10Base-2

specyfikacja instytutu IEEE dotycząca realizacji sieci Ethernet
z wykorzystaniem cienkiego kabla koncentrycznego.

10Base-5

specyfikacja instytutu IEEE dotycząca realizacji sieci Ethernet
z wykorzystaniem grubego kabla koncentrycznego.

10Base-T

specyfikacja instytutu IEEE dotycząca realizacji sieci Ethernet
z wykorzystaniem nieekranowanej skrętki dwużyłowej.

3+Open

rodzina produktów sieciowych firmy 3Com zbudowanych na podstawie
serwera plików/druku LAN Manager. Obejmuje usługi połączeń, przesyłania komunikatów i zarządzania siecią.

3174

nowa wersja kontrolera klastra terminali 3274.

3270

ogólna nazwa rodziny współpracujących ze sobą komponentów systemowych (terminale, drukarki i kontrolery klastrów terminali) produkowanych przez IBM. Komponenty te można wykorzystać do komunikacji z systemami mainframe poprzez sieci SNA lub protokół bisync. Wszystkie te urządzenia mają czterocyfrowe oznaczenia, a niektóre z nich rozpoczynają się od cyfr 327.

3274/3276

najczęściej używany kontroler klastrów. Urządzenie to może połączyć do trzydziestu dwóch terminali i drukarek typu 3270 z procesorem czołowym systemu mainframe.

3278

najczęściej używany terminal, należący do rodziny 3270. Ma on monochromatyczny ekran i dysponuje ograniczonym zestawem znaków graficznych.

3279

terminal z kolorowym ekranem, należący do rodziny 3270.

3287

obecna seria drukarek z rodziny sprzętu 3270.

3705

najczęściej używany procesor czołowy, służący zwykle do przyłączenia kilku kontrolerów 3274 do systemu mainframe.

3725

popularny procesor czołowy przeznaczony do łączenia grup kontrolerów klastrów z systemem mainframe.

3745

nowy kontroler komunikacyjny łączący w sobie funkcje kontrolera klastrów
i procesora czołowego. Może on jednocześnie współpracować z ośmioma sieciami Token-Ring, pięćset dwunastoma terminalami lub drukarkami
i szesnastoma liniami komunikacyjnymi o przepustowości 1,544 Mb/s.

802.X

zestaw standardów opisujących okablowanie, topologie elektryczne i fizyczne oraz schematy dostępu dla produktów sieciowych, opracowany przez Komitet Instytutu Inżynierów Elektryków i Elektroników (patrz: IEEE – Institute of Electrical and Electronics Engineers). Innymi słowy standardy komitetu 802.X definiują warstwę fizyczną i warstwę łącza danych według modelu OSI. Standard IEEE 802.3 jest dziełem podgrupy komitetu 802 i opisuje okablowanie i sygnalizację dla systemu prawie identycznego z klasyczną siecią Ethernet. Z kolei standard IEEE 802.5 pochodzi od innej podgrupy
i w podobny sposób opisuje architekturę sieci Token-Ring
opracowaną przez IBM.

ACF (Advanced Communications Function)

pakiet programów IBM pozwalający na współużytkowanie zasobów komputerowych przez łącza komunikacyjne. Obsługuje sieci SNA.

ACK

znak sterujący potwierdzenia (z ang. acknowledgement). Taki znak jest wymieniany pomiędzy komponentami systemu, w przypadku odbioru danych bez błędu. Znak sterujący jest używany jako odpowiedź potwierdzająca przy nawiązywaniu komunikacji. ACK bywa również nazwą komunikatu zawierającego potwierdzenie.

Adapter terminala (terminal
adapter – TA)

telefon ISDN lub emulująca go karta do komputera PC. Urządzenia końcowe linii interfejsu podstawowego (Basic Rate Interface – BRA) nazywane są terminalami.

ADCCP (Advanced Data Communications Control Procedures)

standard ANSI opisujący protokół komunikacji bitowej. Jest to protokół warstwy łącza danych według modelu OSI.

