Wykład 1
1. Dydaktyka – nauka o nauczaniu i uczeniu się szkolnym
2. W literaturze przedmiotu wyróżnia się dotąd dydaktyke ogólną i dydaktyki szczegółowe (tzw. Metodyki)
Proces nauczania, uczenia się:
Sprzęt (hardware)
Oprogramowanie (software)
Obszary wykorzystania komputera w edukacji i pedagogice:
1. kształcenie wspomagane komputerowa CAI
2. diagnostyka i terapia pedagogiczna oraz logopedyczna
3. badania pedagogiczne
4. organizacja i zarządzanie edukacja
5. kształcenie i rewalidacja osób niepełnosprawnych
6. komunikacja interpersonalna rodzic-nauczyciel-uczeń (triada)
Do celów dydaktycznych zalicza się następujące możliwości komputera:
1. zdolność prowadzenia dialogu z uczniem
2. tworzenie barwnych, animowanych obrazów na ekranie (w tym symulacji)
3. wykorzystanie doliczeń (lub kontrola doliczeń ucznia)
4. komponowanie i przetwarzanie muzyki
· Planowanie pracy dydaktycznej:
-powinna być celowa
-brak dowolności
-niewielkie zmiany między szkołami powodują to, iż dyrektorzy mają kilka godzin do dyspozycji
-trzon ustalony przez MEN
-podstawa programowa jest bardzo ważna dla nauczyciela
Ramowy plan + podstawa programowa -> Są to elementy których nauczyciel NIE PLANUJE
· Przy wyborze programu nauczania ważne są takie czynniki jak:
- pracownia komputerowa (czy będę w stanie zrealizować program przy tym oprogramowaniu w pracowni?)
-uczeń
-nauczyciele (mają akceptować dany program łatwiej będzie go realizować)
Kiedy wybrałam plan nauczania muszę się dowiedzieć, ile godzin mam. Planujemy wówczas ile lekcji planujemy na dany temat. Trzeba również ułożyć schematy wg kolejności ich realizowania.
Kolejność wewnątrz przedmiotowa: zależna tylko od Nas w porozumieniu z innymi Nauczycielami.
· Metoda grafów.
1…
2…
3…
4…
Szukamy korelacji, powiązań.
Oznaczenia:
Brak strzałki – obie lekcje nie są od siebie zależne.
Grot strzałki – oznacza kolejność np. 5 lekcja później 4.
Linia przerywana – dobrze jeśli zrobię np. lekcję 4 przed lekcja 5
Rzadko spotykane ale możliwe => tzw. Pętla. Nie potrafię stwierdzić którą lekcję mogę rozpocząć jako pierwszą.
Tutaj nie ma wątpliwości, najpierw lekcja 6 później 7 oraz 4.
*To czy będzie strzałka i jaka zależy tylko i wyłącznie od Nauczyciela !!
Ćwiczenia:
1.Formatowanie tekstu
2.Grafika i tekst
3. Tabelki
4.Czcionki
5.Drukowanie
Wnioski:
4-1-2-3-5 => Dwie ścieżki dydaktyczne
4-1-3-2-5
· Komputer jako źródło wiadomości i środek porozumiewania się.
1. Połączenia- sieci, komputery, telefony. W jaki sposób łączą się telefony i komputery?
2. Poznawanie zasobów Internetu.
3. Netykieta i prawo w sieci.
4. Wysyłanie odbieranie wiadomości za pomocą komputera. Zakładanie skrzynki pocztowej.
5. Tworzenie prezentacji przedmiotowej na podstawie informacji wyszukanych w Internecie.
6. Internet jako źródło wiadomości o Polsce (projekt)
7. Wirusy i inne zagrożenia.
Do powyższych tematów należy stworzyć graf.
