce to
wybrali benedyktyńscy mnisi ze względu na doskonałe warunki obronne i dobre usytu-
owanie klimatyczne z dala od bagien. Pierwsze prace rozpoczęły się w 1617 r. i trwały do
1669 r. Nieco mroczne wnętrze zachwyca bogactwem pozłacanych drewnianych zdobień
i marmurową rozetą na posadzce. Warto zwrócić uwagę na piękne organy nad wejściem.
Mosteiro de São Bento
«««
(plan I, BC1)
Centro Cultural Banco do Brasil (CCBB)
«
(plan I, C2)
R. Primeiro de Março 66 – wt.–nd. 9.00–21.00.
CCBB, ważny ośrodek życia kulturalnego Karioki, znajduje się w miejscu dawnej siedziby
banku, z marmurowym holem i rotundą z kolumnami zwieńczoną ogromnym witrażem.
W  dawnych, pełnych przepychu biurach mieści się małe muzeum banku (zwiedzanie
w języku angielskim, na umówione spotkanie),
wystawy, spektakle, teatr, festiwal filmowy,
księgarnia i kafeteria (9.00–21.00).
Casa França-Brasil
«
(plan I, C2)
R. Visconde de Itaboraí 78 – www.fcfb.
rj.gov.br – wt.–nd. 10.00–20.00.
Usytuowane obok CCBB centrum kul-
tury, założone w  1990  r., mieści się
w  dawnym budynku handlowym
(1819). Jest dziełem francuskiego
architekta Grandjeana de Montigny,
wykonanym na prośbę króla Portu-
galii João VI jako ozdoba miasta,
w którym władca dopiero co zamiesz-
kał. Odbywa się tutaj wiele koncertów,
wystaw i przedstawień teatralnych.
48
Kup książkę
Poleć książkę
Kup książkę
Poleć książkę
49
© Spectral-Design / Fotolia.com
© snaptitude / Fotolia.com
R. Primeiro de Março 42 – www.justi­
caeleitoral.jus.br – śr.–nd. 12.00–19.00.
Jedno z  najznakomitszych dzieł stylu
eklektycznego w Rio (1896), nad któ-
rym pracowało wielu wielkich artystów
końca XIX  w., np. rzeźbiarz
Rodolfo
Bernardelli.
Nowoczesne centrum kul-
tury Rio, z  przepięknie wykończonym
wnętrzem, proponuje całą masę atrak-
cji: koncerty, czytelnie itp.
Centro Cultural da Justiça
Eleitoral
(plan I, C2)
© SNEHIT / Fotolia.com
Dzielnice i zabytki Rio de Janeiro
POLICJA
FEDERALNA
Centro
NOCLEGI
Windsor Guanabara
Palace Hotel ......................
g
RESTAURACJE
d
e
Bar Luiz ...............................
b
d
e
f
h
l
n
Casa França-Brasil
g
Centro Cultural
Banco do Brasil
Port załadunku
l
b
Centrum plan I
Centro Cultural dos Correios
(plan I, C2)
R. Visconde de Itaboraí 20 – www.correios.com.br – wt.–nd. 12.00–19.00.
Ośrodek kulturalny, otwarty w  1993  r., mieści się w  dawnym budynku poczty (1922).
Wyświetlane są tam filmy, organizowane są także międzynarodowe festiwale filmów
rysunkowych, koncerty, sztuki teatralne i wystawy. W pobliżu znajduje się praça XV, do
którego prowadzi labirynt uliczek, w tym rua Primeiro de Março. Miejsce to, pełne zgiełku
w  tygodniu, pustoszeje w  weekendy.
Rua do Ouvidor«
była jedną z  najważniejszych
ulic w XIX w. Wznosi się tutaj
Igreja N. S. da Lapa dos Mercadores«
(1750), zbudo-
«
wana przez handlarzy tej dzielnicy na cześć ich patronki. W XIX w. została przebudowana
w stylu neoklasycystycznym. W pobliżu okazałej
Travessa do Comércio,
otoczonej przy-
kuwającymi wzrok fasadami, natrafimy na urokliwy zaułek
Arco do Teles«
(XVIII  w.),
gdzie możemy poczuć się jak w kolonialnym Rio z początków XX stulecia.