Adres (address)

jednoznaczna lokalizacja w pamięci. Karty sieciowe i procesory często używają wspólnych adresów pamięci RAM w celu przekazania danych z każdej karty do procesora. Termin ten może także określać niepowtarzalny identyfikator węzła sieci.

Adres bazowy
(base address)

pierwszy z serii adresów pamięci, często używany do opisu początku obszaru wejścia-wyjścia karty sieciowej.

ADSL
(assymetric digital subscriber line)

asymetryczna cyfrowa linia abonencka. Oparta na skrętce dwużyłowej technologia modemowa, umożliwiająca osiągnięcie prędkości transmisji rzędu 8 Mb/s w kierunku z sieci do abonenta i do 1 Mb/s w kierunku od abonenta do sieci o zasięgu ok. 5,5 km. Patrz także: XDSL i G.Lite.

Advanced Communications Service

duża sieć do przesyłania danych opracowana przez AT&T.

AFP (AppleTalk
File Protocol)

protokół sieciowy firmy Apple używany pomiędzy serwerami plików a klientami w sieciach AppleShare. Protokół AFP jest także używany przez firmę Novell w jej produktach dla komputerów Macintosh.

Alfanumeryczne znaki (alphanumeric)

zbiór znaków składający się z liter i cyfr; nie obejmuje znaków graficznych tworzonych z pojedynczych pikseli przy emulacji terminala.

Algorytm windy (elevator seeking)

metoda optymalizacji ruchu głowic dysków twardych serwera plików.

Analogowy (analog)

termin odnoszący się najczęściej do metod transmisji opracowanych na potrzeby przesyłania głosu. Metody te zostały zaprojektowane dla pasma częstotliwości odpowiadającego ludzkiemu głosowi (do częstotliwości około 3 kHz). Z tego względu metody te mają ograniczone możliwości szybkiej transmisji sygnałów cyfrowych.

ANSI (American National Standards Institute)

Amerykański Instytut Standardów Narodowych. Organizacja opracowująca
i publikująca standardy schematów kodowania, alfabetów i sygnalizacji.

API (Application Programming
Interface)

interfejs programowy aplikacji. Zestaw standardowych przerwań programowych, wywołań i formatów danych używanych przez aplikacje do inicjowania kontaktu z usługami sieciowymi, programami obsługującymi komunikację
z systemami mainframe lub do innej komunikacji pomiędzy programami.
Na przykład aplikacje używają funkcji interfejsu API do wywołania usługi realizującej transport danych w sieci.

APPC (Advanced Program-to-Program Communications)

protokół IBM będący analogiem warstwy sesji według modelu OSI. Jego zadaniem jest zapewnienie parametrów niezbędnych do umożliwienia przesyłania siecią danych pomiędzy aplikacjami.

APPC/PC

produkt IBM implementujący protokół APPC na komputerach PC.

AppleTalk

system sieciowy firmy Apple, ktory umożliwia transmisję danych z prędkością 230 kB/s z wykorzystaniem dwużyłowej skrętki ekranowanej. Wyparty przez termin LocalTalk.

APPN (Advanced Peer-to-Peer
Networking)

uzupełnienie komunikacji SNA firmy IBM, które umożliwiają najbardziej wydajne zestawianie bezpośrednich połączeń komunikacyjnych pomiędzy użytkownikami sieci.

ARCnet (Attached Resources Comuting)

architektura sieciowa (wprowadzona na rynek przez Datapoint Corporation
i innych dostawców) wykorzystująca architekturę magistrali z przekazywaniem żetonu, zwykle budowana przy użyciu kabla koncentrycznego.

ARP (Address
Resolution Protocol)

protokół należący do pakietu protokołów TCP/IP, który odwzorowuje adresy IP na adresy sieci Ethernet. Żądanie adresu fizycznego dla danego adresu IP jest rozgłaszane w sieci przez protokół ARP. W odpowiedzi na nie, węzeł
o podanym adresie IP wysyła swój adres sprzętowy, dzięki czemu mogą być do niego transmitowane pakiety. Odwrotny protokół ARP (Reverse ARP
– RARP) jest używany przez bezdyskowe stacje robocze w celu uzyskania logicznego adresu IP.

