ZESPÓŁ ZABURZEŃ ODDECHOWYCH ŚWIŃ

•                     (PRDC - porcine respiratory disease complex)

Czynniki wirusowe
 

•                      wirus zespołu rozrodczo oddechowego (porcine reproductive and respiratory syndrome virus – PRRSV)

•                      wirus grypy świń (swine influenza virus – SIV)

•                      koronawirus płucny świń (porcine rerespiratory coronavirus – PRCV)

•                      wirus choroby Aujeszkego (pseudorabies virus – PRV)

•                      cytomegalowirus świń (porcine cytomegalovirus – PCMV)

•                      cirkowirus świń (porcine circovirus – PCV)

Czynniki bakteryjne

•                      Mycoplazma hyopneumoniae

•                      Actinobacillus pleuropneumoniae

                 Wtórne infekcje bakteryjne

•                      Actinobacillus suis

•                      Actinomyces pyogenes

•                      Pasteurella multocida

•                      Bordatella bronchiseptica

•                      Haemophilus parasuis

•                      Streptococcus suis

•                      Salmonella cholerasuis

Charakterystyka czynników zakaźnych.

Wirus zespołu rozrodczo-oddechowego (PRRSV - porcine reproductive and respiratory syndrome)

•                     wirus PRRSV, wirus RNA, rodzina Arteriviridae rodzaj Arterivirus

•                     dwa typy wirusa europejski PRRSV-EU, amerykański PRRSV-US

Epidemiologia

•                      występuje w krajach charakteryzujących się intensywną produkcją trzody chlewnej

•                      wirus szerzy się między świniami zakażonymi i wrażliwymi przez kontakt bezpośredni

•                      wirus wydalany jest w wydzielinie z nosa, w moczu, kale

•                      zakażenie odbywa się przez drogi oddechowe (wirus przenoszony jest z powietrzem na odległość około 3 kilometrów)

•                      możliwe jest przeniesienie się wirusa z nasieniem podczas krycia lub sztucznej inseminacji

•                      siewstwo wirusa ma miejsce przez okres 4-8 tygodni po zakażeniu, część osobników pozostaje trwale zakażona wirusem

•                      wirus ma zdolność przenikania przez łożysko ciężarnych macior i zakażania zarodków lub płodów

Patogeneza

Pierwotne miejsca replikacji

-                      makrofagi błony śluzowej górnych dróg oddechowych

-                      makrofagi płuc (stanowią 80% wszystkich zakażonych wirusem komórek, są uznawane za endogenne źródło wirusa PRRSV co warunkuje jego długotrwałe nosicielstwo i siewstwo)

-                      śródnaczyniowe makrofagi płucne

-                      komórki dendrytyczne

Wtórne miejsca replikacji

-                      migdałki

-                      obwodowe węzły chłonne

-                      grasica

-    śledziona

Efekty zakażenia wirusem PRRSV

•                      Zaburzenie mechanizmów fagocytozy spowodowane replikacją wirusa w makrofagach płucnych lub komórkach dendrytycznych.

•                      Brak zdolności prezentacji antygenu limfocytom T przez te komórki oraz wolnych cząsteczek antygenu limfocytom B.

•                      Destrukcja makrofagów płucnych i monocytów krwi obwodowej.

•                      Nadmierne uwalnianie wtórnych mediatorów zapalenia oraz zwiększona synteza cytokin pozapalnych głównie interleukiny-1.

•                      Ujawnienie lub zaostrzenie w stadzie subklinicznych zakażeń wywołanych wirusem SIV, PRCV, pleuropneumonii, salmonellozy, zakaźnego zanikowego zapalenia nosa, zakażeń wywołanych przez Haemophilus parasuis, Streptococcus suis,   E. coli, Actinobacillus suis.

Objawy kliniczne:

Lochy i loszki:

•                      spadek apetytu

•                      temp. 40,5°C

•                      zasinienie uszu, wymienia, sromu

•                      przedterminowe porody około 107-110 dnia ciąży

•                      rodzenie się prosiąt żywych  i martwych, nie w pełni rozwiniętych oraz mało żywotnych

•                      wydłużenie się okresu międzyporodowego, spadek skuteczności krycia, brak objawów rujowych

•                      pojawienie się zespołu MMA

Objawy kliniczne

Prosięta:

•                      oseski są słabe, nie w pełni rozwinięte, blade

•                      trudności w oddychaniu

•                      zapalenie spojówek z obrzękiem powiek

•                      wrodzona rozkroczność – splayleg

•                      objawy drżączki, niedowład zadu – prosięta leżą na boku wykonując ruchy wiosłowe

•                      mogą wystąpić objawy wodnistej biegunki nie ustępującej po antybiotykoterapii

Warchlaki, tuczniki

  - objawy grypopodobne

   - wtórne zakażenia układu oddechowego

   - spadek przyrostów masy ciała, nierównomierny przyrost w poszczególnych grupach

Knury 

   - depresja, niechęć do krycia

   -  pogorszenie jakości nasienia

    - objawy grypopodobne

Zespół rozrodczo-oddechowy PRRS- zmiany anatomopatologiczne

•                      Ogniska zapalne w płatach szczytowych płuc.

•                      Obrzęk lokalnych węzłów chłonnych - na przekroju stwierdza się cysty wypełnione płynem.

•                      Nacieki w tkance tłuszczowej otrzewnowej i okołonerkowej.

•                      U prosiąt stwierdza się powiększenie serca i nastrzykanie jego naczyń krwionośnych, w jamie opłucnowej, osierdziowej i brzusznej występuje zwiększona ilość płynu surowiczo-krwistego.

Pobieranie i przesyłanie materiału do badań

•                     martwo urodzone lub słabe prosięta

•                     płuca, serce, mózg prosiąt padłych lub martwo urodzonych

•                     płuca i płyn wysiękowy z jamy klatki piersiowej

Leczenie

•                     brak swoistego leczenia

•                     antybiotykoterapia celem ograniczenia wtórnych infekcji bakteryjnych

Zwalczanie PRRS

–        określenie profilu immunologicznego stada – pobranie i przesłanie do badań krwi z różnych grup wiekowych: stado podstawowe (10 prób od loch w różnych fazach cyklu: luźne, prośne, karmiące), prosiąt 4 i 8 tygodniowych -10 prób, tuczników -10 prób

–        klasyfikacja stada:

•                      stado wolne od zakażenia,

•                      stado stabilne nieaktywne,

•                      stado stabilne aktywne,

•                      stado niestabilne,

–        zastosowanie metody depopulacji stada oraz wykonanie zabiegów sanityzacji i dwukrotnej dezynfekcji pomieszczeń inwentarskich

–        ...