Praça XV de Novembro
«««
(plan I, C2)
U Uruguaiana
lub Carioca.
Nazwany potocznie przez Karioków praça XV, jest jednym z  najstarszych i  najpiękniej-
szych zakątków Rio. Jego początki sięgają roku 1590, kiedy to karmelici wznieśli klasz-
tor na piaszczystym brzegu. Aktualnie miejsce wygląda nieco inaczej, gdyż przechodzi tu
50
Kup książkę
Poleć książkę
Kup książkę
Poleć książkę
51
Dzielnice i zabytki Rio de Janeiro
droga szybkiego ruchu – av. Presidente Alfred Kubitschek. Odkąd w latach 90. część dróg
została poprowadzona pod ziemią, do portu znów można dojść na piechotę. W niedziele
spotykają się tutaj filateliści i handlarze starociami.
Na placu stoi imponująca fontanna zwieńczona piramidą
Chafariz da Pirâmide
(1752),
dzieło mistrza Mestre Valentim, jednego z najznakomitszych brazylijskich rzeźbiarzy.
Centro
Paço Imperial
«««
(plan I, C2)
Praça XV de Novembro 48 – www.pacoimperial.com.br – wt.–nd. 12.00–18.00.
Na placu wznosi się piękny biały pałac, klejnot architektury kolonialnej. W 1888 r. córka cesa-
rza Pedro II podpisała tu, jak wieść głosi, słynną deklarację
Lei Áurea
ostatecznie znoszącą
niewolnictwo. Budynek powstał w 1743 r., był główną siedzibą namiestników królewskich
Brazylii, kiedy Rio zostało stolicą skolonizowanego kraju (1763). W 1984 r. pałac został prze-
kształcony w ośrodek kultury z salą kinową. Na parterze znajduje się biblioteka z unikato-
wym księgozbiorem, księgarnia, sklepik i kawiarnia oraz restauracja ze wspaniałym tarasem.
© Spectral-Design / Fotolia.com
Igreja N.S. do Carmo da Antiga Sé
««
(plan I, C2)
R. Primeiro de Março, na rogu r. 7 de Setembro – pn.–pt. 10.00–15.00, sb. 11.00–14.00 – zwie­
dzanie z przewodnikiem w języku angielskim, co 30 min – pokazy światło i dźwięk: wt.–pt.
13.30, sb. 12.00 i 13.00, nd. 12.30 i 13.00.
Na wzgórzu po stronie zachodniej placu, w  miejscu, gdzie była niegdyś kaplica
Karmelitów (1590–1754), wznosi się dzwonnica z 1761 r. João VI, rezydujący w pobliskim
Paço Imperial, postanowił uczynić z  niej swoją królewską kaplicę. W  latach 1890–1980
pełniła funkcję katedry metropolitalnej, do czasu, gdy wybudowano Nova Catedral. Za
kościołem znajduje się
Oratório de N.S. do Cabo da Boa Esperança,
relikt epoki kolo-
nialnej.
Igreja da Ordem Terceira de N.S. do Monte do Carmo
«
(plan I, C2)
R. Primeiro de Março – pn.–pt. 8.00–16.00, sb. 8.00–11.00.
Kościół (1755), przylegający do dawnej katedry, należał do karmelitów. Fasada z szarego
granitu i dwie dzwonnice to cechy charakterystyczne architektury portugalskiej. Można
dostrzec tutaj elementy baroku i neoklasycyzmu. Wewnątrz świątyni znajduje się nawa
zdobiona złotem, zwieńczona kopułą z rzeźbami.
Pomnik Tiradentesa przed Palácio Tiradentes
Z  praça XV przechodzimy esplanadą pod av. Presidente Alfred Kubitschek i  dochodzimy
do portu załadunkowego promów odbijających w stronę Niterói i Ilha de Paquetá. Żółta
fasada
Estação das Barcas
zdobi dzielnicę. Stąd rozciąga się jeden z najlepszych widoków
na
most Niterói
i Ilha Fiscal.
Espaço Cultural da Marinha
znajduje się w dawnych dokach
urzędu celnego i  mieści małe
muzeum morskie.