ARPANET
(Advanced Research Projects Agency Network)

sieć zbudowana początkowo ze środków agencji DARPA (Defence Advanced Research Projects Agency) w celu połączenia uniwersytetów i rządowych centrów badawczych. W sieci ARPANET po raz pierwszy użyto protokołów TCP/IP.

ARQ

kod sterujący, który jest używany przy żądaniu retransmisji bloku danych.

ASCII (American Standard Code
for Information
Interchange)

standardowy amerykański kod wymiany informacji. Alfabet używany w pierwszych komputerach IBM PC, określający siedmiobitowe ciągi zerojedynkowe, przedstawiające poszczególne znaki (litery, cyfry i znaki specjalne).

ASR (automatic send/receive)

automatyczne wysyłanie-odbieranie. Termin pochodzący z dalekopisów,
które zapisywały informacje w postaci dziurek na taśmie papierowej.
Obecnie jest niekiedy używany do określenia urządzeń końcowych
z możliwością zapisu danych.

Asynchroniczny (asynchronous)

metoda transmisji, w której odstępy czasu pomiędzy znakami nie muszą być równe. W celu koordynacji transmisji do każdego znaku dodawane są bity startu i stopu.

Automatyczna identyfikacja numerów (ANI – Automatic Number
Identification)

funkcja przekazująca poprzez sieć 10-cyfrowy numer telefoniczny osoby inicjującej połączenie telefoniczne do aparatu osoby odbierającej w celu identyfikacji dzwoniącego.

Awaria (fault)

fizyczna lub logiczna przerwa w łączu komunikacyjnym.

Bajt (byte)

grupa ośmiu bitów.

Balun (BALanced UNbalanced
– symetryczny/
niesymetryczny)

urządzenie służące do dopasowania impedancji linii symetrycznych
(na przykład skrętki dwużyłowej) i niesymetrycznych (na przykład kabla koncentrycznego).

BBS (Bulletin
Board System)

elektroniczny system przekazywania komunikatów.

BCD (binary
coded decima)

sześciobitowy (sześciopoziomowy) schemat kodowania.

BIND (Berkley
Internet
Name Domain)

system nazw domen internetowych Berkley. Najpopularniejsza implementacja usług nazw domen DNS (Domain Name Service). Posługuje się ona następującym stylem adresowania nazwa_użytkownika@nazwa_domeny. Procesy DNS/BIND wiążą nazwy zrozumiałe dla ludzi z adresami IP. Termin bind (ang. wiązanie) jest również często używany w Windows i innych systemach operacyjnych do określenia stanu, w którym protokół jest „przywiązany” do karty lub do wyższej warstwy modelu OSI jako element większej całości.

Bindery

baza danych utrzymywana w systemie operacyjnym Novell NetWare, w której przechowywane są dane o użytkownikach, serwerach i innych elementach sieci.

Bisynchroniczna komunikacja
(bisynchronous
communications)

jeden z dwóch protokołów powszechnie używanych do kodowania danych przesyłanych pomiędzy urządzeniami w systemach komputerów mainframe firmy IBM. Oznaczany również skrótem BSC. Znaki danych są grupowane
w pakietach zwanych ramkami, oznaczanych dwoma bitami synchronizacyjnymi (bisync). Bardziej współczesnym protokołem realizującym te zadania jest SDLC.

Bit

najmniejsza jednostka informacji. W postaci cyfrowej może przybierać wartości zero lub jeden.

Bit startu (start bit)

bit danych używany w transmisji asynchronicznej do zasygnalizowania początku znaku oraz tego, że kanał transmisyjny jest zajęty. Fizycznie jest to przerwa w sygnale o czasie trwania odpowiadającym jednemu bitowi.

Bit stopu (stop bit)

bit danych używany w transmisji asynchronicznej do zasygnalizowania końca znaku i wskazujący na wolny kanał komunikacyjny. Fizycznie jest sygnał znacznika o czasie trwania odpowiadającym conajmniej długości jednego bitu.

...