Typy implantacji:
1*implantacja powierzchniowa (implantatio superficialis)- trofoblast wchodzi w ścisły kontakt z nabłonkiem macicy, ale go nie niszczy.
2*implantacja śródmiąższowa (implantatio intersitalis) – nabłonek endometrium ulega zniszczeniu a trofoblast z zarodkiem wsuwa się do zrębu błony śluzowej i otoczony jest tkanką łączną.
Decidualizacja:
-najczęściej ma miejsce w implantacji śródmiąższowej
Zmiany w macicy przygotowujące na przyjęcie zarodka oraz przebiegające po implantacji
àzmiany zachodzące w warstwie czynnościowej śluzówki macicy pod wpływem implantującej się blastocysty
àjest to reakcja podobna do zachodzącego w organizmie procesu zapalnego
Decidualizacja polega na:
1.Zwiększaniu się rozmiarów komórek warstwy zbitej macicy
2.Wakuolizacja ich cytoplazmy, gromadzeniu się w glikogenu i ciał tłuszczowych.
3.Gromadzenie płynu wysiękowego między komórkami endometrium
4.Rozszerzanie się cew gruczołowych warstwy gąbczastej macicy oraz
5.Rozszerzaniu się występujących w jej obrębie naczyń krwionośnych.
Błony płodowe:
1.Pęcherzyk żółtkowy
2.Owodnia
3.Kosmówka
4.Omocznia
5.Sznur pępowinowy
1.Pęcherzyk żółtkowy- w nim magazynowany jest pokarm, obrasta kulę żółtkową. U człowieka jest tworem szczątkowym.
2.Owodnia – ochrona płyn, który tworzy środowisko dla zarodka. Jego obecność chroni zarodek przed obrażeniami mechanicznymi.
3.Kosmówka- pełni rolę ochronną, tworzy łożysko.
4.Omocznia- magazynuje produkty metabolizmu.
Narządy pomocnicze wytworzone z:
-trofoblastu
-części tarczki zarodkowej (hypoblast i mezoderma lub ektoderma poza zarodkowa)
Epiblast: owodnia (amniom) i embrionalny epiblast (z niego: ektoderma, mezoderma i endoderma)
Hypoblast: pęcherzyk żółtkowy
Pęcherzyk żółtkowy u ssaków jest narządem szczątkowym.
àNie zwiera nigdy żółtka
àU wielu gatunków kurczy się i zanika
àJako narząd pomocniczy może pośredniczyć w pobieraniu substancji od matki wchodzące w skład łożyska.
àu klaczy łożysko kosmówkowo żółtkowe (kosmówka + pęcherzyk żółtkowy)
àU gryzonia styka się bezpośrednio z błoną śluzową macicy.
Pierwotny pęcherzyk żółtkowy:
Trofoblast + hipoblastu (endoderma poza zarodkowa) => jama pęcherzyka pierwotnego
Jednak ściana pęcherzyka jest trójwarstwowa.
Powodem jest wrastanie pomiędzy endodermę poza zarodkową i trofoblast mezodermy poza zarodkowej.
Kolejne stadium w rozwoju pęcherzyka to rozszczepienie mezodermy.
Mezoderma poza zarodkowa dzieli się na dwie blaszki. A pomiędzy nimi powstaje poza zarodkowa jama ciała.
Blaszka zewnętrzna – ścienna mezodermy zrasta się z trofoblastem.
Rezultatà kosmówka
Blaszka wewnętrzna – trzewna zrasta się z endodermą
Rezultatà ściana ostateczna pęcherzyka żółtkowego.
Gdy powstaje ściana pęcherzyka z endodermy i mezodermy poza zarodkowej rozwija się pierwsze krwinki i naczynia krwionośne. Wysepki krwiotwórcze.
Grupy komórek ulegają rozwarstwieniu przez tworzony płyn
Powierzchniowe komórki rozciągają się i tworzą naczynia krwionośne.
Wewnętrzne komórki wyspy tworzą krwinki.
Do pęcherzyka żółtkowego krew dopływa 2 tętnicami żółtkowymi.
Z pęcherzyka żółtkowego krew odpływa 1 żyła żółtkową.
2. Owodnia:
Funkcje:
-->Ochronna: urazy, temperatura, miejsce do wzrostu
àtransport i wymiana substancji odżywczych
Zróżnicowany sposób powstawania błony, która bezpośrednio okrywa zarodek.
Kopytne, drapieżne:
àPowstaje na granicy tarczki zarodkowej i trofoblastu podnoszą się fałdy proamnionu i nasuwają nad zarodkiem do fałdu wrasta mezoderma.
àEktoderma zwrócona jest do amnionu a mezoderma ku kosmówce
àZewnętrzna część proamnionu tworzy kosmówkę.
Człowiek, nietoperza – owodnia powstaje przez rozstęp komórek w węźle zarodkowym.
Budowa: Trzy luźno związane warstwy:
-warstwa wewnętrzna- komórki epitelialne połączone z błoną podstawną
-warstwa środkowa- tkanka mezenchymalna z fibroblastami
-warstwa zewnętrzna- zona spogiosa, przylegająca do kosmówki.
Tkanka mezenchymalna zmienia się z biegiem ciąży w tkankę włóknista.
àOwodnia jest nieunaczyniona
àkomórki złuszczają się do płynu owodniowego
àw tkance mezenchymatycznej obok fibroblastów występują liczne włókna kolagenowe które nadają wytrzymałość.
Płyn owodniowy:
-ilość u człowieka: 9tydzień – 5-10 ml; 34 tydzień – 1000ml; 40 tydzień – 800 ml.
-U kota na początku ciąży 150 ml à 165 ml po porodzie
-U klaczy w 8 tygodniu ciąży jest – 2-5 ml a pod koniec ciąży 5-8 l .
Wytwarzany przez:
-nabłonek owodni
-nerki płodu (od 12 tygodnia ciąży)
-płuca płodu (w ostatnich tygodniach ciąży)
Płyn w owodni jest ciągle odnawiany, wymieniany i oczyszczany.
W ciąży donoszonej całkowicie wymiana płynu dokonuje się co 2-3 h.
gizia2592