Kant.rtf

Postulat hipotetyczny ,,Jeżeli chcesz uzyskać to i to to zachowuj się tak i tak” jedne wartości realizujemy aby uzyskac inne

Imperatyw kategoryczny ,,Postepuj tak z uwagi nie na cos innego tylko z uwagi na to co ma być zrealizowane” realizujemy wartości dla samych nich.

Etyka obowiązku I. Kanta: dobra wola jako cel sam w sobie, dobro najwyższe, miejsce szczęśliwości wśród dóbr, ludzkie postępki w relacji do obowiązku (przeciwne, zgodne, z obowiązku), imperatyw, rodzaje imperatywów (hipotetyczny: zręczności, mądrości, kategoryczny:  moralności),  formuła imperatywu kategorycznego, obowiązki zupełne i niezupełne wobec siebie i innych

1. Dobra wola (jako cel sam w sobie)- jedna rzecz według Kanta, która można uważać bez ograniczeń za dobrą. Dobra wola Stanowi warunek tego aby człowiek mógł być szczęśliwy/ pretendować do szczęścia/być go godnym. ,,Rozumnemu i bezstronnemu widzowi nie może podobać się nawet widok ustawicznego powodzenia istoty, której rys nie stanowi dobrej woli. Zdaje się więc że dobra wola stanowi warunek aby człowiek był godny szczęścia”

,,Stanowi ona warunek dobrej wartości innych cnót, darów i całej osoby. Odwaga złoczyńcy nie czyni go dobrym, mimo że odwaga sama jest cnotą, bogactwo nie uszczęśliwi człowieka skąpego i pysznego, który ustawicznie bać się będzie o swoje dobra.”

,, Celem więc rozumu musi być wytworzenie innego dobra, mianowicie dobrej woli. Dobra wola zaś wiąże się z pojęciem obowiązku. „

2. Dobro najwyższe- Aby najwyższe dobro zyskało realność, potrzebne jest, zdaniem Kanta, spełnienie dwóch nieodzownych warunków: pierwszym jest nieśmiertelność, drugim istnienie Boga. Najwyższe dobro jest możliwe tylko pod warunkiem istnienia Boga, przeto wiąże ono nierozerwalnie założenie tego istnienia z obowiązkiem, czyli przyjęcie istnienia Boga jako moralnie konieczne.

3. Miejsce szczęśliwości wśród dóbr-

4.Ludzkie postępki w relacji do obowiązku- pojęcie obowiązku zawiera w sobie pojęcie dobrej woli. Istnieją postępki, które są w opozycyjnym stosunku do obowiązku i takich Kant nie rozpatruje, pomija także postępki zgodne z obowiązkiem , do których człowiek nie ma żadnej skłonności wewnetrznej ale inna skłonność go do niego popycha (rozgraniczenie czy czynimy coś z obowiązku czy z samolubnej chęci)- musi być obowiązek i bezpośrednia skłonność- przykład jaki podaje Kant:
Dbamy o swoje życie z obowiązku jak i mamy do tego skłonność ale nie ma to jeszcze treści moralnej jednak jeśli kogoś dopadła zgryzota oraz pomimo życzenia sobie śmierci zachowuje swoje życie ( jest na los oburzony aniżeli upadły na duchu) nie z miłości, nie z bojaźni to jego maksyma ma treść moralną.
Kolejnym przykładem jest to jak człowiek jest dobroczynny lecz jest to prawdziwie moralne jeśli popycha nas do tego wewnętrzna skłonność a nie egoistyczne pobudki(jesteśmy dobroczynni dla bliźnich)

Dla Kanta ostatecznie moralny byłby człowiek przybity przez los, który nie ma żadnej osobistej skłonności do pomagania innym, ma małą wrażliwość (przyroda wlała mu małą wrażliwość w serce) jednak rozumie los ludzi nieszczęśliwych i pomaga im z obowiązku. ,,Niewątpliwie tu właśnie zaczyna się wartość charakteru, który jest moralny”

Czyn prawdziwie moralny, innymi słowy, to taki, który jest dokonywany dla zasady, a nie dla własnej korzyści, a nawet przeciwko niej. Takim czynem jest sławiona w Piśmie Świętym miłość wroga.

Czyn jest zgodny z obowiązkiem, gdy powoduje go naturalna skłonność, która jest zgodna z prawem moralnym

Czyn z obowiązku to taki, który jest zgodny z prawem moralnym, ale nie jest dokonywany dla jakiegoś celu, tylko dlatego, że tak należy.

Wartość moralna czynu tkwi w samej regule moralnej, zasadzie woli, zgodnie z którą został powzięty czyn. Wynika to z poprzednich wywodów, gdzie podany został przykład czynu, który tracił swą wartość moralną jeśli był powzięty dla jakiegoś celu, korzyści, czy z naturalnej skłonności. Intencja nie jest więc przedmiotem oceny, a sama forma czynu.

5.Imperatyw-  Co mam czynić aby moja wola była naprawdę moralna? Chodzi o prawo moralne w ogóle, jako zasada woli, inaczej mówiąc: zbiór reguł, którymi się wola kieruje. Własnościami każdego prawa moralnego są zaś powszechność i absolutność.

Obowiązek jest koniecznością czynu wynikającą z poszanowania prawa, którym jest chęć takiego postępowania, żeby jego reguła mogła być zasadą powszechną.

Przedstawienie obiektywnej zasady zmuszającej wolę do takiego a nie innego postępowania nazywa się nakazem, a formuła tego nakazu imperatywem, wyrażającym zawsze pewną powinność (obowiązek). Doskonale dobra wola (Boska, święta) nie kieruje się imperatywem, rozum bowiem nie musi jej przymuszać do realizacji prawa. Rozum praktyczny staje się wolą (wyprowadza on czyny z praw).

6.Rodzaje imperatywów-

a) Hipotetyczne- przedstawiają działanie jako konieczny środek do jakiegoś celu,

Problematyczne-Imperatywy hipotetyczne, pokazują, że czyn jest konieczny dla jakiegoś możliwego celu. Cnota, która pozwala łatwo znajdować i stosować środki dla dowolnych celów to zręczność(imperatyw zręczności-co należy uczynic aby osiągnąć cel), chodzi o wyrobienie zręczności do w uzyciu srodków do osiągania celów

Asertoryczne/pragmatyczne- Imperatywy, które są środkami do osiągnięcia szczęścia czyli celu każdego człowieka. Cnotę związaną ze znajdowaniem i stosowaniem środków do osiągnięcia szczęścia nazywamy mądrością

b)Imperatyw Kategoryczny- Imperatywem kategorycznym nazywamy takie działanie, które nam się jawi konieczne jako cel, a nie dla czegoś innego.

Imperatw moralności- Imperatyw kategoryczny, który każe uczynić coś tylko dla tego czegoś nazwiemy imperatywem moralności. Ponieważ imperatyw ten nie może zawierać żadnej empirycznej treści, jedyną rzeczą jaka się z nim łączy jest powszechność i absolutność.

7.Formuła imperatywu kategorycznego- Postępuj tylko według takiej maksymy, dzięki której możesz zarazem chcieć, żeby stała się powszechnym prawem. 

Postępuj tak, byś człowieczeństwa tak w swej własnej osobie, jako też w osobie każdego innego używał zawsze zarazem jako celu, nigdy tylko jako środka."

Ogólny imperatyw obowiązku- Postępuj tak jak gdyby maksyma Twojego postępowania przez wolę twą miała stać się ogólnym prawem przyrody.

Z imperatywem kategorycznym zgodne są przykładowo obowiązki:

(1)    obowiązek zachowania własnego życia

(2)...