1-2-3-7-456
1-2-3-7-546
1-2-3-7-654
1-2-3-7-645
1-2-3-7-465
Wykład 2
Rodzaje nauczania:
1. ZINTEGROWANE: klasy I-III, integracja rozproszonych treści i metod nauczania
2. BLOKOWE: klasy IV-VI, łączenie treści z różnych dyscyplin w bloki tematyczne
3. PRZEDMIOTOWE: dyscyplinowe, gimnazjum i szkoła ponad gimnazjalna
4. INTEGRACYJNE: mała klasa, uczniowie w normie rozwojowej i z deficytami, pedagog+nauczyciel
5. PROBLEMOWE: specjalnie zaaranżowane przez nauczyciela sytuacje dydaktyczne(problemowe), uczący się samodzielnie rozwiązuje problemy teoretyczne i praktyczne
6. PROGRAMOWE: z wyeksponowaniem sposobów porządkowania i przekazywania uczącym się treści programowych
7. INDYWIDUALNE: zachodzi bezpośrednia interakcja nauczyciel-uczeń
8. GRUPOWE: z wykorzystaniem pracy zespołowej, grupa rozwiązuje określony problem
9. MASOWE: ma miejsce we współczesnej szkole
10. ZRÓŻNICOWANE: wielopoziomowe, mające na celu dotarcie do indywidualnego uczącego się o zróżnicowanych możliwościach intelektualnych z adekwatnymi do jego zdolności dobranymi treściami programowymi ( trzeba umieć bardzo dobrze operować psychiką dziecka)
11. WYCHOWUJĄCE: zmierza do integracji osoby uczącego się poza dostarczeniem informacji i podaniem struktury konstruowania z niej wiedzy, kształtuje ono szereg takich właściwości osobowościowych, które obejmuje się wspólnym mianem wychowania
12. WIELOSTRONNE: odwołuje się do teorii poznania, w której uczący się jest podmiotem myśli i uczuć- w jego trakcie następuje łączenie intelektualnych treści nauki z wielorakim przekazywaniem wartości tak poznawczych jak i pozapoznawczych.
Rodzaje uczenia się:
Uczenie się poprzez:
· Przyswajanie
· Odkrywanie
· Działanie
· Przeżywanie
· Doświadczanie
· Negocjacje
· Uczenie samokierowanie (samoistne studia)
· Uczenie się na odległość
W trakcie prawidłowego procesu nauczania mają miejsce interakcje.
1. JEDNOKIERUNKOWE: nauczyciel -> uczący się
2. DWUKIERUNKOWE: nauczyciel <->uczący się
3. WIELOKIERUNKOWE: nauczyciel <->uczący się i uczący się <->uczący się)
NAUCZANIE W SYSTEMIE KLASOWO LEKCYJNYM:
1. System klasowo lekcyjny to forma organizacyjna nauczania polegająca na łączeniu uczniów w klasy według określonych kryteriów (wieku, rozwoju umysłowego, zasobu wiadomości) oraz na realizowaniu opracowanych programów nauczania w zakresie poszczególnych przedmiotów podczas lekcji, które stanowią jednostkę czasową (najczęściej 45min)
· KONSTRUKTYWIZM: J. Dewey – do rzeczywistości tworzymy sobie konstrukty myślowe
· KONTYWIZM: badania opierają się na działaniu ludzkiego myślenia, umysłu.
2. Istota systemu klasowo lekcyjnego polega więc na tym, że dzieli się uczniów na grupy (klasy) wedlug zbliżonego poziomu doświadczeń i rozwoju umysłowego oraz tego samego wieku życia.
3. Dzięki temu zajęcia szkolne można prowadzić na jednym poziomie z „prawie jednakową” korzyścią dla wszystkich uczniów.
4. System klasowo-lekcyjny wykazuje następujące cechy:
1.Uczniowie w tym samym wieku tworzą odrębne klasy
2 których skład osobowy tworzą odrębne klasy
3 w których skład osobowy podlega stosunkowo nieznacznym zmianom.
KSZTAŁCENIE SKORELOWANE
1. Jest wariantem kształcenia w systemie klasowo-lekcyjnym, którego idea sprowadza się do optymalizacji współpracy nauczycieli informatyki z nauczycielami innych przedmiotów zmierzającej do integracji treści tych przedmiotów.
2. Nauczyciel informatyki pragnący wykorzystać tę koncepcje powinien już podczas planowania swojej pracy dydaktycznej na przyszły rok skontaktować się z nauczycielami innych przedmiotów w danej klasie i poinformować o tych planach prosząc jednocześnie o wskazanie ich możliwych obszarów współpracy.
