Poradnik SZEREGOWEGO 2.doc

INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH

SZTAB

PORADNIK

SZEREGOWEGO
 

BYDGOSZCZ

2011 r.

INSPEKTORAT WSPARCIA

SIŁ ZBROJNYCH

ROZKAZ Nr 128

SZEFA INSPEKTORATU WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH

z dnia 1 czerwca 2011 roku

w sprawie wdrożenia w jednostkach organizacyjnych Inspektoratu Wsparcia SZ „Poradnika szeregowego”

Na podstawie § 3 ust. 6 Szczegółowego zakresu działania Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, stanowiącego załącznik nr 1 do Zarządzenia Nr Z-1/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 lutego 2010 roku w sprawie szczegółowego zakresu działania, struktury organizacyjnej oraz siedziby Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych (Dz.Urz.MON Nr7, poz. 70 z późn. zm.)

rozkazuję:

1. Wprowadzić do użytku służbowego w jednostkach Inspektoratu Wsparcia SZ „Poradnik szeregowego”.
2. Rozkaz wchodzi w życie z dniem podpisania.

SZEF

(-) gen.dyw. Zbigniew TŁOK-KOSOWSKI

SPIS TREŚCI

str. 1

I.                    DYSCYPLINA WOJSKOWA

Podstawowym i najważniejszym dokumentem w zakresie dyscypliny wojskowej jest ustawa z dnia 9 października 2009r. o dyscyplinie wojskowej (wydawnictwo specjalistyczne nr Dep. Wych. 11/2009 lub Dz.U. 09.190.1474). Określa ona zasady wyróżniania żołnierzy i byłych żołnierzy oraz pododdziałów, oddziałów i instytucji wojskowych, a także zasady i sposoby reagowania na naruszenia dyscypliny wojskowej oraz ponoszenia przez żołnierzy odpowiedzialności dyscyplinarnej, jak również tryb postępowania w tych sprawach.

Przepisy ogólne

1.     Każdy żołnierz obowiązany jest do przestrzegania dyscypliny wojskowej.

2.     Przełożony kształtuje dyscyplinę poprzez:

l      działania profilaktyczno-wychowawcze;

l      tworzenie warunków do wyróżniania;

l      tworzenie warunków do przestrzegania dyscypliny wojskowej.

3.     Przełożony ma obowiązek niezwłocznie reagować na zachowania żołnierzy naruszające dyscyplinę wojskową.

4.     Starszy stopniem niebędący przełożonym:

l      jest uprawniony do wydania temu żołnierzowi rozkazu zaprzestania naruszania dyscypliny wojskowej;

l      obowiązany do powiadomienia o tym fakcie przełożonego tego żołnierza.

5.     Dyscyplina wojskowa - przestrzeganie przez żołnierza przepisów prawa dotyczących służby wojskowej i innych przepisów prawa przewidujących odpowiedzialność dyscyplinarną na zasadach i w trybie określonych w ustawie oraz wykonywanie rozkazów i decyzji wydanych w sprawach służbowych.

6.     Przełożony dyscyplinarny - przełożonego uprawnionego do wyróżniania, wszczynania postępowań dyscyplinarnych, wydawania orzeczeń związanych
z postępowaniem dyscyplinarnym w pierwszej instancji, a ponadto do podejmowania innych czynności w sprawach dyscyplinarnych. W praktyce prawie każdy przełożony będzie przełożonym dyscyplinarnym z niektórymi wyjątkami np. oficer dyżurny będzie przełożonym żołnierzy nie będąc jednocześnie przełożonym dyscyplinarnym.

7.     Przewinienie dyscyplinarne - naruszenie dyscypliny wojskowej, w wyniku działania lub zaniechania działania, które nie jest przestępstwem lub wykroczeniem albo przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym. Należy pamiętać, że nieznajomość przepisów nie zwalnia nas z odpowiedzialności (dyscyplinarnej, za wykroczenia i karnej) w związku z tym za czyn popełniony nieumyślnie ponosimy również odpowiedzialność.

Wyróżnianie

                            Jednym z podstawowych elementów kształtowania dyscypliny wojskowej jest wyróżnienie definiowane jako materialna lub niematerialna forma wyrażenia uznania żołnierzom oraz byłym żołnierzom niepozostającym w czynnej służbie wojskowej, a także pododdziałom, oddziałom i instytucjom wojskowym. Każdemu żołnierzowi może być udzielone wyróżnienie za czyny świadczące o ofiarności i odwadze lub za szczególne osiągnięcia w wykonywaniu zadań służbowych. Jest to zasada ogólna szczegółowe warunki udzielania danego rodzaju wyróżnień ujęte zostały w tabeli.

                            Każde wyróżnienie musi być ujęte w rozkazie lub decyzji, przy czym w jednym rozkazie żołnierz może być wyróżniony maksymalnie dwoma wyróżnieniami (np. pochwałą i urlopem nagrodowym)

                            Jeżeli przełożony nie prowadzi własnego rozkazu to występuje z wnioskiem (może to być wniosek ustny) o umieszczenie udzielonego wyróżnienia w rozkazie wyższego przełożonego, który prowadzi rozkaz. Należy zwrócić uwagę, że słowo wniosek należy w tym przypadku rozumieć jako „formalne stwierdzenie” bowiem przełożony, który prowadzi rozkaz nie może odmówić umieszczenia w swoim rozkazie potwierdzenia wyróżnienia udzielonego przez przełożonego.

                            Jeżeli, żołnierz jest ukarany to można go wyróżnić tylko wówczas kiedy jednocześnie będzie wyróżniony zatarciem ukarania przed terminem określonym w ustawie.

                            Przełożony występuje z wnioskiem o udzielenie wyróżnienia tylko wtedy, kiedy nie jest uprawniony do udzielenia wyróżnienia. Na przykład dowódca plutonu nie powinien występować do dowódcy kompanii o wyróżnienie urlopem nagrodowym ponieważ sam posiada pełne uprawnienia w tym zakresie. Właściwe jest natomiast wystąpienie do dowódcy jednostki wojskowej z wnioskiem o wyróżnienie nagroda pieniężną.

                            Fundusz na wyróżnienia tworzy się w jednostce w wysokości 0,5% uposażenia żołnierzy za miesiąc styczeń danego roku. Dowódca średniej wielkości batalion dysponuje kwotą od 2 – 3 tyś zł. Z tego funduszu udziela się nagród pieniężnych, rzeczowych oraz pokrywa się inne wydatki dotyczące wyróżnień (np. wykonanie listów gratulacyjnych) 

Katalog wyróżnień indywidualnych