Nieco dalej widać ośmioboczną wieżę
Restaurante Alba Mar
(zob.
s. 58),
która jest ostatnim śladem starego miejskiego rynku.
Odjazd (promem lub autobusem): Espaço Cultural da Marinha, av. Alfredo Agache, przy
końcu praça XV – www.dphdm.mar.mil.br – IV–VIII: czw.–nd. 12.30, 14.00 i 15.30; IX–III: czw.–
nd. 13.00, 14.30 i 16.00 – 15 BRL.
Wysepka, połączona z  lądem dzięki zaporze, zawdzięcza swoją nazwę znajdującym się
tam portom celnym. Mieści się na niej neogotycki pałac (1888), którego wieża mierzy
53 m. Obecnie znajduje się tu Centrum Kultury Marynarki Wojennej.
Ilha Fiscal
(plan I, D1)
Palácio Tiradentes
(plan I, C2–3)
R. Primeiro de Março – www.alerj.rj.gov.br – pn.–sb. 10.00–17.00, nd. 12.00–17.00. Duży salon
i galeria są nieczynne w weekendy. Najlepiej przyjść we wt., czw., pt.
Siedziba Zgromadzenia Ustawodawczego Brazylii w latach 1926–61, a od czasu przenie-
sienia stolicy do Brasílii Izba Deputowanych stanu Rio, charakteryzuje się pełną przepy-
chu fasadą. Pałac został wzniesiony w miejscu więzienia, gdzie Tiradentes – bohater naro-
dowy, bojownik o niepodległość – oczekiwał na egzekucję (przed budynkiem wznosi się
jego posąg). Koniecznie zobaczmy salę obrad i kopułę z niebieskiego szkła.
Castelo
(plan I, D3–4)
Dzielnica, znajdująca się między av. Presidente Antônio Carlos a  lotniskiem Santos
Dumont, przeszła całkowitą przemianę. W 1922 r. zrównano z ziemią wzgórze Morro do
Castelo, by w 1940 r. na odzyskanym terenie wybudować lotnisko.
Praça Marechal Âncora – www.museuhistoriconacional.com.br – wt.–pt. 10.00–17.30, week­
endy 14.00–18.00 – 6 BRL (bezpłatnie w nd.).
Jedno z najważniejszych muzeów w Brazylii, założone w 1922 r. Mieści się w dawnym for-
cie Santiago (1603), na skalistym szczycie, niegdyś strategicznym punkcie obronnym.
W 1693 r. zmieniono jego nazwę na Calabouço i zaadoptowano na więzienie dla niewol-
ników. Następnie dołączono do niego skład amunicji, Casa do Trem (1762), a niedługo
później
arsenał (1764).
Zacznijmy zwiedzanie od wystawy dotyczącej dziejów Indian i ich zetknięcia się z kulturą
portugalską (ryciny, rzemiosło, łuki, maski). Potem możemy dowiedzieć się cegoś o funk-
cjonowaniu społeczeństwa kolonialnego (meble, zdjęcia, przedmioty użytkowe), gospo-
darki czasów kolonii (zbiory kawy, wanilii, trzciny cukrowej), o  kopalniach i  niewolnic-
twie. Na parterze mieści się imponująca kolekcja sztuki religijnej (obrazy, krzyże, figurki
z drewna i kości słoniowej). Zwiedzanie kończy sala z kolekcją powozów i lektyk.
Museu Histórico Nacional
«««
(plan I, D3)
© Catarina Belova / Shutterstock.com
Igreja de Nossa Senhora de Bonsucesso
«
(plan I, D3)
Paço Imperial
52
Largo da Misericórdia – pn.–pt. 7.00–15.30.
José de Anchieta
(1534–97), jezuita pochodzący z Wysp Kanaryjskich, odegrał ważną
rolę w tworzeniu kolonialnych osiedli w Brazylii i ewangelizacji Indian. W 1582 r. wybu-
dował lepiankę blisko Morro do Castelo, aby wyleczyć załogę Diogo Flores de Valdez.
Kup książkę
Poleć książkę
Kup książkę
Poleć książkę
53
Zgłoś jeśli naruszono regulamin