biologia podstawy.docx

(14 KB) Pobierz

Jednokomórkowe -Wykład IX-9.12.11 Katedra Żywienia Zwierząt i Gospodarki Paszowej

Antoine van Leeuwenhoele-1672

Wynalazca mikroskopu, mikroorganizmy-zauważył I podziały

 

Ludwik Joblot- opis szeregu orzęsków- kształt-jako „rybki” i „owady”

Christian Ehrenberg- proza w której opisano 350 gatunków pierwotniaków, wrotków i okrzemków

-opisywał sieć żołądka u orzesków- struktury odpowiedzialne za trawienie u orzesków

Feliks Dujardin 1841

-pierwotniaki nie maja żołądka tylko wodniczki

-otwornice nie należą do mięczaków?

-opisanie funkcjonowania wakuoli

-pierwsza systematyka

Karol Siebold 1845

-nowa grupa zwierząt jednokomórkowych- Protozoa

 

Z historii protozoologii:

-Weismann 1850- nieśmiertelnośc pierwotniaków

- Maupas 1862- koniugacja u orzesków

-Bruce 1870- odkrycie trpansomy powodującej śpiączke afrykańską

- Laveren 1880- odkrycie zarodźca malarii

-Schaudin 1901 cykl zarodźca malarii

Penard 1922 i Kahl 1932- monografie u orzęsków

Klein 1926 technika srebrzenia organelii

 

PIERWOTNIAKI

- Królestwo Protista już nie istnieje

- większość organizmów jest jednokomórkowa, czasem wielokomórkowa. Występują też formy zbliżone do tkankowego poziomu organizacji

- rozmnażanie bezpłciowe i płciowe

- różne układy lokomocyjne (poruszanie się za pomocą pełzania, ruchów rzęsek i wici, błony falującej etc)

Odżywianie:

- autotrofy – fotosynteza

- heterotrofy – pokarm zwierzęcy

- miksotrofy – mieszane, równoczesne

- amfitrofy – mieszane, naprzemienne

- mutualizm – pasożytnictwo

 

Ameby (korzenionóżki)

- jednokomórkowe

- żyją w glebie, wodach słodkich i oceanach

- zmieniają kształt podczas poruszania (pseudopodia)

- rozmnażają się bezpłciowo przez podział

- pseudopodia – poruszanie, chwytanie pokarmu

- wakuola pochłania i trawi pokarm – obecne są silne enzymy trawienne z lizosomów

 

Otwornice

- wielokomórkowce

- wapienne skorupki z porami (cytoplazmatyczne wypustki – nibynóżki)

- jedne z najstarszych organizmów na Ziemi

- na Bali – drogi zrobione są z pancerzyków otwornic

 

Promienionóżki

- spokrewnione z otwornicami

- aksopodia – długie, nitkowate wypustki cytoplazmatyczne

- krzemionkowe pancerzyki

- wiele jąder (nawet tysiąc)

- duże wakuole

- jeden z podtypów – słonecznice

- mogą mieć łuski ochronne

- żyją w wodach słodkich i morskich

 

Wiciowce

- kształt kulisty lub wydłużony

- występują wici

- występuje bruzda oralna i cytofarynks

- euglena zielona – ma chlorofil, przeprowadza fotosyntezę

- świdrowiec – wywołuje śpiączkę afrykańską

- trypanosomy – gł. śpiączki afrykańskie

- rzęsistek:

              * genom zawiera sekwencje powtórzeniowe oraz transpozonowe

              * przystosowanie do pasożytniczego trybu życia

              * hydrogenosomy – funkcja podobna do mitochondrium

 

Orzęski (wymoczki)

- określony, nieco zmienny kształt – elastyczna powłoka zewnętrzna

- ruch przez rzęski

- trichocysty – służą do pobierania pokarmu, chwytania i przytrzymywania np. zdobyczy

- proces płciowy: koniugacja

- pantofelek:

mikronukleus  - wymiana materiału genetycznego

makronukleus – podstawowy metabolizm

 

Sporowce

- pierwotniaki pasożytnicze, np. zarodziec malarii

- spora – forma pośrednia

 

Bruzdnice

- pancerzyki z płytek celulozy z krzemionką

- dwie wici – ruch obrotowy – wirowanie

- trwale skondensowane chromosomy

- morskie komórki planktonowe

- odpowiedzialne za „czerwone przypływy” – produkują silne toksyny, gdy jest dużo związków azotowych

 

Okrzemki

- skorupki zbudowane są z dwóch nakladających się na siebie części

- symetria promienista

- tworzą plankton i skały

- ziemia okrzemkowa – materiał izolacyjny, dźwiękochłonny

 

Zielenice

- zróżnicowane morfologicznie

 

 

Budowa pierwotniaków

- rzęski – ruch, chwytanie pokarmu

- jedno- lub wielojądrowe

- wodniczki pokarmowe i tętniące – trawienie pokarmu, regulacja osmotyczna

- cechy charakterystyczne, np. wirczyk – stopka

- mikroflora zasiedlająca żwacz

 

Żwacz – jeden z przedżołądków przeżuwaczy (i jeleni), które potrafią przekształcić pokarm ubogi w substancje odżywcze w wysokowartościowy (dzięki obecności pierwotniaków)

Żwacz to wielki worek o pojemności nawet 240l, w nim pasza rozkładana jest przez mikroorganizmy – sama krowa nie może rozłożyć celulozy. Żwacz posiada brodawki przy których bytują pierwotniaki. W okresie laktacji brodawki te są silnie wykształcone. W okresie zasuszenia ulegają degradacji.

W żwaczu znajdują się też bakterie mające silne enzymy celulolityczne i stanowią ważny element żywienia pierwotniaków (także grzyby)

W żwaczu występują dwie grupy orzęsków różniące się położeniem rzęsek:

- entodiniomorpha – rzęski tylko wokół otworu gębowego, większe

- holotricha – rzęski na całej powierzchni

Płyn żwacza

Pierwotniaki – rodzaj symbiozy z innymi organizmami w żwaczu, gł. z metanogenami, produkującymi metan jako substancję uboczną i tworzącymi energię na drodze syntezy metanu. Metanogeny mogą żyć nawet wewnątrz innego pierwotniaka, w lizosomach, w których nie są trawione. Wodór jest wydzielany przez pierwotniaki w postaci jonów wodorowych.

pH w żwaczu – 6,5-7,2

pH optymalne dla pierwotniaków – 5,5-7,2

metanogeneza wpływa na ocieplenie klimatu

Zgłoś jeśli naruszono regulamin