pawel spr4.docx

Elektroenergetyka

Laboratorium

POLITECHNIKA RZESZOWSKA

Im. Ignacego Łukasiewicza

Wydział Elektrotechniki i Informatyki

KATEDRA  ENERGOELEKTRONIKI 

I  ELEKTROENERGETYKI

Zadanie 4.1c

Rys. 4.10. Schemat układu: generator, transformator blokowy, linia dwutorowa,

transformator stacji, sieć sztywna

W układzie przedstawionym na rys. 4.10 wyznaczyć przebiegi charakterystyk d(t), w(t), P(t) i Q(t) w stanie dynamicznym spowodowanym wyłączeniem jednego z torów linii dwutorowej.

Dane:

·          linia - napięcie znamionowe  Un = 220 kV,

·          generator:

-        moc znamionowa  Sg = 340 MV×A,

-        reaktancja przejściowa Xd = 15 %,

-        stała bezwładności tm = 8.2 s,

·            transformator blokowy:

-        znamionowa moc pozorna Sn = 340 MV×A,

-        napięcie zwarcia uz = 14.5 %,

·            transformator stacji:

-        znamionowa moc pozorna Sn = 350 MV×A,

-        napięcie zwarcia uz = 15.5 %,

·            dwutorowa linia elektroenergetyczna:

-        długość linii l = 290, 400, 510, 620, 760 km,

-        reaktancja jednostkowa toru L1 = 0.4 W/km,

-        reaktancja jednostkowa toru L2 = 0.4 W/km,

·            moc odbierana przez system:

-        moc czynna Pe = 300 MW,

-        moc bierna Q = 124 Mvar,

·            przedział czasu h = 0.02 s,

·            czas obserwacji stanu dynamicznego tmax = 5 s,

·            zakłócenie reaktancji systemu  Z = 0 %.

Zadanie

1.              W układzie przedstawionym na rysunku dla podanych wartości  wyznaczyć przebiegi charakterystyk d(t), w(t), P(t) i Q(t) w stanie dynamicznym spowodowanym załączeniem drugiego toru linii przy pracującym jednym torze. Wyniki zamieścić w sprawozdaniu porównać przebiegi charakterystyk.

2.              Zbadać wpływ długości linii/reaktancji oraz zakłóceń na zakres zmian kąta d w zależności od konfiguracji systemu: włączona jedna  i dwie linie. Z wykresów  odczytać dmin i dmax oraz wykreślić odpowiednie wykresy.

3.       Szukamy wartości l lub X gdy następuje utrata równowagi.

Sprawozdanie:

1.       Zamieścić wyniki pomiarów, + 4 wykresy d(t), w(t), P(t) i Q(t) dla  jednej i dwóch linii.

2.       Po zmianach  długości lub reaktancji lub zakłóceń zamieszczamy pierwszy i ostatni wykres d(t) oraz wykresy dmin = f(l lub X lub Z) oraz  dmax = f(l lub X lub Z)

3.       zamieszczamy dane i wykresy parametrów po utracie równowagi.

4.       Dla przypadków  1¸3 dokonać analizy i interpretacji zmian przebiegów mocy czynnej i biernej w zależności od kąta d.

1.Wykresy dla długości linii 1 równej 290 km:

-delta δ(t):

-omega ω(t):

-moc czynna P(t):

-moc pozorna Q(t):

2. Wykresy dla długości linii 1 równej 400 km:

-delta δ(t):

-omega ω(t):

-moc czynna P(t):

-moc pozorna Q(t):

3. Wykresy dla długości linii 1 równej 510 km:

-delta δ(t):

-omega ω(t):

-moc czynna P(t):

-moc pozorna Q(t):

4. Wykresy dla długości linii 1 równej 620 km:

-delta δ(t):

-omega ω(t):

-moc czynna P(t):

-moc pozorna Q(t):

5. Wykresy dla długości linii 1 równej 760 km:

-delta δ(t):

-omega ω(t):

-moc czynna P(t):

-moc pozorna Q(t):

6.Wykres zmian amplitudy delty δ(t) w funkcji długości linii1 l(km)

7.Wykres zmian amplitudy ω(t) w funkcji długości linii1 l(km)

8.Wykres zmian amplitudy mocy pozornej Q w funkcji długości linii1 l(km)

9.Wykres zmian amplitudy mocy czynnej P w funkcji długości linii1 l(km)

Wnioski:
 

Podczas zajęć badaliśmy przebiegi charakterystyk δ(t), ω(t), P(t), Q(t) w stanie dynamicznym. Po analizie otrzymanych wyników możemy zauważyć że, wraz ze wzrostem długości linii wzrasta wartość δ(t), ω(t), P(t), Q(t). We wszystkich przypadkach zmienia się okres przebiegu sinusoidalnego.