3. W praktyce szkolnej wdrażania koncepcji kształcenia skorelowanego napotyka na pewne obiektywne ale i subiektywne trudności.
Obiektywne: brak specjalistycznego oprogramowania niezbędnego do realizacji tematu.
Subiektywne: objawiające się niechęcią do takiej współpracy, piętrzeniem trudności lub niedostrzeganiem korzyści płynących ze współpracy.
Tę ostatnią trudność pokonuje w niektórych przypadkach chęć posiadania niezbędnych czynników.
Zwiększa to znacznie sferę motywacyjną uczniów.
SYLWETKA ABSOLWENTA
+kompetencje z poprzednich etapów edukacji
RAMOWY PLAN NAUCZANIA PODSTWA PROGRAMOWA
DYREKTOR SZKOŁY PROGRAM NAUCZANIA
PLAN (WYNIKOWY)
PRACY DYDAKTYCZNEJ
Schemat planowania pracy dydaktycznej.
KRYTERIA OCENY PROGRAMÓW NAUCZANIA:
1. możliwość osiągnięcia wymaganych standardów edukacyjnych (podst. Programowa)
2. możliwość realizacji zadań szkoły
3. dostosowania programu do predyspozycji i możliwości dzieci i młodzieży
4. możliwość dostosowania programu do wyposażenia szkolnej pracowni komputerowej
5. wyposażenia nauczyciela w podręczniki, ucznia w zeszyty ćwiczeń oraz płytę CD z ćwiczeniami
6. zawartość treści ścieżek edukacyjnych
7. zawartość narzędzi pomiaru założonych osiągnięć uczniów
8. elastyczność programu, możliwość realizacji indywidualnych zainteresowań ucznia
9. zawartość nowatorskich koncepcji metodycznych
Wykład 3
METODY KSZTALCENIA
Metoda- (grec.) oznacza drogę, sposób postępowania
Metoda nauczania=metoda kształcenia=sposób pracy = układ czynności = typowe wzorce, czynności nauczyciela
Dominującym składnikiem każdej metody nauczania jest system (układ) czynności nauczyciela i uczniów, w toku którego pierwsi organizują działalność poznawczą, twórczą i emocjonalną i praktyczną uczniów
Metoda nauczania ---à metoda kształcenia (nauczanie uczenie się )
Zastąpione
Metoda kształcenia to wypróbowany i systematycznie stosowany układ czynności nauczycieli i uczniów, realizowanych świadomie w celu spowodowania złożonych zmian w osobowości uczniów.
Dobór metod nauczania uzależniony jest od:
1. celów i treści nauczania
2. celów i zadań pracy dydaktyczno-wychowawczej
3. charakteru właściwości poszczególnych przedmiotów nauki szkolnej
4. organizacji metod dydaktycznych
5. wieku uczniów
Podział metod kształcenia:
1. oparte na słowie
2. na obserwacji
3. na działalność praktycznej
4. gry dydaktyczne(symulowane, giełda pomysłów)
Ponad to Cz.Kupisiewicz podał podający i poszukujący tok pracy dydaktycznej.
F.Bereźnicki wyróżnił także:
-metody wyszukiwania materiału
-metody kontroli i oceny osiągnięć szkolnych
Okoń W.
Uczenie się przez:
· przyswajanie (wg. Herberta)
· odkrywanie (wg. Deweya)
· przeżywanie
· działanie
Kategorie metod kształcenia:
· podające
· problemowe
· waloryzacyjne
· praktyczne
R.I. Anders – podział metod nauczania pojęć i kształcenia umiejętności:
1. nauczanie podające
2. nauczanie pojęć
3. nauczanie bezpośrednie
4. uczenie we współpracy
5. nauczanie poszukujące, dyskusja
FAZY OGÓLNEGO BIEGU LEKCJI- SYNTAKSA – lekcja podająca
1. wyjaśnienie celów lekcji i wywołanie nastawienia (motywacja)
2. uporządkowanie wstępne treści (od tego co znane do tego co nieznane)
3. podanie materiału(wybranym zestawem metod)
4. wzbogacenie i intensyfikacja procesów myślowych
...
jakikoles91