8 plus 9.doc

(35 KB) Pobierz
Badanie geotropizmu korzenia i pędu siewek grochu

Badanie geotropizmu korzenia i pędu siewek grochu

 

 

 

Problem badawczy:       Porównanie geotropizmu korzenia i pędu siewek grochu.

 

                Hipoteza:        Siła grawitacji powoduje, że korzeń kieruje się w dół, natomiast pęd kieruje się ku 

                                        górze.

 

                  Przbieg         Próba badawcza

      doświadczenia:     Przygotuj uprzednio wyhodowane siewki grochu, niewielkie prostokątne naczynie ze szklaną pokrywą, wodę, trociny i czarny papier. Napełnij naczynie mniej więcej do połowy jego wysokości trocinami, po czym dodaj taką ilość wody, aby były one dobrze nawilżone. Na tak przygotowanym podłożu umieść poziomo kilka siewek grochu. Załóż na naczynie pokrywę i owiń je szczelnie czarnym papierem. Tak przygotowany zestaw doświadczalny pozostaw w ciepłym pomieszczeniu na siedem dni.

                                       Próba kontrolna

                                       Na podłożu przygotowanym w taki sposób jak w próbie badawczej umieść siewki pionowo. Dalej postępuj jak w wypadku próby badawczej.

 

     Wynik doświadczenia:       Narysuj siewki z próby kontrolnej i próby badawczej. Zaznacz korzenie i pędy.

 

       Wniosek:        Sformułuj wniosek.

 

Wyjaśnienie:        Geotropizm powoduje gromadzenie się auksyn po spodniej stronie rośliny. Korzeń i pęd różnią się wrażliwością na taką samą ilość auksyn. To powoduje, że spodnia strona pędu rośnie szybciej, więc pęd wygina się ku górze. Natomiast spodnia strona korzenia rośnie wolniej, zatem wygina się on ku dołowi.

 

 

Badanie biegunowości fragmentów pędów wierzby

 

 

Problem badawczy:     Czy fragmenty pędów wierzby wykazują biegunowość?

 

                Hipoteza:      W pędach wierzby, nie zależnie od położenia, można wskazywać biegun pędowy                  

                                       i biegun korzeniowy.

 

                Przebieg       Próba badawcza

     doświadczenia:        Fragment A – pęd wierzby zawieszony powierzchnią cięcia od strony korzenia do góry.

                                       Próba kontrolna

                                       Fragment B – pęd wierzby zawieszony powierzchnią cięcia od strony korzenia do dołu.

 

                                       Przygotuj duży słój zamykany płytką korkową, bibułę, wodę, nitkę, pinezki, dwa fragmenty pędu wierzbowego o długości ok. 20 cm i średnicy ok. 1 cm. Wyściel słój do 2/3 jego wysokości bibułą, a na dno nalej kilkucentymetrową warstwę wody. Fragmenty pędów wierzby przywiąż do nitek, a nitki zamocuj za pomocą pinezek do płytki korkowej. Wszystko umieść w przygotowanym słoju i pozostaw na trzy – cztery tygodnie w ciepłym pomieszczeniu.

 

     Wynik doświadczenia:      Wykonaj rysunek obu gałązek wierzby. Zaznacz korzenie i pędy boczne.

 

               Wnioesk:        Zapisz wniosek.

 

                 Uwaga!         Doświadczenie najlepiej przeprowadzać w lutym lub marcu.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin